به گزارش حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ آزمایش ادار (UA) یکی از آزمایش های مهم و کلیدی جهت تشخیص بیماری های اورولوژیک و کلیوی است. این نوع آزمایش شامل سه بررسی فیزیکی، شیمیایی و میکروسکوپی می شود. در برخی مواقع از این آزمایش، اطلاعات بسیار مهمی برای تشخیص بیماری به دست می آید. برای همه بیماران اورولوژی و نفرولوژی، U/A ضروری است. به همین خاطر بایستی به درستی خوانده و تفسیر شود. آزمایش کامل ادرار توسط DIPSTICKS و میکروسکوپی انجام می گردد و خصوصیات فیزیکی و شیمیایی ادرار نیز ذکر می شود. ما در این مقاله شما را با ویژگی های فیزیکی، اطلاعات برگه و "خواندن آزمایش ادرار" آشنا می کنیم.
1_ رنگ ادرار
ادرار به طور طبیعی زرد کم رنگ (Pale yellow) به دلیل وجود پیگمانیوروکروم (urochrom) است.
علل تغییر رنگ ادرار عبارتند از:
چنان چه رنگ ادرار طبیعی نباشد، بایستی تمامی موارد بررسی شوند. سندروم کهنه قرمز(red daiaper syndromeبه دلیل باکتری سراشیا مارسسنس است که موجب نگرانی مادران می شود.
2_شفافیت ادرار (توربیدیتی)
ادرار تازه شفاف است. از جمله علل کدری ادرار می توان به فسفاتوری اشاره کرد. پس از مصرف غذا و مقداری شیر ، کریستال فسفات اضافی در ادرار قلیایی شروع به رسوب می کند و اغلب متناوب هستند. علائمی در بیمار مشاهده نمی شود و در صورتی که ادرار با اسید استیک اسیدی گردد شفاف می شود. هم چنین در آزمایش های میکروسکوپی کریستال های فسفات آمورف نیز دیده می شود. از جمله علل کدری ادرار می توان به پیوری اشاره کرد. در این بین نیز وجود تعداد زیاد wbc در ادرار و بوی تند و زننده موجب افتراق آن از علت های دیگر خواهد شد. کایلوری نیز از دلایل نادری است که باعث کدری ادرار می شود که از ارتباط غیر طبیعی سیستم لنفاوی و ادراری حاصل می شود.
3- وزن مخصوص ادرار در آزمایش ادرار
وزن مخصوص ادرار نشان از وضعیت هیدریشن بیمار است. اما گاهی می تواند ناشی از کارکرد غیر طبیعی کلیه باشد. به طور طبیعی وزن مخصوص بین ۰۰۸/۱ الی ۰۲۰/۱هست. چنان چه این میزان زیر ۰۰۸/۱باشد، رقیق و اگر از ۰۲۰/۱ بیشتر باشد، غلیظ است. در صورت تکرار ۰۱۰/۱ در چند آزمایش متوالی ، تشخیص CRF یا ARF مطرح می شود.
دامنه تغییر رنگ ادرار گسترده است و معمولا به غلظت آن بستگی دارد. شروع رنگ ها از light yellow(زرد کم رنگ) است و تا کهربایی تیره (dark yellow) متغیر است. برخی رنگ ها مهم هستند و باید مورد بررسی قرار گیرند.
ظاهر ادرار طبیعی شفاف است؛ اما گاهی اوقات کدری ادرار می تواند دلایلی داشته باشد که عبارتند از رسوب فسفاتها یا اورات ها. هم چنین گلبول های قرمز یا سفید، اپی تلیالها و برخی باکترب ها نیز ادرار را کدر یا نمیه کدر می کنند. موکوس نیز نمایی مه آلود (cloudy) به ادرار می دهد.
