اولین نمونه عملیاتی میراژ ۲۰۰۰ نسخه سی بود که یک رهگیر تمام عیار آب و هوا بود. این هواپیما در سال ۱۹۸۲ وارد خط تولید شد و در سال ۱۹۸۴ رسما عملیاتی شد. میراژ ۲۰۰۰ سی از موتور ام ۵۳ -۵ با قدرت ۱۲۲۳۰ پاوند بدون پس سوز و ۱۹۴۰۰ پاوند با پس سوز بهره می‌برد؛ اما از نمونه 38 به بعد،  میراژ ۲۰۰۰ سی به بعد موتور ام ۵۳ –پی ۲ نصب شد که بیشترین قدرتش با پس سوز به ۲۱۴۰۰ پاوند نیز می‌رسید. از رادار پالاس داپلر آر دی ام بهره می‌برد . این رادار دارای  برد کشف ۱۰۰ کیلومتر بود و توان درگیری با دو هدف را داشت  و می‌توانست اهداف دریایی را کشف و با آنها درگیر شود، اما در سال ۱۹۸۶  میراژ ۲۰۰۰ به رادار RDI مجهز شد که یک دارای توان نگاه به پایین وشلیک به پایین بود و برد آن به ۱۵۰ کیلومتر نیز می‌رسید.

در کابین دارای یک نمایشگر اچ یو دی و یک نمایشگر تک رنگ چند منظوره  بود که 3عدد سامانه هوتاس داشت. تقریبا  تمامی نمایشگرها آنالوگ بود. میراژ ۲۰۰۰ سی با رادار ار دی ام توان حمل موشک ار ۵۳۰ اف با برد ۲۵ کیلومتر را داشت، اما با تجهیز به رادار RDI مجهز به موشک ار ۵۳۰ دی با برد ۵۰ کیلومتر شد که کارایی  بهتر در برابر جنگ الکترونیک و همچنین درگیری در ارتفاع پایین داشت. همچنین  بر روی این نمونه موشک فروسرخ ماژیک ۱ و ۲ و بمب‌های سقوط آزاد مارک ۸۲ و ۸۴ و راکت ۶۸ م م حمل می‌شد. بعدها طی ارتقاء در فرانسه میراژ ۲۰۰۰ سی به موشک رادار فعال میکا با برد ۸۰ کیلومتر نیز مجهز شد، اگرچه نسخه تصویرساز فروسرخ از این مدل میراژ پرتاب نمی‌شد. گفتنی است در مجموع ۱۲۴ فروند میراژ ۲۰۰۰ سی ساخته شد. بر اساس این مدل نسخه میراژ ۲۰۰۰ بی در سال ۱۹۸۰ توسعه پیدا کرد که نسخه آموزشی دو سرنشینه است که البته فاقد توپ داخلی ۳۰ م م است.

بر اساس نسخه سی، میراژ ۲۰۰۰ ائی (E) ساخته شد که نسخه چند منظوره صادراتی بود. این نمونه به هر کشوری صادر شد نام آن کشور را به خود گرفت (در واقع بعد از میراژ ۲۰۰۰ حرفی می‌آمد که نشان‌دهنده  نام آن کشور بود). میراژ ۲۰۰۰ ائی مجهز به رادار ار دی ام پلاس بود و توان حمل موشک ضدکشتی و غلاف نشان‌گذاری لیزری اطلس را داشت تا بتواند بمب‌های هدایت لیزری حمل کند. اولین مشتری خارجی میراژ ۲۰۰۰ مصر بود که ۱۶ فروند میراژ ۲۰۰۰ ائی ان  و ۴ فروند نسخه آموزشی بی ام تحویل گرفت. این جنگنده در درازمدت مجهز به غلاف نشان‌گیری لیزری شد. هند نیز ۵۱ فروند  میراژ ۲۰۰۰ اچ(همان ائی) را سفارش داد که شامل  ۴۱ فروند نسخه تک‌سرنشینه اچ و ۱۰ فروند نسخه دو سرنشینه تی اچ بود. میراژ‌های هندی مجهز به بمب لیزری در نبرد گارگیل شرکت کرد و دست به حملات هوایی دقیق زد. این کشور  هم‌اکنون در حال برنامه‌ریزی برای ارتقاء میراژهای خود به سطح میراژ ۲۰۰۰ -۵ مارک ۲ است.

پرو نیز ده فروند میراژ ۲۰۰۰ پی و دو فروند نسخه  آموزشی با ترکیب تسلیحاتی  مشابه میراژ ۲۰۰۰ مصری دریافت کرد. یونان نیز ۴۰ فروند میراژ ۲۰۰۰ ائی جی  شامل ۳۰ فروند نسخه رزمی تک‌سرنشینه  را دریافت کرد که آنها توان حمل موشک اگزوسه نیز دارند. در سال ۲۰۰۰ تعدادی از این میراژها به نسخه پیشرفته سری  ۵ ارتقاء یافتند. امارت در سال ۱۹۸۳ دست به خرید  ۲۲ فروند نسخه  تک‌سرشنیه رزمی ائی ای دی ،۶ فروند نسخه آموزشی رزمی دی ای دی و همچنین هشت فروند  نسخه  کاملا خاص فقط برای امارت برای انجام عملیات شناسایی ار ای دی  تحویل گرفت. نسخه شناسایی ار ای دی در کنار توان کامل رزم هوایی مشابه نسخه‌های دیگر می‌تواند غلاف شناسایی  سی او ار ۲ با توان عکس‌برداری دید حرارتی و غلاف رادار نقشه‌بردار اس ال ای ار ۲۰۰۰  و همچنین یک غلاف عکس‌بردار ارتفاع بالا را حمل کند.