وزیر خارجه عجیب و غریب انگلیس کیست؟
بوریس جانسون، رنگارنگ‌ترین سیاستمدار بریتانیا با سوابق خطا و رسوایی فراوان در پرونده‌اش، روز چهارشنبه توسط ترزا می به‌عنوان وزیر امور خارجه منصوب شد.
گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان - بوریس جانسون، رنگارنگ‌ترین سیاستمدار بریتانیا با سوابق خطا و رسوایی فراوان در پرونده‌اش، روز چهارشنبه توسط ترزا می به‌عنوان وزیر امور خارجه منصوب شد. این انتخاب می‌تواند دیپلماسی جهان را به لرزه درآورد.
به گزارش نیوزویک، شهردار سابق لندن که هرگز درگذشته پست کابینه‌ای نداشته و به گویش و بیان غیرسیاسی معروف است، یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌ها در مبارزات انتخاباتی برای خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا بود که در رأی‌گیری برکسیت در ۲۳ ژوئن به اوج خود رسید.
مردی که در جریان رفراندوم اهداف اتحادیه اروپا را با شخصیت‌هایی مانند آدولف هیتلر و ناپلئون مقایسه می‌کرد، احتمال دارد به‌زودی در پایتخت‌های اروپایی بهت و حیرت زیادی ایجاد کند.
همچنین جانسون در طول مبارزات انتخاباتی در یک مقاله اتهامات نژادپرستانه‌ای به باراک اوباما رئیس‌جمهور آمریکا زد. جانسون اوباما را "نیمه کنیایی" خواند و وی را متهم کرد که به دلیل "نفرت قدیمی و آبا و اجدادی از بریتانیا" علیه این کشور است.
وزارت امور خارجه آمریکا به‌سرعت اعلام کرد مشتاق همکاری با جانسون است. اما ممکن است در واشنگتن به مشکلاتی برخورد کند؛ به دلیل سخنانش درباره اوباما و همچنین تشبیه هیلاری کلینتون در سال ۲۰۰۷ به یک "پرستار سادیستی در یک بیمارستان روانی" و کنایه اخیرش که گفته بود به نیویورک سفر نمی‌کند زیرا ممکن است "به دونالد ترامپ برخورد کند".
ارتقایش به یکی از چهار شخصیت بزرگ دولت، جدیدترین اتفاق غیرمنتظره در حرفه مردی است که همه او را "بوریس" خطاب می‌کردند و در بریتانیا و دیگر کشورها شخصیتی لوده وار و ژولیده شناخته می‌شد.
جانسون در ابتدا به‌عنوان یک روزنامه‌نگار ضد اتحادیه اروپا در بروکسل شناخته شد و سپس با حزب محافظه‌کار وارد سیاست شد و همزمان با حضور در یک مجموعه طنز تلویزیونی بر شهرتش افزود.
توانایی‌اش در جذب مردم با رفتار عجیب و شوخ‌طبعی‌اش به او کمک کرد مردم یک سری از رسوایی‌هایش را فراموش کنند؛ ازجمله اخراج از تیم سیاسی حزب به جرم دروغ گفتن در مورد یک رابطه‌ی عاشقانه.
اما در رویارویی با چالش‌های دیگر، به‌سرعت بر شهرتش افزوده شد که در پیروزیِ دو شهردار چپ‌گرای لندن در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ به اوج خود رسید.
تصمیم او به سرپیچی از دیوید کامرون که برای ماندن انگلیس در اتحادیه اروپا تلاش می‌کرد، حرکت ریسکی و جسورانه‌ای بود که در صورت پیروزی گروه "ترک اتحادیه" بتواند جایگزین کامرون شود.
پس از پیروزی در رفراندوم، او یکی از گزینه‌های مطرح برای این سمت بود. اما در لحظه پیروزی زمانی که مایکل گوو به‌طور ناگهانی او را ترک کرد و خود را نامزد نخست‌وزیری اعلام کرد، جاه‌طلبی جانسون نیز به شکل غم‌انگیزی پایان یافت.
خیانت گوو که بیانگر این مسئله بود "بوریس نمی‌تواند رهبری کند"، حرکت جانسون به سمت خیابان داونینگ را قبل از شروع، پایان داد.
برنامه‌ها و نقشه‌های آینده‌اش همگی تیره‌وتار شد و برای کشاندن بریتانیا به سمت خروج از اتحادیه شدیداً مورد تمسخر قرار گرفت.
