ابراهیم حسن بیگی، نویسنده در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ با اشاره به آنکه پرداختن به مفاهیم دینی از جمله عاشورا به طور تقریبی دغدغه تمام نویسندگان منتسب به انقلاب در دهه 60 بود، گفت: اوج پرداختن به مسئله عاشورا در 8 سال دفاع مقدس بود. در این دوران فرهنگ عاشورایی و ظلم ستیزی امام حسین (ع) دست مایه کار اهالی هنر و قلم قرار گرفت. علت این امر دفاع مقدس بود. در این دوران باید از کشور دفاع می‌شد و تمام دستگاههای تبلیغاتی از این موضوع برای تشویق مردم به مقابله با دشمن استفاده می کردند.

وی افزود: یک بخشی از پرداختن به موضوع عاشورا در دوران دفاع مقدس و دهه 60 شاید به نیاز و شرایط آن روز برگردد. اما یک واقعیت دیگر نیز در آن دوران وجود داشت که در این بین نباید فراموش شود و آن مسئله این بود که اگر جنگی در آن دوران شروع نمی‌شد، آن فرهنگ انقلابی و عاشورایی و نفس قدسی امام خمینی (ره) هنوز وجود داشت به خاطر آن هم که شده، مردم آن فرهنگ را هنوز داشتند و در دل آن ایثار، شهادت طلبی و نوع دوستی به وجود آمده بود. کسی که در آن فضای معنوی زندگی می کرد، خواه ناخواه در آن حال و هوا می نوشت و مثال این ضرب المثل بود که از کوزه همان برون تراود که در اوست. در ادبیات متعهد دوران دفاع مقس و دهه 60 نیز همین مسئله دیده می شد.

این نویسنده با اشاره به آنکه در دهه 60 فرهنگ عاشورایی جامعه  کمک می کرد تا نویسندگان با محتوای عاشورایی بنویسند و این امر رخ می داد اظهار داشت : در حوزه کودک و نوجوان کتاب های زیادی در حوزه عاشورا نوشته می شد. دهه 60 ،زمان اوج نوشتن درباره عاشورا بود اما با مرور زمان هرچه از آن دوران فاصله گرفتیم همانطور که برخی ارزش ها تغییر کرد نوشتن برای عاشورا نیز کم رنگ تر از دوران اوج خود شد. این مسئله که نوشتن برای عاشورا از بین نرفت به دلیل نفس خود قیام بود و آنکه همواره در طول تاریخ به آن پرداخته می شد و در دو ماه محرم و صفر به یاد عاشورا هستیم. 

حسن بیگی ادامه داد: امروزه شاهد کم کاری در حوزه نگارش برای عاشوراهستیم.این مسئله به دلیل شرایط اجتماعی امروز است. نمی خواهیم از تغییر شرایط اجتماعی ایراد بگیریم و بگوییم به چه دلیل شرایط عوض شده است. این تحولات باید در جامعه رخ می داد، اما این تغییرات باید در راستای استحکام ریشه ها اتفاق می افتاد. آن دنیا طلبی و مسائلی که در روز عاشورا بود و در سخن امام حسین ( ع ) نیز وجود داشت سبب چنین شرایطی شد.

وی اظهار داشت: البته طالب داستان های عاشورایی در جامعه اندک است و به همین دلیل تولید آن کاهش پیدا کرده است. در صورتی که خواهان و نیازی در جامعه برای موضوعی وجود داشته باشد حتی اگر هنرمند نخواهد این اتفاق رخ می‌دهد و اثری با آن موضوع خلق می‌شود. مانند فیلمسازی که هر طور بتواند سرمایه ساخت فیلمی را که مورد نیاز جامعه است، تهیه می‌کند. 
 
وی تصریح کرد: تنها احساس نیاز و مسئولیت برای نگارش یک اثر شرط نیست بلکه یک بخشی از آن به نیاز جامعه باز می‌گردد و در بخشی این نیاز جامعه است که سبب تولید اثر می‌شود.




انتهای پیام/