به گزارش گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ نیویورکتایمز نوشت یکسال پیش «باراک اوباما» رئیسجمهور سابق آمریکا، اعلام کرد با توجه به پیشرفت دموکراسی در میانمار، واشنگتن تحریمهای باقیمانده علیه ارتش این کشور را لغو میکند. در آن زمان گروههای حقوق بشری هشدار دادند هنوز زمان کاهش فشار بر ارتش میانمار نرسیده است. آنها بر این باور بودند که گذر دموکراتیک میانمار هنوز کامل نشده و قدرت ارتش بسیار زیاد و سابقه حقوق بشری آن لکه دار است.
اکنون با توجه به وقایعی که در میانمار رخ میدهد مشخص است که نگرانی گروههای حقوق بشری بجا بود. حمله ارتش میانمار به مسلمانان روهینگیا که از 25 اوت آغاز شده به فرار 400 هزار نفر به بنگلادش منجر شده است. «زید رعد حسین» کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، 11 سپتامبر آنچه دولت میانمار علیه روهینگیا انجام میدهد را «نمونه بارز پاکسازی قومی» توصیف کرد.
جامعه جهانی از «آنگ سان سو چی» رهبر حزب حاکم میانمار، و برنده جایزه صلح نوبل به دلیل سکوت در مقابل جنایات ارتش علیه مسلمانان روهینگیا انتقاد کرده است. اما او در این باره سکوت کرده است و به جای محکوم کردن این جنایات اعلام کرد گزارشهایی که از پاکسازی قومی خبر میدهند، دروغین هستند. البته سو چی کنترل مستقیم بر ارتش میانمار ندارد. شخصی که مسئول کشتارهای روهینگیا است و قدرت متوقف کردن این جنایات را دارد «مین آنگ هلاینگ» فرمانده ارشد ارتش میانمار است.
کاخ سفید روز دوشنبه بیانیهای را منتشر کرد که در آن در خصوص آواره شدن تعداد زیادی از مسلمانان میانمار ابراز نگرانی شده بود و از دولت میانمار خواسته بود به قانون احترام بگذارد و خشونت در راخین را پایان دهد. همچنین در این بیانیه از دولت میانمار خواسته شده توصیههای کمیسیون «کوفی عنان» دبیرکل اسبق سازمان ملل متحد و رئیس کمیسیون همبستگی مسلمانان راخین، را اجرا کند. پارلمان اروپا در روز سهشنبه شرایط موجود در میانمار را محکوم کرد و شورای امنیت سازمان ملل متحد خواستار انجام اقدامات فوری برای پایان دادن به خشونتهای راخین شد.
نیویورک تایمز در انتها نوشت: به نظر میرسد برای هلاینگ مهم نیست جهان درباره او چگونه فکر میکند. تنها راهحل تاثیرگذار بر او تحریمهای اقتصادی است که باعث شد برقراری دموکراسی در میانمار را نیز بپذیرد؛ اما با حمایت چین از ارتش میانمار احتمال کمی وجود دارد که شورای امنیت تحریمهای جدیدی را علیه این کشور اعمال کند.
انتهای پیام/