بر اساس ژنهای موجود، مردان نسبت به زنان بیشتر به بیماری پارکینسون مبتلا میشوند که در نهایت تعادل خود را در حرکت کردن از دست میدهند.
بر اساس مطالعات، محققان ۲۰ هزار ژن را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و دریافتند که ۶ هزار و ۵۰۰ ژن در زنان و مردان با هم مغایرت دارند.
طبق آخرین یافتههای علمی، ۱۵ درصد از زوجین به دلیل وجود مشکلات در ژن هایشان به عدم باروری مبتلا میشوند که ناشی از جهشهای ژنتیکی در زوجین یا یکی از زوجها است.
یکی از ژن هایی که در مردان نسبت فراوانی نسبت به زنان دارد، میتوان به ژنهای رشد مو در مردان اشاره کرد و از دیگر موارد باز هم میتوان به ژن عضله سازی تاکید کردی؛ ژنی که میزان تولیدش در بدن مردان نسبت به زنان بالاتر است.
تستوسترون ترشح شده در مردها اثر آنابولیکی پرقدرتی دارد؛ به این معنی که موجب افزایش تولید پروتئین در تمام بدن به ویژه در عضلات میشود. در واقع حتی مردی که فعالیت ورزشی زیادی ندارد، اما دارای تستوسترون زیادی است، جثه عضلانی او ۴۰ درصد بیشتر از زنان نظیر خود خواهد بود و قدرت او نیز به همین نسبت بیشتر است.
هورمون جنسی زنان یعنی استروژن نیز احتمالاً مسئول قسمتی از اختلاف بین قدرت زن و مرد است، اگرچه اثر آن به همان شدت تستوسترون نیست، اما استروژن رسوب چربی را در زنان به ویژه در بعضی بافتها افزایش میدهد.
بدیهی است این موضوع مانعی در برابر تولید حداکثر قدرت در ورزش هایی ایجاد میکند که به سرعت یا قدرت بدنی بستگی دارد، اما از طرف دیگر این موضوع میتواند در ورزشهای استقامتی سخت که برای تولید انرژی نیاز به چربی دارند یک کمک مؤثر به شمار آید.
انتهای پیام/