انتصابش به‌عنوان وزیر امور خارجه غیرمنتظره بود. خانم می در سمت قبلی خود به‌عنوان وزیر کشور، اجازه نداد جانسون به‌عنوان شهردار لندن، توپ‌های آبپاشی که از آلمان خریداری کرده بود را در انگلستان استفاده کند و به‌نوعی او را تحقیر کرد.
خانم می در سخنرانی آغاز رهبری‌اش در تاریخ ۳۰ ژوئن جانسون را مورد تمسخر و انتقاد قرارداد و تجربه خود در مذاکره با همتایان اروپایی را با تجربیات جانسون مقایسه کرد.
می با تمسخر گفت: "آخرین باری که با آلمانی‌ها معامله کرد با سه توپ آب پاش دست‌دوم برگشت."
با انتصاب دیوید دیویس در پست جدید وزیر امور خارجه برای خروج از اتحادیه اروپا، نقش جانسون در مذاکرات بر سر شرایط برکسیت احتمالاً بسیار محدود خواهد شد.
بااین‌حال او مجبور است به برخی از پیچیده‌ترین بحران‌های دیپلماتیک در سراسر جهان رسیدگی کند؛ از سوریه گرفته تا اوکراین.
تیم فرون رهبر مخالفان لیبرال دموکرات معتقد است: "در این زمان بسیار مهم... عجیب است که نخست‌وزیر جدید شخصی که انتخاب کرده که زندگی حرفه‌ای خود را با طنز و مسخره‌بازی ساخته است."
باوجودتلاش‌های اخیرش برای ارائه تصویری جدی‌تر از خود، هنوز هم ممکن است ببیند آن جوک‌های نه چندان قدیمی در کار جدیدش هم برایش مزاحمت ایجاد کنند.
او نمی‌تواند از جذابیت خود در ترکیه استفاده کند؛ کشوری که عضو ناتو و مهره‌ای کلیدی در خاورمیانه و همچنین در کنترل بحران پناهندگان در مرزهای اروپاست. او برنده مسابقه شعر مجله "اسپکتیتور" با موضوع "رئیس‌جمهور اردوغان" شد.
این مسابقه برای اعتراض به رئیس‌جمهور ترکیه طیب اردوغان برگزار شد که تصور می‌شد از قانون کفر گویی (قانون کفرگویی یا قانون ممنوعیت توهین به مقدسات، قانونی است که آزادی بیان در خصوص توهین به مقدسات، شخصیت‌های مذهبی، مفاهیم، آداب و باورهای مذهبی را محدود می‌کند) سوءاستفاده می‌کند تا از انتقادها علیه خود جلوگیری کند.
منبع: فرارو
انتهای پیام/
به گزارش نیوزویک، شهردار سابق لندن که هرگز درگذشته پست کابینه‌ای نداشته و به گویش و بیان غیرسیاسی معروف است، یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌ها در مبارزات انتخاباتی برای خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا بود که در رأی‌گیری برکسیت در ۲۳ ژوئن به اوج خود رسید.
مردی که در جریان رفراندوم اهداف اتحادیه اروپا را با شخصیت‌هایی مانند آدولف هیتلر و ناپلئون مقایسه می‌کرد، احتمال دارد به‌زودی در پایتخت‌های اروپایی بهت و حیرت زیادی ایجاد کند.
همچنین جانسون در طول مبارزات انتخاباتی در یک مقاله اتهامات نژادپرستانه‌ای به باراک اوباما رئیس‌جمهور آمریکا زد. جانسون اوباما را "نیمه کنیایی" خواند و وی را متهم کرد که به دلیل "نفرت قدیمی و آبا و اجدادی از بریتانیا" علیه این کشور است.
وزارت امور خارجه آمریکا به‌سرعت اعلام کرد مشتاق همکاری با جانسون است. اما ممکن است در واشنگتن به مشکلاتی برخورد کند؛ به دلیل سخنانش درباره اوباما و همچنین تشبیه هیلاری کلینتون در سال ۲۰۰۷ به یک "پرستار سادیستی در یک بیمارستان روانی" و کنایه اخیرش که گفته بود به نیویورک سفر نمی‌کند زیرا ممکن است "به دونالد ترامپ برخورد کند".
ارتقایش به یکی از چهار شخصیت بزرگ دولت، جدیدترین اتفاق غیرمنتظره در حرفه مردی است که همه او را "بوریس" خطاب می‌کردند و در بریتانیا و دیگر کشورها شخصیتی لوده وار و ژولیده شناخته می‌شد.
