سهیلا دشتی روانشناس بالینی و مشاور خانواده در گفتگو با خبرنگار
گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار داشت: در اکثر جوامع مردها را با میزان موفقیت وی می سنجند و در غالب مشاغل مهم و حساس مانند ارتش، سیاست و تجارت داشتن قلبی گرم و مهربان نوعی ضعف محسوب می شود.
وی افزود: بسته به فرهنگ جامعه و عرف رایج حتی احساس همدردی هم میتواند برای آنان شرم آور تلقی شود بنابراین آن را پنهان میکنند یا سعی میکنند با عواطف درونی خود مقابله کنند و به طور ناخودآگاه تلاش زیادی وقف مراقبت از احساسات و عواطف خود میکنند.
این روانشناس گفت: عشق و وابستگی برای مردان به معنای از دست دادن استقلال و موجودیت مردانه است، به همین دلیل از آن پرهیز میکنند زیرا نیاز و گرایش به یک زن به مثابه یک نقص برای آنان تلقی میشود. این باور در کشور های جهان سوم و در حال توسعه که از مدرنیته فاصله دارند بیشتر به چشم میخورد.
دشتی با بیان اینکه مردها از دلتنگی و از دست دادن تمرکز میهراسند، گفت: در گفتوگو میان مردها کمتر صحبت تعلق و وابستگی به چشم میخورد و غالب مردان حتی اگر به احساسی دچار باشند، به آن اعتراف نکرده و سعی میکنند آن را ناچیز و بیاهمیت جلوه دهند.
وی با اشاره به تأثیر حیرتانگیز زنان بر عملکرد مردها، بیان داشت: اغلب مردان از تأثیر شگرف آور زنان بر خود آگاهی دارند، به طور مثال حتی تأیید چشمی یک زن نقش انرژی دهنده وصف ناپذیری را برای آنان ایفا میکند، به همین دلیل است که به نقد شدن توسط زنی که به آن علاقه دارند بسیار حساس و واکنش خیزند.
دشتی افزود: این احساس ضعف ناشی از عدم تعادل در مردان است که تمایل و گرایش ذاتی به جنس مخالف و آموزه های اجتماعی و باورهای ناخودآگاه آنان درهم میآمیزد و میتواند زمینه ایجاد این نوسان و درگیریهای درونی را فراهم کند و بسیای از رفتارهای نامناسب مردان با جنس مخالف هم در این قالب توجیه پذیر است.
وی در پایان بیان داشت: برای ایجاد تعادل و احساس امنیت روانی در مردان لازم است زنان رفتار کنترل کننده و سلطهگر نداشته باشند و به مردان بفهمانند استقلال و عشق آنان را میتوان با هم به رسمیت شناخت.
انتهای پیام/