شهرام شفیعی، نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ با اشاره به کم پرداخته شدن به هر ژانری در ادبیات کودک و نوجوان نسبت به همین نوع ادبی در غرب گفت: کم پرداخته شدن به ژانرهای مختلف در ادبیات کودک و نوجوانمان به یک مشکل بزرگتر برمی گردد. متاسفانه اصلا به تالیف بها داده نمی شود. با وجود تمام شعارهایی که در زمینه حمایت از تالیف سر می دهیم اما در عمل درها را به روی سیل بی امان ترجمه بازکرده ایم. کارهایی که نتیجه سودجویی ماست. چون شامل کپی رایت نیستیم، ترجمه کتاب برایمان مجانی تمام می‌شود. لطمه اصلی از اینجاست. سی سال است در جامعه ادبی کودک و نوجوان فعالیت می کنم و در طول تمام سال ها این مطلب را تکرار کرده ام. 
 
وی افزود: کجا یک سیاستی به خرج دادیم که به نفع تالیف باشد. بسیاری از کتابهای ترجمه هست که به هیچ عنوان با فرهنگ ما سنخیتی ندارد. این مسئله نشان می دهد برای ناشر کارش اهمیتی ندارد تا یک بار کتاب را بخواند. زمانی می توانیم ژانرهای ادبی را در ادبیات کودک و نوجوان تقویت کنیم و به آن عمق ببخشیم که کار بشود؛ تمرین بشود. در جامعه نسبت به آن عکس العملی نشان داده شود. یک علت دیگر نپرداختن به ژانرهای ادبی در ادبیات کودک و نوجوان، اعمال سلیقه مدیران است که کارشناسانه نیست. در این زمینه سلیقه مدیریتی اعمال می شود.   
 
این نویسنده کودک و نوجوان با اشاره به وجود ادبیات محافظه‌کارانه در بین مدیران و نبود محدودیت در کشورمان به شکل موجود اظهار داشت: محدودیت در کشور به حدی نیست که مدیران اعمال می کنند. تا زمانی که کتاب جذاب تولید نکنیم، به نتیجه نمی رسیم. خوشبختانه بخشی از مراکز دولتی و خصوصی در این زمینه فعالیت می کنند.
 
شفیعی ادامه داد: کتاب نخواندن کودکانمان به زبان فارسی و زبان معیار لطمه می زند. شاید زبان معیار بزرگترین میراث فرهنگی است که ما داریم. زمانی که ترجمه می کنیم، این فارسی نیست. یک اثری است که ترجمه شده. زمانی ادبیات فارسی داریم که به فارسی اندیشیده شده باشد. باید از تالیف حمایت کنیم. در نتیجه کتاب نخواندن، نقد فرهنگی، علمی، مهارتی و همه چیزهایی که کتاب ها می توانند به ما بدهند را نداریم.
 
وی تصریح کرد: بعضی فکر می کنند فضای مجازی به سوالات آنها پاسخ می دهد. هرگز چنین نیست. مسلما کل فضای مجازی و اینترنت کوچکتر از مغز کودک سه ساله است. یک مطلب باید جستجو شود. برای آن پرسشگری شود و سپس در فضای مجازی منتشر شود. کتاب مسلما وسیع ترین محیطی است که انسان می تواند در آن بیندیشد.
 
 
 
انتهای پیام/