جانسون در ابتدا به‌عنوان یک روزنامه‌نگار ضد اتحادیه اروپا در بروکسل شناخته شد و سپس با حزب محافظه‌کار وارد سیاست شد و همزمان با حضور در یک مجموعه طنز تلویزیونی بر شهرتش افزود.
توانایی‌اش در جذب مردم با رفتار عجیب و شوخ‌طبعی‌اش به او کمک کرد مردم یک سری از رسوایی‌هایش را فراموش کنند؛ ازجمله اخراج از تیم سیاسی حزب به جرم دروغ گفتن در مورد یک رابطه‌ی عاشقانه.
اما در رویارویی با چالش‌های دیگر، به‌سرعت بر شهرتش افزوده شد که در پیروزیِ دو شهردار چپ‌گرای لندن در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ به اوج خود رسید.
تصمیم او به سرپیچی از دیوید کامرون که برای ماندن انگلیس در اتحادیه اروپا تلاش می‌کرد، حرکت ریسکی و جسورانه‌ای بود که در صورت پیروزی گروه "ترک اتحادیه" بتواند جایگزین کامرون شود.
پس از پیروزی در رفراندوم، او یکی از گزینه‌های مطرح برای این سمت بود. اما در لحظه پیروزی زمانی که مایکل گوو به‌طور ناگهانی او را ترک کرد و خود را نامزد نخست‌وزیری اعلام کرد، جاه‌طلبی جانسون نیز به شکل غم‌انگیزی پایان یافت.
خیانت گوو که بیانگر این مسئله بود "بوریس نمی‌تواند رهبری کند"، حرکت جانسون به سمت خیابان داونینگ را قبل از شروع، پایان داد.
برنامه‌ها و نقشه‌های آینده‌اش همگی تیره‌وتار شد و برای کشاندن بریتانیا به سمت خروج از اتحادیه شدیداً مورد تمسخر قرار گرفت.
انتصابش به‌عنوان وزیر امور خارجه غیرمنتظره بود. خانم می در سمت قبلی خود به‌عنوان وزیر کشور، اجازه نداد جانسون به‌عنوان شهردار لندن، توپ‌های آبپاشی که از آلمان خریداری کرده بود را در انگلستان استفاده کند و به‌نوعی او را تحقیر کرد.
خانم می در سخنرانی آغاز رهبری‌اش در تاریخ ۳۰ ژوئن جانسون را مورد تمسخر و انتقاد قرارداد و تجربه خود در مذاکره با همتایان اروپایی را با تجربیات جانسون مقایسه کرد.
می با تمسخر گفت: "آخرین باری که با آلمانی‌ها معامله کرد با سه توپ آب پاش دست‌دوم برگشت."
با انتصاب دیوید دیویس در پست جدید وزیر امور خارجه برای خروج از اتحادیه اروپا، نقش جانسون در مذاکرات بر سر شرایط برکسیت احتمالاً بسیار محدود خواهد شد.
بااین‌حال او مجبور است به برخی از پیچیده‌ترین بحران‌های دیپلماتیک در سراسر جهان رسیدگی کند؛ از سوریه گرفته تا اوکراین.
تیم فرون رهبر مخالفان لیبرال دموکرات معتقد است: "در این زمان بسیار مهم... عجیب است که نخست‌وزیر جدید شخصی که انتخاب کرده که زندگی حرفه‌ای خود را با طنز و مسخره‌بازی ساخته است."
باوجودتلاش‌های اخیرش برای ارائه تصویری جدی‌تر از خود، هنوز هم ممکن است ببیند آن جوک‌های نه چندان قدیمی در کار جدیدش هم برایش مزاحمت ایجاد کنند.
او نمی‌تواند از جذابیت خود در ترکیه استفاده کند؛ کشوری که عضو ناتو و مهره‌ای کلیدی در خاورمیانه و همچنین در کنترل بحران پناهندگان در مرزهای اروپاست. او برنده مسابقه شعر مجله "اسپکتیتور" با موضوع "رئیس‌جمهور اردوغان" شد.
این مسابقه برای اعتراض به رئیس‌جمهور ترکیه طیب اردوغان برگزار شد که تصور می‌شد از قانون کفر گویی (قانون کفرگویی یا قانون ممنوعیت توهین به مقدسات، قانونی است که آزادی بیان در خصوص توهین به مقدسات، شخصیت‌های مذهبی، مفاهیم، آداب و باورهای مذهبی را محدود می‌کند) سوءاستفاده می‌کند تا از انتقادها علیه خود جلوگیری کند.
منبع: فرارو
انتهای پیام/
