محمدرضا طاهری شاعر در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص یکی از انواع سرقت ادبی گفت: سرقت ادبی یک پدیده جدیدی نیست و از گذشته وجود داشته است. از گذشته شعری را که به نظرشان خوب بود را به نام خود در روزنامه‌ها یا جاهای دیگر چاپ می‌کردند نوع دیگری از سرقت ادبی که به مولف آسیب می‌زند این است که مضمون و محتوای یک اثر ادبی را برداشت می‌کنند و نمی‌گویند مضمون را از کس دیگری گرفته‌اند. به این منظور، مضمون را که حاصل کشف ادبی و هنری مولف بوده است؛ سر و شکل تازه‌ای به آن می‌دهند. این مسئله با الهام گرفتن از شعر دیگری اشتباه نشود.

وی افزود: این که فردی اثری را که منتشر شده است به نام خود می‌کند تاثیری بر کار مولف اصلی ندارد و سرقت ادبی به این شکل را کسی باور نمی‌کند. در صورتی که چنین کاری منتشر شود، کسانی هستند که اعتراض کنند. این سرقت ادبی سطح پایینی است که تاثیری بر مولف نخواهد داشت البته گاهی این مسئله بسیار واضح و روشن است. شاعر و نویسنده از نظر اخلاقی وظیفه دارد ذکر کند که از مضمون شاعر دیگری استفاده می‌کند.

طاهری با اشاره به اینکه شاعران بزرگ خود را به درج استفاده از مضمون دیگری در شعر خود ملزم می‌کردند،‌ بیان کرد: آنچه می‌تواند بازدارنده سرقت ادبی باشد، اخلاق است. در فضای مجازی همیشه به سرعت در برابر سرقت ادبی واکنش نشان داده می شود. اگر هزار نفر یک متنی را ببینند و از این میان یک نفر بداند این مطلب، سرقت ادبی است به سرعت اعلام می‌کند و به مولف اصلی اطلاع می‌دهد. به عنوان مثال در صورتی که فردی اثری از اخوان ثالث را در فضای مجازی منتشر کند به سرعت مشخص می‌شود.

انتهای پیام/

گفتگو با محمدرضا طاهری درباره سرقت ادبی