به گزارش  خبرنگار  حوزه  دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ تنش بین دو کره که از ابتدای تاسیس دو کشور وجود داشت با آغاز سال ۲۰۱۷ به اوج خود رسید و آب را برای ماهی گیری کشورهایی چون آمریکا گل آلود کرد و همین امر باعث شده تا جنگ سایه خود را بر منطقه شرق آسیا بیافکند.

موضوع از زمانی آغاز شد که پیونگ‌یانگ در چهارچوب برنامه دفاعی خود آزمایش‌های موشکی را با قدرت ادامه داد و از آنجایی که این اقدام برای کشورهایی چون آمریکا سخت بود؛ بر آن شد تا به هر نحوی مانع شود، اما نمی‌دانست که این دخالت تنش را در شرق آسیا به گونه‌ای افزایش می‌دهد که از کنترل خارج می‌شود.

ایالات متحده و هم‌پیمانانی، چون کره جنوبی که تصور می‌کردند با تهدید و تحریم می‌توانند برنامه موشکی کره شمالی را متوقف کنند فشار‌ها را به وجود آوردند، اما این تهدیدات نه تنها اثری نکرد بلکه باعث شد مقامات شمالی شبه جزیره کره کار ساخت تجهیزات را به سویی ببرند که امروز اگر کشوری قصد تجاوز به کره شمالی را داشته باشد با سلاح‌های مخوف این کشور روبه‌رو شود.

اما پیونگ یلنگ چه سلاح‌های مخوفی را برای مقابله با تهدیدات آماده دارد.

موشک بالستیک KN-۰۸

همیشه به خصوص در چند سال اخیر وقتی نام کره شمالی برده می‌شود ناخودآگاه ذهن به سوی برنامه موشکی این کشور حرکت می‌کندT چرا که در این سال‌ها روند بسیار خوبی برای ارتقای موشکی در پیونگ یانگ ایجاد شده و هر روز خبر‌ ساخت موشک جدید از این کشور به گوش می‌رسد از این رو انتخاب بهترین نمونه در این حوزه کار سختی است.

در بین موشک‌های ساخته شده در کره شمالی، موشک بالستیک قاره پیما KN-۰۸ از اهمیت بالاتری برخودار است چرا که این قابلیت را به مقامات پیونگ‌یانگ می‌دهد تا در صورت حمله احتمالی آمریکا؛ به خاک این کشور حمله اتمی کند.

موشک KN-۰۸ که به گفته برخی منابع شباهت زیادی به موشک توپول- ام روسیه دارد طولی معادل ۱۷ تا ۷/ ۱۹ متر، قطر بین ۱/۵ تا ۲ متر و وزنی بالغ ۸۰ تن؛ بردی بیش از ۶ هزار کیلومتری دارد البته در این زمینه هم صحبت‌های فراوانی شده و برد آن را بیش از ۹ هزار کیلومتر تخمین زده‌اند. [بیشتر بخوانید]

زیردریایی کلاس سینپو

شاید کمتر کسی فکر کند که کره شمالی زیردریایی داشته باشد، اما این حقیقت دارد و پیونگ یانگ شناور زیرسطحی دارد آن از نوع اتمی که آن را پوکوک سانگ می‌نامد که می‌تواند موشک‌های بالستیک به خصوص از نوع اتمی این کشور را حمل کند.

پروژه ساخت این زیردریایی در کره شمالی کاملا محرمانه بود و کسی از آن خبر نداشت تا این که در سال‌های اخیر مقامات این کشور از ساخت آن خبر دادند، البته پوکوک سانگ که وزنی بالغ بر ۱ هزار و ۶۰۰ تن دارد با طول حدود ۶۷ متر در نوع خود کوچک‌تر از نمونه‌های موجود بین زیردریایی‌ها است که می‌توان آن را نمونه کوچکی از نسخه اصلی دانست.

