جوان دیابتی ایران، پدیده ورزش ماراتن
سفیر دیابت ایران که از 10سالگی به بیماری دیابت دچار شده است این روزها به عنوان پدیده ماراتن ایران اسم و رسمی در جهان دارد.
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان؛ حسین علم الهدی متولد استان البرز است که با وجود بیماری دیابت توانسته در رشته مهندسی تجهیزات تحصیل کند و در عرصه زندگی و ورزش موفق عمل کند و نشان دهد هیچ اتفاقی نمی‌تواند مانع اراده آدمی در کسب افتخارات مختلف شود.ویاکنون مربی ورزش دو و میدانی است. این موضوع بهانه ای شد تا با ورزشکار دوومیدانی بیماران خاص گفتگویی داشته باشیم.
از چه زمانی متوجه بیماری خود شدید؟
من از ده سالگی به بیماری دیابت دچار شدم و از همان زمان ورزش را آغاز کردم.
چرا رشته دو و میدانی را انتخاب کردید؟
ورزش های مختلف را امتحان کردم و به این نتیجه رسیدم این رشته نه تنها آسیب دیدگی ندارد بلکه در کنار فشار تمرینات استرس روحی و روانی نخواهد داشت.
تاکنون چه افتخاراتی را کسب کردید؟
در مسابقات المپیاد دانشجویی قهرمان شدم، جزء ورزشکاران برتر بیماران خاص کشور هستم و در سال 2016 در ماده دو و ماراتن مسابقات جهانی ترکیه بین 60000 ورزشکار به جایگاه هشتم رسیدم. همچنین رکوردار دوی استقامت 1500 متر کشور هستم.
چرا به عنوان سفیر دیابت ایران انتخاب شدید؟
به دلیل اینکه در ورزش موفق بودم و توانستم بیماری خود را کنترل کنم از طرف انجمن بیماران دیابتی به عنوان سفیر دیابت ایران انتخاب شدم و در این زمینه توانستم برای سایر بیماران جلسات آموزشی را برگزار کنم و با پیراهن خاصی که روی آن نوشته شده "دیابت محدودیت نیست" در مسابقات جهانی و کشوری شرکت می کنم.
هدف شما در ورزش و زندگی شخصی چیست؟
هدفم در زندگی حفظ سلامتی است و تلاش می کنم که در زمینه تحصیلی بتوانم تا مقطع دکترا ادامه تحصیل دهم و در زمینه ورزش نیز می خواهم به مدال مسابقات جهانی دست پیدا کنم، به این ترتیب تحصیل با ورزش حرفه ای را ادامه خواهم داد.
مشوق شما در زمینه ورزش چه کسانی بودند؟
پدر و مادرم و خانواده ام من را در این زمینه تشویق کردند و تا امروز حمایت زیادی از من داشتند و موفقیت هایم را مدیون آنها هستند.
در هفته چه میزان تمرین می کنید؟
روزانه حدود 4 تا 5 ساعت تمرین دارم و در مجموع باید هفته ای 240 کیلومتر را به صورت دو ماراتن تمرین کنم.
مربی خاصی دارید؟
خیر، خودم مربی دو و میدانی هستم و به دلیل تسلطم به زبان انگلیسی، اطلاعات زیادی در ورزش دارم با جستجو و تحقیق در این زمینه تمرینات خود را پیگیری می کنم.
شیرین ترین و تلخ ترین خاطره ورزشی چیست؟
شیرین ترین خاطره کسب عنوان هشتمی جهان در مسابقات جهانی ترکیه بود، معتقدم در ورزش خاطره تلخی وجود ندارد و هر سختی هم هست منجر به پیروزی و شیرینی خواهد شد.
به افراد هم سن و سال خودتان چه توصیه دارید؟
به همه افراد جامعه توصیه می کنم که ورزش دو و میدانی را انجام دهند چرا که این ورزش فقط به یک کفش مناسب نیاز دارد و برای ارتقا سلامتی مناسب است.
حرف آخر....
هر کسی ابتدا شرایط خود را بپذیرد و در کنار آن تلاش کند تا فرد موفقی باشد. از خانواده ام تشکر می کنم که از من حمایت کردند.
انتهای پیام/
باشگاه خبرنگاران جوان گزارش می‌دهد؛
دخیل بستن به نتانیاهو برای تعبیر یک رویای محال/ رهبر خودخوانده‌ای که کسی او را گردن نمی‌گیرد
