به گزارش خبرنگار حوزه رفاه و تعاون گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان ، زمانی پا به پای جامعه پیش می روی و با آدم های زیادی برخورد می کنی تازه متوجه می شوی چه سخت است نفس کشیدن در هوایی که یا دود است و یا صداهای نابه هنجار.
دختران و پسرانی که با هزاران امید به دانشگاه ها قدم می گذارند شاید در آینده برای جامعه خود مثمره ثمر باشند اما... .
با یکی از همین دخترانی که تحصیلات دانشگاهی و شغلی که در جامعه ما یکی از شریف ترین مشاغل نام برده می شود همراه شدم.
نامش مریم بود اما همه در شوش زهرا خانم صدایش می کردند. علتش را جویا شدم گفت: علاقه به حضرت زهرا داشتم، بعد از اینکه نیت کردم که ترک کنم، این نام را انتخاب کردم و حالا به همین دلیل دوست دارم به این نام صدایم کنند.
زهرا خانم قرار بود داستان زندگی تلخ و شیرینش را برام تعریف کند. زندگی که پستی و بلندی هایی داشت. مانند هر جوان دیگری با کلی آرزو درس خواند و وارد جامعه ای شد که بقول خودش آدم های آن گرگ بودند.
«سال 79 بود که در بهترین دانشگاه تهران در رشته مامایی قبول شدم. مانند هر دختری شوق و ذوق فراوانی داشتم که در این دانشگاه چه بر سرم خواهد آمد.» این ها را گفت و برای ما داستان زندگی خود را شرح داد.
زهرا گفت: «بعد از ثبت نام از اول مهرماه درس هایم شروع شد. من علاوه بر خودم دو برادربزرگتر از خودم نیز داشتم، آنها در بازار آهن مشغول به کار بودند و پدرو مادرم معلم بودند. چندسال درس در دانشگاه برای کارآموزی به یکی از بیمارستان ها مراجعه کردم به علت اینکه در کارم فعال و تیزهوش بودم، بعد از کار آموزی به عنوان پرستار در آنجا استخدام شدم.»
دختر نخبه داستان ما ادامه داد: «درسم را تا مقطع کارشناسی ارشد پیش بردم سال آخر دانشگاه و ارائه پایان نامه بودم که با آقایی که بیمارم بودم آشنا شدم. پسری قد بلند و چهار شانه. در ظاهر پسر خوبی به نظر می آمد. بیماری سرطان امانش را بریده بود. دلم برایش می سوخت می گفت خانواده اش بخاطر این بیماری تردش کرده بودند و او هم به تهران آمده تا کار کند و بتواند حداقل پول دوا و درمان بیماریش را تهیه کند.»
اینها را گه گفت، اشک از چشمانش جاری شد. همانطور که اشک میریخت با صدایی که حالا از گریه گرفته بود، می گفت: «بعد از مرخص شدن از بیمارستان باز با هم ارتباط داشتیم تا زمانی که فهمیدم به مواد مخدر اعتیاد شدید دارد خیلی تلاش کردم که ترک کند ولی نشد. تهدیدش کردم اگر ترک نکنی من هم مصرف میکنم اما برایش مهم نبود و به پیشنهاد خودش سیگار کشیدم برای اولین بار احساس کردم چیزی قلقلکم می دهد.»
در نگاه زهرا عشق و نفرت همزمان دیده می شد، او هنوز عاشق پسر بود اما بخاطر بلایی که سرش آورده بود، از پسر نفرت پیدا کرده بود. زهرا گفت: «اوایل تفننی بود بعد کم کم از سیگار فراتر رفتم با خودش برای خرید مواد میرفتم. برایش می خریدم بعضی اوقات شاید مصرف هم میکردم زمانی به خودم آمدم که دیدم دیگر کار از کار گذشته. خانواده ام اوایل متوجه نشده بودند اما بعد از چند بار مصرف و دیر آمدن به خانه و اخراج از محل کارم متوجه شدند.