زیردریایی کلاس سینپو که برخی منابع آن را مشابه زیردریایی کلاس گلف شوروی می‌دانند توان حمل موشک‌های تک مرحله‌ای با سوخت جامد و با برد بیش از ۱ هزار و ۴۰۰ متر را دارد، اما مقامات پیونگ یانگ در تلاش هستند تا هم نمونه بزرگ‌تر این زیردریایی را بسازند و هم دقت و برد موشک‌هایی را که حمل می‌کند بیشتر کنند.

پوکوک سانگ که با سوخت موتور دیزلی- برقی در آب حرکت می‌کند از سیستم AIP که همان سامانه رانش مستقل از هوا است و برای شارژ باتری؛ نیاز زیردریایی را از آمدن به روی آب رفع می‌کند را ندارد که از نقاط ضعف این زیردریایی محسوب می‌شود و به همین خاطر نمی‌تواند بیش از یک ماه در زیر آب بماند، اما از سوی دیگر در صورتی که موتور‌های پوکوک سانگ خاموش شوند؛ زیردریایی نقش یک لانچر موشک در دریا را بازی کند.

این زیردریایی در سال ۲۰۱۶ به یگان رزم کره شمالی الحاق شد که همین کار توجه آمریکا و کره جنوبی به توانمندی این کشور را بیشتر از پیش کرد.

سامانه پدافندی با موشک KN-۰۶

کره شمالی همیشه به خاطر توان موشکی مورد تهدید کشورهایی، چون آمریکا قرار گرفته است و از این رو نیاز به داشتن یک سامانه پدافندی در این کشور مورد توجه قرار گرفت که نتیجه آن تولید سامانه پدافندی با موشک KN-۰۶ شد.

این سامانه که از سامانه موشکی SAM پیشرفته‌تر است در سال ۲۰۱۱ وارد سازمان رزم نیرو‌های کره شمالی شد، البته طبق گزارش‌ها سامانه پدافندی پیونگ یانگ شباهت زیادی به S۳۰۰ روسیه دارد با این تفاوت که از آن بزرگتر و از برد کمتری برخوردار است.

سامانه پدافندی KN-۰۶ که روی کامیون‌های کاماز شش چرخ سوار شده در یکی از رزمایش‌های کره شمالی رونمایی شد تا ضمن بالا بردن قدرت دفاعی؛ در صودت حمله هوایی تلفات سنگینی از سوی پیونگ یانگ به دشمن وارد شود، البته در زمینه طراحی این سامانه هم برخی گمانه‌زنی‌ها از کمک روسیه و چین خبر می‌دهند، اما در هر صورت با به کارگیری این سامانه پدافندی ارتش کره شمالی به توانی مجهز شده که اگر در موقعیت درست قرار بگیرند پرنده‌ها و موشک‌های کره جنوبی را به چالش می‌کشند.

موشک میان برد بالستیک نادانگ

همان گونه که گفته شد کره شمالی در ساخت انواع موشک تجربه و دانش کافی را دارد و از این رو دشمنان این کشور به طور دائم از آن ترسیده و به هر روشی دست زدند تا مانع گسترش آن شود، اما هر چه زدند به در بسته خورد و پیونگ یانگ در این حوزه قوی و قوی‌تر شد که گواه آن ساخت موشک بالستیک نادانگ است.

نادانگ که می‌توان آن را نمونه ارتقا یافته موشک اسکاد دانست بردی در حدود ۱ هزار و ۵۰۰ کیلومتر دارد که در خانواده موشک‌های میان برد کره شمالی محسوب می‌شود و این قابلیت را به پیونگ یانگ می‌دهد تا نقاط حساس همسایه جنوبی خود را در صورت جنگ احتمالی منهدم کند.

