محسن دامادی نویسنده و کارگردان سینما در خصوص تأمین مطالبات کودکان و نوجوانان امروز در فیلم‌های سینمایی به خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گفت: کودک امروزی نسبت به گذشته، وسعت فکری بیشتر و نسبت به زمانه خودش، فهم و پختگی زیادتری دارد. از زمانی که چشمِ آنها باز می‌شود، شاهد زندگی و پدر و مادری هستند که برای تأمین معاش دشواری‌های زیادی را متحمل می شوند.

وی افزود: کودک و نوجوان جامعه امروز پیوسته شاهد درگیری های لفظی و فیزیکی در محیط خانه و پیرامون خود، نابرابری‌های اجتماعی، بی‌عدالتی‌ها، جنگ‌های منطقه و ظهور عواملی مثل داعش و نظایر آن هستند. کودک ایرانی خیلی زود با خشونت پیرامون خود آشنا می‌شود. با چنین کودکی نمی‌توان حرف‌هایی به روش‌های تربیتی قدیم زد، دست اندرکاران تولید فیلم‌ها، غالبا با تخیلات و تصورات و به خصوص عوالم کودکی خودشان، درباره کودک امروز قضاوت می‌کنند و فیلم می‌سازند. نگاه جشنواره‌ها هم از همین جنس است. نمونه بارز چنین تلقی نادرستی، حضور داورانی است که غالبا از متولدین دهه 20 و 30 هستند و درباره انتخاب فیلم کودکِ دهه 90 و اواخر 80 تصمیم می‌گیرند. یعنی همه گمان می‌کنند این فاصله 40- 50 ساله را با فهم خودشان پر می‌کنند.

وی ادامه داد: کاش بزرگترها به گفته‌های خود عمل می‌کردند. بچه‌ها، رفتار آنها را یاد می‌گیرند و تقلید می‌کنند، نه حرف‌ها را. با این گونه نگاه از بالا و عالمانه، کمتر فیلمی زبانِ دل و احوال کودک و نوجوان امروزی است.

این کارگردان اذعان داشت: اساسا این نوع نگاه، موفقیتی برای جلب توجه کودک و نوجوان امروزی کسب نخواهد کرد، زیرا توسل صرف به زبان و نصیحت‌گویی اخلاقی راه به جایی نمی برد.

محسن دامادی تصریح کرد: من در فیلمنامه‌هایی که برای بچه‌ها می‌نویسم، غالبا به تاثیر کودکان بر بزرگترها توجه دارم. در واقع از این منظر به کودک و نوجوان می‌گویم تو می‌توانی اثر بگذاری، پس نقش خودت را جدی بگیر.

کارگردان «همه چی عادیه!» عنوان کرد: برگزاری جشنواره فیلم کودک و نوجوان، در مقطعی خاص توجه جامعه را به سوی سینمای کودک و نوجوان جلب می‌کند، اما شرط موفقیت برای جلب نظر دائمی مخاطب، نمایش فیلم‌های کودکانه است. پس از جشنواره، هر ماه باید حداقل یک فیلم از سینمای کودک و نوجوان در سینماهای کشور نمایش داده شود، تا هدف جشنواره محقق و سینما پررونق شود. اما مشاهده می شودکه در زمان اکران، قوانین دیگری بر سینما حاکم است.

دامادی گفت: از زمان نگارش فیلمنامه تا گرفتن پروانه ساخت و پروانه نمایش، شرایطی قابل کنترل و دولتی وجود دارد، و به یک باره در زمان نمایش، همه چیز تابع قوانین کاپیتالیستی و سرمایه‌گذاری خصوصی می‌شود. در نتیجه فیلمی که بر فرض در راستای تحقق اهداف جشنواره یا دغدغه‌های شخصی فیلمساز ساخته شده، ماه‌ها و بلکه سال‌ها پشت سد اکران می‌ماند و فیلمی تازه از تنور درآمده، سینماهای کشور را اشغال و چه بسا یواشکی سانس ‌های فلان فیلم بی‌پشت و پناه را بگیرد.

دامادی خاطرنشان کرد: بنده به لزوم گردش مالی سینما، سود سینمادار و تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار بسیار معتقدم، اما اگر تناسب، انصاف، عدالت، قانون و مقررات منطقی در مجموعه‌ای حاکم نباشد، بدون تردید، آن مجموعه و در اینجا سینمای کودک و نوجوان و جشنواره مربوط به آن، هرگز به نتیجه نخواهند رسید.

انتهای پیام/