به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان : به روز سوم ماه شعبان سال چهارم هجرت(1)، دومین فرزند برومند حضرت علی(ع) و فاطمه(س) ـ که درود خدا بر ایشان باد ـ در خانه وحی و ولایت، چشم به جهان گشود.
چون خبر ولادتش به پیامبر گرامی اسلام (ص) رسید، به خانه حضرت علی(ع) و فاطمه (س) آمد و اسماء (2) را فرمود تا کودکش را بیاورد. اسماء او را در پارچه ای سپید پیچید و خدمت رسول اکرم (ص) برد، آن گرامی به گوش راست او اذان و به گوش چپ او اقامه گفتند. (3)
به روزهای اول یا هفتمین روز ولادت با سعادتش، امین وحی الهی، جبرئیل فرود آمد و گفت:
سلام خداوند بر تو باد ای رسول خدا، این نوزاد را به نام پسر کوچک هارون «شبیر» (4) که به عربی «حسین» خوانده می شود، نام بگذار.(5) چون علی (ع) برای تو بسان هارون برای موسی بن عمران است جز آنکه تو خاتم پیغمبران هستی.
و به این ترتیب، نام پر عظمت «حسین »از جانب پروردگار برای دومین فرزند فاطمه(س) انتخاب شد.
به روز هفتم ولادتش، فاطمه زهرا(س) که سلام خداوند بر او باد، گوسفندی را برای فرزندش به عنوان عقیقه (6) کشت و سر آن حضرت را تراشید و هم وزن موی سر او نقره صدقه داد. (7)
حسین(ع) و پیامبر (ص)
از ولادت حسین بن علی (ع) که در سال چهارم هجرت بود تا رحلت رسول الله (ص) که شش سال و چند ماه بعد اتفاق افتاد، مردم از اظهار محبت و لطفی که پیامبر راستین اسلام (ص) در باره حسین (ع) ابراز می داشت، به بزرگواری و مقام شامخ پیشوای سوم آگاه شدند.
سلمان فارسی می گوید: دیدم که رسول خدا (ص)، حسین (ع) را بر زانوی خویش نهاده او را می بوسیدند و می فرمودند:
تو بزرگوار و پسر بزرگوار و پدر بزرگوارانی، تو امام و پسر امام و پدر امامان هستی، تو حجت خدا و پسر حجت خدا و پدر حجت های خدایی که نه نفرند و خاتم ایشان، قائم ایشان (امام زمان عج) است.(8)
انس بن مالک روایت می کند:
وقتی از پیامبر(ص) پرسیدند کدام یک از اهل بیت خود را بیشتر دوست می داری، فرمودند:حسن و حسین را، (9) بارها رسول گرامی حسن و حسین را به سینه می فشردند و آنان را می بوییدند و می بوسیدند. (10)
ابو هریره که از مزدوران معاویه و از دشمنان خاندان امامت است در عین حال اعتراف می کند که:
رسول اکرم (ص) را دیدم که حسن و حسین (ع) را بر شانه های خویش نشانده بود و به سوی ما می آمد، وقتی به ما رسید، فرمود: هر کس این دو فرزندم را دوست بدارد مرا دوست داشته و هر که با آنان دشمنی ورزد با من دشمنی کرده است.(11)
عالی ترین، صمیمی ترین و گویاترین رابطه معنوی و ملکوتی بین پیامبر(ص) و حسین(ع) را می توان در این جمله رسول گرامی اسلام (ص) خواند که فرمودند:
حسین از من و من از حسینم. (12)
پی نوشتها:
1- در سال و ماه و روز ولادت امام حسین (ع) اقوال دیگری هم گفته شده است، ولی ما قول مشهور بین شیعه را نقل کردیم. ر.به. ک.اعلام الوری طبرسی؛ ص 213.
2- احتمال دارد منظور از اسماء، دختر یزید بن سکن انصاری باشد. ر.به.ک.اعیان الشیعه؛ جزء 11، ص 167.
3- امالی شیخ طوسی؛ ج 1، ص 377.
4- شبر بر وزن حسن و شبیر بر وزن حسین و مشبر بر وزن محسن نام پسران هارون بوده است و پیغمبر اسلام (ص) فرزندان خود حسن و حسین و محسن را به این سه نام نامیده است- تاج العروس؛ ج 3، ص 389، این سه کلمه در زبان عبری همان معنی را دارد که حسن و حسین و محسن در زبان عربی دارد- لسان العرب؛ ج 6، ص 60.
5- معانی الاخبار؛ ص 57.
6- در منابع اسلامی در باره عقیقه سفارش فراوان شده و برای سلامتی فرزند بسیار مؤثر دانسته شده است. ر.به.ک.وسائل الشیعه؛ ج 15، ص 143 به بعد.
7- کافی؛ ج 6، ص 33.
8- مقتل خوارزمی؛ ج 1، ص 146- کمال الدین صدوق؛ ص 152.
9- سنن ترمذی؛ ج 5، ص 323.
10- ذخائر العقبی؛ ص 122.
11- الاصابه؛ ج 11، ص 330.
12- سنن ترمذی؛ ج 5، ص 324- در این قسمت روایاتی که در کتابهای اهل تسنن آمده است نقل شد تا برای آنها هم سندیت داشته باشد.
منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه
انتهای پیام/
پیامبر اسلام(ص) کدام یک از اهل بیتشان را بیشتر دوست می داشتند؟