این موشک استراتژیک کره شمالی که با سوخت مایع به پرواز در می‌آید قادر است تا ۱ هزار کیلوگرم سرجنگی از جمله کلاهک‌های اتمی را حمل کند و از دید سامانه پاتریوت که آمریکا در اختیار کره جنوبی قرار داده مخفی بماند و تمام خاک کره جنوبی را هدف قرار دهد؛ ویژگی مهم موشک نادانگ و اصلا یکی از دلیل‌هایی که موجب شد تا آمریکا سامانه دفاعی تاد را به کره جنوبی بده همین موشک است.

از سوی دیگر لانچر پرتاب این موشک هم ویژگی دیگر نادانگ را نشان می‌دهد چرا که این لانچر در رقابت با لانچر اسکاد امتحان خود را پس داده است و دشمن در اصابت آن کار راحتی نخواهد داشت.

تانک پوکپانگ هو ۳

در میدان نبرد تانک‌ها نقش به سزایی را ایفا می‌کنند و به نوعی می‌توان آن‌ها را فرمانده میدان نبرد دانست؛ از این رو کره شمالی هم سعی کرده برای مقابله با همسایه جنوبی خود در این زمینه اقداماتی را انجام دهد که نتیجه آن تانک پوکپانگ هو ۳ شد.

این تانک که در سال ۱۹۹۰ میلادی ساخته شده شباهت زیادی به تانک‌های شوروی دارد و توانسته قدرت خوبی را برای مقابله با تانک‌های کره جوبی ایجاد کند.

پوکپانگ هو ۳ که بر اساس طراحی تانک‌های T۶۲ و T۷۲ ساخته شده وزنی در حدود ۴۴ تن دارد و از این حیث هم در رده T۷۲ دسته بندی می‌شود و با دو موتور قدرتمند، سامانه آتش بار قوی، زره ضد گلوله و لایه ERA به خوبی توان محافظت از خود در میدان جنگ را دارد.

از سوی دیگر در آخرین تصاویر منتشر شده از این تانک؛ پوکپانگ هو ۳ به سنسور‌های مادون قرمز و جست‌وجو لیزری، دو فروند موشک کوتاه‌برد SAM و دو فروند موشک ضد تانک مسلح شده و تیربار ۱۴.۵ میلیمتری آن هم با یک مسلسل ۳۰ میلیمتری دوقلو و یک آتش‌بار ۷.۵ میلیمتری کواکسیال تعویض شده که خبر از ارتقا این تانک می‌دهد.

سامانه موشک‌انداز KN-۰۹

یکی دیگر از تجهیزات جدید کره شمالی سامانه موشک‌انداز KN-۰۹ است که به تازگی از آن رونمایی شد و به گفته برخی کارشناس‌ها شباهت زیادی به سامانه موشک‌انداز اسمرچ روسیه دارد، اما با آن یک تفاوت حائز اهمیت دارد.

KN-۰۹ که بردی بالغ بر ۲۰۰ کیلومتر دارد با هشت فروند راکت ۳۰۰ میلیمتری که بر روی یک کامیون شش چرخ قرار گرفته وارد عملیات می‌شود و تفاوت اصلی آن با اسمرچ روسیه در نوع تغذیه است؛ تغذیه سامانه کره شمالی بسیار پیشرفته‌تر است به نحوی که دیگر لوله‌های خالی نیازی به تغذیه جداگانه ندارند بلکه می‌توان هر پاد 4 تایی که روی کامیون سوار است را با یک پاد جدید عوض کرد که این تاثیر مهمی در میدان نبرد از لحاظ زمان شلیک‌ها و تعویض لوله‌ها دارد.

این سامانه تست‌های خود را با موفقیت پشت سر گذاشته و در صورتی که به تولید انبوه برسد و از لحاظ قراگیری در مرز دو کره؛ درست جانمایی شود با برد خود قادر است پایتخت کره جنوبی و شهر‌های اطراف سئول را مورد هدف قرار دهد و از این رو همسایه جنوبی دچار واهمه شده است.

