به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ "بشار جعفری"، نماینده دائم سوریه در سازمان ملل متحد، در گفتگو با تلویزیون سوریه در پاسخ به این سوال که آیا تقدیر بان کی مون از شما پیامی در بر دارد یا صرفاً یک رویداد عادی است؛ گفت: در جهان دیپلماسی هیچ چیز را نمی توان رویداد عادی تلقی کرد. البته اصل این اقدام همان قدردانی از سفیران باسابقه سازمان ملل متحد بوده است، با این حال این اقدام این پیام را در بر داشت که هرچند میان ما و بان کی مون و برخی از معاونان عالی رتبه وی اختلاف وجود دارد اما دیپلماسی سوریه در سازمان ملل متحد به گونه ای بوده است که این سازمان به صحت آن اذعان و از آن قدردانی می کند.
وی در خصوص دلایل بازگشایی پرونده سلاح های شیمایی دولت سوریه، گفت: اساساً پرونده سلاح های شیمایی سوریه بسته نشده است بلکه این پرونده همچنان باز است و از این مساله به عنوان سلاحی برای وارد کردن فشار سیاسی به سوریه در شورای امنیت استفاده می شود.
گزارش چهارم کمیته تحقیق مشترک درست مشابه گزارش سوم این کمیته است. در این گزارش به گفته های یک شاهد عینی استناد شده که مدعی است موادی دود زا از یک بالگرد ارتش سوریه به پایین انداخته شده است این شاهدان عینی که به این مسائل شهادت می دهند در دامان گروه های تروریستی حضور دارند. در زمانی که این ادعاها مطرح شد ما با دلایل فنی و علمی به این ادعاها پاسخ دادیم و آن ها در آن زمان ساکت شدند. مطالبی که برخی کشورها در خصوص شاهدان عینی می گویند یک داستان بسیار ضعیف است که هیچ مستند حقوقی ندارد.
ما دیروز و امروز(سه شنبه و چهارشنبه) به طور رسمی به این گزارش پاسخ دادیم و از جانب حکومت سوریه پاسخ خود را به اعضای شورای امنیت و رئیس شورای امنیت فرستادیم. طی چند روز آینده جلسه ای درباره این موضوع برگزار خواهد شد.
برخی کشورها ما را زیر ذره بین قرار داده اند و هر روز مساله ای را درباره سوریه در شورای امنیت مطرح می کنند، یک روز از مسائل بشردوستانه دم می زنند، یک روز مسائل سیاسی را پیش می کشند، یک روز از سلاح های شیمایی سخن می گویند، یک روز سخن از دی میستورا است، یک روز مساله حلب را مطرح می کنند و یک روز نیز از داریا می گویند. بالاخره باید در شورای امنیت، مساله ای برای وارد کردن فشار بر ما و همپیمانان مان مطرح شود.
این کشورها به دنبال دستیابی به نتیجه ای در مورد سوریه نیستند بلکه آنها می خواهند از شورای امنیت به عنوان اهرمی برای فشار سیاسی بر دولت سوریه و خدشه دار کردن وجهه دولت سوریه استفاده کنند. بویژه بعد از وتوی اخیر روسیه علیه پیش نویس قطعنامه فرانسه در شورای امنیت، این کشورها دچار نوعی تشنج شده اند چرا که نتوانسته اند از شورای امنیت برای زیرپا گذاشتن حاکمیت، استقلال و یکپارچگی خاک سوریه استفاده کنند.
در شورای امنیت برخی اقدام ها برای انتقام و تصفیه حساب با ما و دوستان روس مان و دیگران دوستانمان همچون ونزوئلا وجود دارد. ما در شورای امنیت سازمان ملل متحد تنها نیستیم، ما دوستانی داریم بنابراین ما تنها نبوده و نخواهیم بود.
مساله مهم این است که ما در یک عرصه کاملاً ژئوپلتیک قرار گرفته ایم که آمریکا بدون درخواست و بدون هماهنگی با دولت سوریه در خاک سوریه مداخله نظامی می کند. ترکیه نیز بدون درخواست و هماهنگی با دولت سوریه دست به مداخله نظامی در سوریه می زند، انگلیس نیز در سوریه دست به مداخله نظامی می زند. ما شاهد مداخله تروریستی سعودی، ترکیه، قطر و اسرائیل هستیم. این همان صحنه اصلی است که ما باید بر آن تمرکز کنیم، شاه بیت این قضایا حمایت این کشورها از تروریسم و به کار گیری تروریسم به عنوان یک سلاح است.
داعش از کجا آمد؟ داعش همان القاعده است. القاعده نیز با هماهنگی سازمان سیا، سازمان اطلاعات پاکستان و عربستان در افغانستان ایجاد شد. ما هم اکنون شاهد تکرار همان قضیه با سناریوهای جدید هستیم. هم اکنون ائتلاف آمریکایی به تاسیسات زیربنایی کشور و پل ها و مواضع نظامی ما در دیرالزور و دیگر مناطق حمله می کند.
این کشورهایی که برای شهر حلب اشک تمساح می ریزند خودشان این بحران را ایجاد کرده اند. ویرانی و خرابی حلب کار خود آنهاست. این کشورها همچنان برای بدتر کردن اوضاع دسیسه چینی می کنند. امروز نقاب از چهره آنها کنار رفته است و چهره آنها کاملاً آشکار شده است.
حجم اقدام های منافقانه ای که در سازمان ملل متحد علیه ما و همپیمانان و دوستان ما صورت می گیرد قابل تصور نیست. حملات رسانه ای و سیاسی گسترده ای علیه ما انجام می شود. از این رو مساله آتش بس را ما تنها بر اساس شروطی که خود آن را مناسب می دانیم اجرا می کنیم. ما دستاویزها را از دست این منافقان که در مورد امور بشردوستانه در شورای امنیت ما را مورد حمله قرار می دهند بیرون می کشیم. ما برای خروج غیرنظامیان از چنگال تروریست ها تلاش می کنیم و اجازه نمی دهیم که تروریست ها از غیرنظامیان به عنوان سپر انسانی استفاده کنند.
نخستین آتش بسی که اعلام شد به علت حمله آمریکایی ها به پادگان نظامی ما در دیر الزور و حمله گروه های تروریستی به کاروان کمک های بشردوستانه در منطقه اورم الکبری به شکست کشیده شد. در آتش بس دوم نیز که ما و همپیمانان روس مان اعلام کردیم، این کشورها از تروریست ها خواستند به غیرنظامیان اجازه خروج از حلب را ندهند و طرح پیشنهادی ما را برای تخلیه منطقه شرقی حلب را نپذیرند. در نتیجه، ناکامی آتش بس دوم نیز نتیجه اقدامات آنها بود.
برخی از اعضای شورای امنیت در منتهای نفاق و نقض حقوق بین الملل عمل می کنند.
نبرد تروریستی که علیه ما به راه انداخته شده است فقط یک عملیات ساده نیست بلکه یک روند است که بخش های مختلفی دارد. قطع گفتگوها میان آمریکا و روسیه در مورد سوریه به معنای افزایش تنش در سوریه است. اگر در دولت آمریکا شخص خردمندی وجود داشته باشد درک خواهد کرد که قطع این ارتباط مختصر با مسکو، نتایج منفی برای آمریکا در خاورمیانه و در سطح روابط بین الملل به بار خواهد آورد. مسکو و واشنگتن خواهان استمرار مذاکره میان خود هستند هرچند که این گفتگوها در پایین ترین سطح خود باشد.
انتهای پیام/