حضور هموگلوبین در ادرار بدون RBC است. چنان چه به دلایلی همولیز داخل عروقی در بیمار اتفاق بیفتد مانند (مارگزیدگی، ورزش های شدید مانند قدم روهای نظامی ها در روی سنگ فرش ها، آنمی همولیتیک دارویی، انگل مالاریا، ترانسفوزیون، خون ناسازگار، سوختگی های شدید و.) هموگلوبین از از RBC ها خارج و از کلیه ها عبور نموده و وارد ادرار می گردد. هم چنین اگر در هماچوری، ادرار قلیایی یا مقدار SG آن پایین (زیر ۱، ۰۰۷) باشد احتمال لیز شدن RBC ها در ادرار نیز وجود داشته و هموگلوبین ها آزاد می شوند.
هماچوری زمانی گفته می شود که در ادرار خون وجود داشته باشد؛ اما به صورت فیزیولوژیک گلبول های قرمز می توانند در ادرار ظاهر شوند. از جمله در ورزش های سنگین، تب و عادت ماهانه و هم چنین پاتولوژیک هایی مانند التهاب حاد مثانه، تروما، زخم ها، عفونت ها، سرطان های کلیهیا مثانه، ضربه کلیه، انفارکتوس، گلومرولونفریت این دلایل وجود خون در ادار محسوب می شوند.
بسیاری از اجسام کتونی در طی فرایند های کاتابولیسم اسیدهای چرب شکل می گیرند. به وجود آمدن کتونوری از افزایش کتون ها ناشی می شود. زمانی که فردی دچار کمبود مصرف قند و کربوهیدرات ها باشد یا به طریقی دفع کربوهیدرات ها در بدن وی افزایش یابد و یا سلول های بدن توانایی دریافت و مصرف کربوهیدرات را نداشته باشند ، کتون ها به علت مصرف چربی ها و سوخت ناقص آن ها در ادرار و خون زیاد می شوند.
وزن مخصوص در واقع شاخصی است برای غلظت مواد محلول در ادرار که جهت سنجش قدرت رقیق و غلیظ کردن کلیه ها با هدف حفظ و بقای هموستاز به کار می رود. به طور طبیعی برای ادرار راندوم ۰۰۳/۱ تا ۰۳۵/۱ و برای ادرار ۲۴ ساعته در حدود ۰۱۵/۱تا ۰۲۵/۱ هست. لازم به ذکر است که SG ادرار در طول شبانه روز به علت تغییرات غذایی و میزان مصرف مایعات متفاوت است. به همین خاطر بهتر است ادرار ۲۴ ساعته بررسی شود. در هیدراتاسیون شدید و بیماری دیابت بی مزه میزان SG کاهش و در دیابت قندی ، هیدراتاسیون و اکلامپسی SG افزایش پیدا می کند.
به طور طبیعی بین ۶/۴_۸ متغییر است و معمولا حدود ۶ و کمی اسیدی است. در اسیدوز توبولار کلیوی بر عکس اسیدوز سیستمیک PH ادرار بیش تر از ۶ می شود و چون توبول های کلیه توانایی ترشح کافییون +H را ندارند.
وجود پروتئین در ادرار نشانه ای از بیماری های کلیوی است. ولی در برخی مواقع مثل فیزیولوژیک و بدون بیماری مانند ورزش و تب هم دفع پروتئین در ادرار زیاد می شود. دو مکانیسم اصلی که موجب پروتئینوری می گردند عبارتند از : صدمه گلومرولی و اختلال در عمل بازجذب توبول ها . میزان پروتئینوری در ارزیابی بیماری کلیوی مهم است.
مشاهده گلوکوزوی زمانی صورت می پذیرد که میزان گلوکز خون از حد آستانه کلیوی زیاد ۱۸۰mg /dl باشد. اما ممکن است که آستانه کلیوی بعضی از افراد پایین تر باشد. ترزیق کردن سرم های قندی و مصرف زیاد و یک باره کربوهیدرات ها از علل گلوکوزوری هستند. هم چنین دلیل اسمولاریته ادرار مواد محلول موجود در آن است و از ۵۰ تا ۱۲۰۰ میلی اسمول در لیتر متغیر است. اسمولاریته بر اثر هیدریشت و عوامل تاثیر گذار بر وزن مخصوص ادرار قرار می گیرد.
با مشاهده کامل مطالب بالا می توانید آزمایش ادرار خود را تفسیر نمایید.
انتهای پیام/