جنگنده میگ S۲۹ فولکروم

میگ ۲۹ جنگنده‌ای از نسل چهارم هواپیما‌های جنگی و البته پیشرفته‌ترین پرنده در بین سایر پرنده‌های از رده خارج کره شمالی به حساب می‌آید که در شرایط نبرد می‌توانند مقابله با جنگنده‌های دشمن در آسمان را فرماندهی کند.

میگ ۲۹ هواپیمایی روسی است که در سال ۱۹۷۰ طراحی و در سال ۱۹۷۷ ساخته شد و در سال ۱۹۸۳ به تولید انبوه رسید؛ این هواپیمای تک سرنشین با طولی بیش از ۱۷ متر و وزنی بین ۱۱ تا کمی بیش از ۱۶ تن، با توجه به نوع مهمات برای نبرد هوایی ساخته شد، اما بعد‌ها به یکی از تجهیزات خوب شوروی برای صادارت تبدیل شد به نحوی که امروز بیش از ۳۰ کشور از این پرنده بهره می‌برند که یکی از آن‌ها کره شمالی است.

در حال حاضر کره شمالی تعدادی از سری S این جنگنده را در اختیار دارد که هدایت آن‌ها در عملیات از طریق پایگاه کومسانگ گارد انجام می‌شود؛ البته به گفته منابع غربی خلبانان این جنگنده‌ها تجربه کافی در هدایت آن را ندارند و از بی‌خطری آن‌ها خبر می‌دهند، این در حالی است که مقامات پیونگ یانگ جنگنده‌های میگ ۲۹ و خلبان‌های آن را در بهترین شرایط محافظت می‌کنند تا در موقع ضرور از آن‌ها بهره ببرند.

قایق موشک‌انداز کلاس نونگو

مقامات پیونگ یانگ به خاطر قرارگیری این کشور بین دو دریایی خلیج کره و دریای ژاپن احتمال حمله از دریا را طی چند سال اخیر مدنظر قرار دادند و از این رو به سمت ساخت شناور‌های سطحی و زیر سطحی که قابلیت حمل موشک‌ها را داشته باشد روی آوردند که یک نمون آن قایق موشک‌انداز کلاس نونگو است.

این قایق که شبیه به هاورکرافت عمل می‌کند بیش از ۲۰۰ تن وزن و سرعتی بالغ بر ۹۵ کیلومتر دارد و از این منظر هدف گرفتن آن با زیردریایی کار دشوار است و از سوی دیگر به خاطر شکل بدنه شناسایی آن توسط شناور‌های سطحی هم ممکن نیست و به نوعی می‌توان آن را قایقی رادارگریز معرفی کرد که قابلیت حمل سلاح‌های سنگین کره شمالی برای حمله ناگهانی به ناوگروه‌های دشمن را دارد.

روی نونگو یک آتش‌بار ۷۶ میلیمتری، ۴ فروند موشک ضد کشتی Kh-۳۵ با برد ۱۲۰ کیلومتر و یک آتش‌بار گاتلینگ ۳۰ میلمتری نصب شده و تاکنون ۶ نمونه از آن به سازمان رزم نیروی دریایی کره شمالی الحاق شده و با توان مانور بالا زمزمه تولید انبوه آن به گوش می‌رسد که در این صورت کار دشمنان پیونگ یانگ در دریا گور گره می‌خورد.

سامانه ضد هوایی سرفیس SA-۱۳

یکی از تهاجم‌های احتمالی علیه کره شمالی به خاطر نزدیکی جزیره گوام که در اختیار آمریکا است و انواع هواپیما‌ها در آن وجود دارد از هوا خواهد بود و پیونگ یانگ برای مقابله با پرنده‌های آمریکایی نیاز به داشتن پدافند هوایی قوی دارد که می‌تواند این کار را با ضد هوایی بازطراحی شده سرفیس SA-۱۳ انجام دهد.