دختر که حالا آهی در بساط نداشت اما دوران پاکی را سپری می کرد برایم تعریف کرد که چگونه تمام پول های خود را خرج مواد کرده است. او گفت: «وقتی از کار بیکار شدم به پس اندازهایی که داشتم هجوم آوردم دیگر از خود بی خود شده بودم این مواد لعنتی کار خودش را کرده بود. مادرم طفلک بخاطر من پیر شد پدرم بخاطر مصرف موادم و با چند بار ترک دادنم دیگر تحمل دیدن مرا نداشت مجبور شدم خانه را ترک کنم.و به این جا پناه آوردم. حالاکه نه خانه دارم و نه کسی که پناهم دهد.کارتن خواب شده ام. برای تهیه مواد آواره کوچه و خیابان شده ام و به هرکاری که به نظرت می رسد دست زده ام.»
حمیدرضا صرامی، مدیرکل دفتر تحقیقات و آموزش ستاد مبارزه با مواد مخدر گفت: امروز ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر در ایران به عنوان مصرف کننده مواد مخدر شناخته میشوند که الگوی مصرف تریاک بهعنوان ماده مخدر سنتی ۵۳.۳ درصد، گل و حشیش ۱۱ درصد و شیشه ۸.۱ درصد است.
صرامی با اشاره به اینکه ۲۰ درصد مصرف کنندگان مواد مخدر دارای مدرک فوق دیپلم به بالا و ۱۵۶ هزار نفر از کل مصرف کنندگان زن هستند، میانگین شروع مصرف مواد را بین ۲۰ تا ۲۴ سال عنوان کرد.
صرامی با بیان اینکه معتادان به مواد مخدر، تفریح، جلب توجه، تجربه کردن، لذت بیشتر از رابطه جنسی و ترک مادهای دیگر را بهعنوان علت مصرف این مواد ذکر کردهاند، گرایش به مصرف را در افراد مختلف متفاوت دانست و گفت: در کنار مصرف مواد مخدر، مصرف دارو بدون تجویز پزشک نیز بهعنوان یک مشکل مطرح است. ۱۴ درصد از جمعیت ۱۵ تا ۶۴ سال کشور بدون تجویز پزشک داروهای مختلف که اعتیادزا محسوب میشوند، مصرف میکنند.
پرویز افشار، سخنگوی ستاد مبارزه با موادمخدر نیز در این زمینه و با اعلام آمار اعتیاد در میان دانشجویان گفت: بر اساس آخرین آماری که در سال 90 اعلام شد، 1.6 درصد از جمعیت دانشجویان مشغول تحصیل وزارت بهداشت و 2.6 درصد دانشجویان وزارت علوم، تجربه مصرف مواد را داشتند که به این تجربه عنوان اعتیاد تلقی نمی شود اما زنگ خطری است که ممکن است مصرف مواد در این افراد مستقر بشود و تبدیل به معتادان مشکل دار بشوند.
افشار در خصوص اعتیاد در زنان نیز گفت: اعتیاد زنان در سال 1380 حدود 5 درصد از کل معتادان کشور بود. سال 1390 متاسفانه این رقم دو برابر شد و به 10 درصد رسید. در سال 1394 طرح ارزیابی جدید سوء مصرف مواد نشان داد که رشد اعتیاد در جمعیت زنان سیر فزاینده ندارد و متوقف شده و در همان عدد مانده است.
وی افزود: علت این امر این است که از سال 1390 تا 94 اقدامات خوبی شد. البته یک مشکل جدی که درباره زنان وجود دارد این است که اعتیاد حداقلی و تعداد کم برای این موضوع زیاد حساب می شود چون زنان استوانه و ستون خانواده هستند و در مسئله اعتیاد شکننده هستند.اگر یک مادر در خانواده دچار مشکل شود احتمال این که بقیه اعضای خانواده هم گرفتار اعتیاد شوند، زیادتر خواهد بود و متاسفانه زنان خیلی زودتر هم به معتاد متجاهر تبدیل میشوند چرا که به دنبال مصرف مواد، دچار مصرف مواد چند ماده ای می شوند این ها مخاطراتی است که در زنان داریم اما از لحاظ شیوع فزاینده ای که دردهه قبل وجود داشت رشد اعتیاد در زنان متوقف شده است.
انتهای پیام/