حسن رودگری مدیر پژوهشی سازمان نظام پزشکی در گفتوگو با
خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص چالشهای نظام سلامت گفت: این حوزه دستگاهها و نهادهای بزرگ دولتی و خصوصی تا سطوح خدمات کوچک و حتی فردی را در خود می گنجاند، بنابراین نمی توان به چالشهای آن به صورت تک محوری نگریست.
وی ادامه داد: در مواردی که خدمات چند محوری و چند دستگاهی بوده و سیاستگذاریهای متفاوتی بدون هماهنگی بر آن حکم می راند، برای ارزیابی خدمات و یا کشف چالشها و تنگناها باید به ارزیابی خدمات در سطح دریافت کننده و رضایت آنان اقدام کرد تا از سردرگمی ارزیابی های چندگانه دستگاههای متعدد و موازی کاست.
وی اولین چالش را نبود سیستم اخذ صحیح و قابل اعتماد نظرات و رضایتمندی دریافت کنندگان خدمات سلامت عنوان کرد و گفت: بیشتر ایرادات و انتقادات یا کلی و بدون پشتوانه پژوهشی قوی و یکپارچه است و یا اینکه دستگاه ارزیاب، خود ذینفع بوده و فاقد صلاحیت ارزیابی به طور مستقل است.
مدیر پژوهشی سازمان نظام پزشکی اضافه کرد: چشم اندازی که از میزان موفقیت سیستم ارائه دهنده خدمات سلامت حاصل می شود، قابل اتکا و اعتماد برای رفع نقص و یا بازنگری و ارتقا نیست؛ برای مثال ممکن است آماری توسط وزارت بهداشت به عنوان یکی از اصلی ترین دستگاههای مجری سلامت صادر شود که اتفاقا متخصص در این مبحث است اما بدلیل ذینفع بودن در این مسئله، صلاحیت ارزیابی و قضاوت خود را ندارد.
وی نخستین گام در این عرصه را ایجاد مراکز پژوهشی مستقل با بودجه منفک از هر دستگاهی که دخیل در سلامت باشد، عنوان کرد و اظهار داشت: این مراکز ترجیحا می توانند از بخشهای توانمند خصوصی و پژوهشمندان بیطرف باشد و در عین حال در ترکیب خود از نمایندگان دستگاههای ذیربط به عنوان تامین کنندگان مواد پژوهش بهره ببرد.
به گفته وی، اکنون علیرغم وجود چالشهای متعدد چه در عرصه سیاستگذاری و چه اجرا، دستگاههای تامین سلامت جامعه و در راس آنها وزارت بهداشت، با ضعف در تامین بودجه و توزیع عادلانه و متناسب آن، ضعف ساختاری و اساسی سازمان های بیمه گر __ چه از نظر نحوه و اجرای بیمه و چه از نظر منابع مالی__ تشتت و گسست روزافزون بین گروههای خدمت دهنده و دریافت کننده سلامت با کاهش محبوبیت خدمتگزاران سلامت در اذهان و افواه عمومی جامعه و فقدان سازوکار یکپارچه و موثر برای تعریف و تامین تعرفه و مالیاتهای واقعی و عادلانه روبرو هستند که تقریبا از ابتدایی ترین سطوح مدیریت سلامت است.
رودگری افزود: نظام سلامت از نظر پاسخ دهی و تامین مالی عادلانه تفاوتهایی با سایر دستگاههایی که هدف اصلیشان سلامت نبوده اما به نوعی در این مهم دخیل هستند، دارد.
وی هزینه های هنگفت و گاهی کمرشکن سلامت را که نیازمند آینده نگری در تامین بودجه پایدار است، از جمله این تفاوت ها برشمرد و ادامه داد: قسمتی از مراقبتها غیرقابل پیش بینی بوده و ممکن است به صورت بحران و یا افزایش تقاضا خود را نشان دهند. بنابراین این خدمات نیازمند وجود ساز و کارهای بالقوه چه از نظر منابع مالی و چه از نظر بودجه ای است.
وی عنوان کرد: حفاظت از سلامت دریافت کننده خدمت به نحوی که بین هزینه سنگین درمان و ورشکستگی احتمالی ناشی از آن مجبور به دوری از سرویس خدمات سلامت نشود، امری مهم و ضروری است.
دبیر شورای پژوهشی سازمان نظام پزشکی یادآور شد: به جز تزریق مبالغی از بودجه برای تامین هزینه های درمان بیماران که البته از محل پایدار و مستمر نبوده به موفقیتهایی در زمینه کاهش هزینه از جیب مردم در قالب طرح تحول دست یافتیم. اما سوال این است که برای استمرار این طرح چه کردیم یا در موارد یاد شده چه تمهیداتی در بحث سیاستگذاری و تامین بودجه برای حفظ توسعه پایدار در برنامه های وزارت بهداشت یا طرح تحول انجام شده است؟
انتهای پیام/