نسخه اصلی ضد هوایی سرفیس SA-۱۳ متعلق به روسیه است که به ۴ فروند موشک SAM که روی شاسی نفربر قدرتمند چند منظوره MT-LB قرار گرفته؛ مجهز شده، اما در نسخه بازطراحی شده آن به جای ۴ فروند از ۸ فروند موشک کوتاه‌برد، اما مدرن‌تر استفاده شده که این یعنی توان آتش دو برابر کره شمالی بر سر دشمنانی که قصد تجاوز دارند.

از سوی دیگر این ضد هوایی قادر است تا با حضور در خط مقدم چه در آب و چه در خشکی به پشتیبانی از نیرو‌های زمینی بپردازد و با اهداف پرنده درگیر شود.

البته باید به این نکته اشاره کرد که از دید دشمنان کره شمالی شاید سامانه‌های پدافندی این کشور قدیمی باشند، اما تعداد این سامانه‌ها می‌توانند کابوس شوند؛ پیونگ یانگ از انواع سامانه‌های ضد هوایی حدود ۱۰ هزار دستگاه در اختیار دارد که قوی‌ترین آن‌ها Zsu-۲۳-۴ شیلیکا است.

شیلیکا با ۴ آتش‌بار ۲۳ میلیمتری که توسط رادار هدایت می‌شود قادر است در دقیقه ۴ هزار گلوله شلیک کند که این کار حضور هر دشمن از هوا در ارتفاع پایین آن هم برای هجوم را خنثی می‌کند پس دشمنان کره شمالی حق دارند از سامانه‌های این کشور در هراس باشند.

توپ ۱۷۰ میلیمتری کوکسان M-۱۹۸۹ هویتزر

در هر جنگی درگیر شدن نیرو‌ها روی زمین امری اجتناب ناپذیر است و در این نبرد طرفی پیروز است که همه خط مقدم و هم خطوط پشتیانی آتش بتوانند هماهنگ با هم کار کنند و این کار نیاز به سلاح‌های قوی دارد که کره شمالی توانسته آن را محقق کند و ادوات زیادی را برای حمایت از نیرو‌های زمینی خود بسازد که یکی از آن‌ها توپ ۱۷۰ میلیمتری کوکسان M-۱۹۸۹ هویتزر است.

این توپ که سلاحی سنگین محسوب می‌شود بر شاسی تانک تایپ ۵۹ چین سوار شده و توان حمل ۱۲ توپ را دارد و نفرات و مابقی مهمات در محلی مجزا حمل می‌شوند.

از طرفی این توپ توان تغذیه خودکار دارد، اما به خاطر کالیبر بالا و عدم استفاده از سامانه‌های خودکار می‌تواند در ۵ دقیقه فقط ۲ توپ شلیک کند که آن را برای شلیک‌های پیاپی و ماموریت‌های سریع از دستور کار خارج می‌کند؛ همچنین کوکسان، چون فاقد سیستم شلیک همزمان چند موشک است قدرت مانور آتش آن را کم می‌کند.

همه این مطالب معایب توپ ۱۷۰ میلیمتری کره شمالی بود، اما دشمنان به خصوص همسایه جنوبی پیونگ یانگ نباید فراموش کند که سئول با مرز‌های همسایه شمالی فاصله چندانی ندارد و اگر پیونگ یانگ بخواهد؛ قادر است با برد ۶۰ کیلومتری و قدرت تخریب بالای این توپ پایتخت کره جنوبی را به تلی از خاک تبدیل کند.

با توجه به توانایی کره شمالی در ارتقای تجهیزات قدیمی و همچنین ساخت ادوات جدید می‌توان به این نتیجه رسید که جنگ با این کشور برای متجاوز‌ها کم هزینه نخواهد بود؛ موضوعی امروز رئیس جمهور آمریکا بهتر از همه آن را متوجه شده و موضع خود از احتمال جنگ با پیونگ یانگ را به مذاکره تغییر داده است.

انتهای پیام/