به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ عکاسی هوانوردی یکی از انواع عکاسی است که متأسفانه در کشور ما به خوبی معرفی نشده و کمتر کسی با آن آشناست، که این عدم شناخت باعث بروز مشکلاتی برای فعالان این عرصه شده است. در این گزارش، یکی از عکاسان هوانوردی کشورمان در مصاحبه‌ای با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان، به تشریح این ژانر عکاسی و مشکلات آن در ایران پرداخته است.

عکاسی هوانوردی یکی از انواع عکاسی است که مدت زیادی از پیدایش آن در کشور ما نمی‌گذرد. عده‌ای جوان عاشق پرواز این‌ بار دوربین به دست گرفتند و به نزدیکی فرودگاه‌ها رفتند تا زیبایی‌های صنعت هوانوردی را ثبت نمایند اما با مشکلاتی مواجه شدند که پیش از آن فکرش را نمی‌کردند. مشکلاتی که بیشتر ناشی از ناشناخته بودن و حتی عجیب بودن این مدل عکاسی برای مردم است. در ادامه، صحبت‌های یکی از عکاسان هوانوردی جوان را بخوانید.

علی کنعانی که عکاسی جوان در حوزه هوانوردی است، عکاسی هوانوردی را این‌چنین معرفی می‌کند: عکاسی هوانوردی یکی از ژانر‌های عکاسی است که در دنیا به «اسپاتینگ» معروف است و شخصی که عکاسی هوانوردی انجام می‌دهد، «اسپاتر» نام دارد، و معمولا علاقه‌مندان به پرواز و صنعت هوایی، این نوع از عکاسی را انتخاب می‌‎‌کنند.

این عکاس جوان درباره مشکلات این رشته می‌گوید: در اکثر کشورهایی که اسپاتینگ شناخته شده است، با ساخت امکاناتی مخصوص در نزدیکی فرودگاه‌ها، شرایط را برای استقرار عکاسان فراهم می‌کنند اما در ایران این ژانر عکاسی وضعیت مناسبی ندارد، چرا که هیچ مکانی برای استقرار عکاسان فراهم نشده است، و علاوه بر آن مردم و مسئولین، دید خوبی به عکاسی هوانوردی ندارند. خواسته اکثر عکاسان هوانوردی در ایران این است که با احراز هویت در یکی از سازمان‌های مربوط، بتوانند در چارچوب مقررات فعالیت نمایند.

علی کنعانی درباره تأثیر عکاسی هوانوردی در معرفی صنعت هوایی ایران افزود: در کشور ما جوانان زیادی هستند که به صنعت هوایی علاقه دارند و عکاسان، تمام تلاش خود را می‌کنند که زیبایی‌های این صنعت را ثبت نمایند. عکس‌هایی که عکاسان ایرانی منتشر می‌کنند تأثیر فراوانی در معرفی هوانوردی ایران به مردم دیگر کشورها دارد؛ عکاسان هوانوردی با رعایت نکات فراوان در عکاسی از هواپیما‌ها و توجه به الزامات قانونی در این ژانر عکاسی، تصاویری را منتشر می‌نمایند که بازتاب بسیار خوبی دارد و دید کشورهای دیگر را به مسئله پرواز در ایران بهتر می‌کند.

این جوان فعال در حوزه عکاسی هوانوردی، با اشاره به سختی‌های این رشته گفت: عکاسان هوانوردی در ایران، از هیچ امکاناتی برخوردار نیستند، و می‌توان گفت که مظلوم‌ترین ژانر عکاسی در ایران، عکاسی هوانوردی است، چراکه به این ژانر هیچ توجهی نمی‌شود و کسی متقاعد نمی‌گردد که عده‌ای جوان به این کار علاقه دارند، و باید به آنان توجه نمود؛ ما خیلی تلاش کردیم که به شیوه قانونی عکاسی کنیم اما از طرف مسئولین جواب قانع کننده‌ای دریافت نکرده‌ایم، و این بسیار باعث تأسف است که عکاسان خارجی در ایران خیلی راحت‌تر از عکاسان ایرانی می‌توانند عکاسی کنند؛ عکاسی هوانوردی تنها ژانر عکاسی در ایران است که هیچ گونه درآمدی ندارد که این امر لزوم توجه مسئولین به این رشته را گوشزد می‌‎کند.

انتهای پیام/

مشکلات عکاسی هوانوردی در ایران