الناز روزبهانی روانشناس بالینی در گفت‌وگو با خبرنگار  حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران؛  درباره  نقش بازی کردن در رشد و تربیت کودکان اظهار کرد: در سال‌های  اول زندگی  بازی کردن برای کودکان اهمیت بالایی دارد و باید به بچه‌ها اجازه بازی کردن و کسب تجربه بدهیم؛ بچه‌ها در بازی کردن کشف می‌کنند که چه کسی هستند، چه توانمندی‌هایی دارند و اینگونه  به سوی شخصیت سالم قدم بر می‌دارند.

وی به  مهم‌ترین فواید بازی کردن برای کودکان اشاره کرد و گفت: بازی کردن  راهی برای ابراز احساسات و نشان دادن ناراحتی‌ها و خواسته‌های کودکان است،  به رشد ذهنی و شناخت کودک از محیط اطراف و همچنین رشد مهارت زبانی و افزایش دایره لغات او کمک کرده و چون برقراری اولین ارتباط با دیگران در بازی کردن  اتفاق می افتد، کودک با مفهوم مشارکت، شکست، پیروزی و مسئولیت پذیری آشنا می شود.

بازی؛ روش درمانی مغفول

روزبهانی در مورد کارکرد بازی به عنوان درمان اظهار کرد: در جلسات بازی درمانی یک بازی را با کودک انجام می‌دهیم و چون بچه‌ها از طریق بازی کردن شادی‌ها و نگرانی هایشان را بروز می‌دهند، می‌توان گره‌های ذهنی و شخصیتی کودک را شناسایی و در رفع آن‌ها کمک کرد.

این روانشناس ویژگی‌های یک اسباب بازی خوب را برشمرد و گفت: اسباب بازی باید متناسب سن کودک باشد، خلاقیت و حس سازندگی را در او ایجاد کند، خطر ساز و نوک تیز نبوده و دارای جنس مرغوب باشد.

اهمیت تناسب اسباب بازی با سن کودک

روزبهانی با تاکید بر لزوم تناسب اسباب بازی با سن کودک، آنها را به ۵ گروه سنی تقسیم کرد و گفت: از تولد تا ۱ سالگی اسباب بازی مناسب این کودکان بازی‌های موزیکال، کتاب‌های تصویری، عروسک‌ها و اسباب بازی‌های پلاستیکی است.

وی  ادامه داد: از سن ۱ تا ۳ سالگی بازی‌های  مستلزم کشیدن یا هل دادن اشیاء همچنین پازل‌های ۴یا ۵ قطعه و تلفن بازی سرگرمی‌های خوبی هستند، از سن ۳ تا ۵ سالگی بچه‌ها تفکری خلاق و  سازنده دارند و اگر هوشمند باشیم می‌توان مسئولیت پذیری را در این سن به کودک آموخت همچنین قطار بازی و کامیون بازی برای این سن مناسب هستند.

این روانشناس بالینی بیان کرد: بچه ها در سنین ۵ تا ۹ سالگی دوست دارند بازی‌ها را خود ابداع کنند که با قرار دادن اسباب بازی مناسب در اختیار کودک اجازه دهید تا  بازی جدیدی را اختراع کرده و با دوستانش  مشغول این بازی شود.

روزبهانی درباره بازی های مناسب سن ۹ تا ۱۲ سالگی بیان کرد: در این سن اطلاعات بچه‌ها بیشتر است، چالش پذیرترند و به شدت تحت تاثیر هم سالان خود قرار دارند؛ کتاب‌ها یا کارت‌های سوالی و بازی‌های حافظه سرگرمی مناسب این کودکان است.

مناسب‌ترین اسباب بازی‌ها برای کودکان دارای معلولیت

وی درباره  اسباب بازی مناسب برای کودکان اوتیسم یا دارای معلولیت تصریح کرد: برای کودکان با شرایط خاص (با توجه به نوع مشکل و سطح توانایی ذهنی کودک) بازی نباید آن قدر چالش برانگیز باشد که کودک احساس ناکامی کند و نه آن قدر آسان باشد که کودک فکر کند به خاطر شرایطش این بازی را در اختیار او قرار داده اند.

این روانشناس بالینی اظهار کرد: در مورد کودکان اوتیسم باید بازی‌هایی را انتخاب کرد که احساس امنیت را در آن‌ها ایجاد کندهمچنین در مورد کودکان دارای معلولیت جسمی،  بازی باید به گونه‌ای باشد که نقش معلولیت در آن کم رنگ شود  و بتوانند ازدیگر  قابلیت‌های آنها استفاده شود که بازی هایی  مانند بازی‌های چیدنی، جورچین و مکعب‌های چوبی برای این بچه ها مناسب است.

آسیب‌های جدی بازی‌های رایانه‌ای بر کودکان

روزبهانی با هشدار نسبت به آسیب‌های ناشی از بازی‌های رایانه‌ای به کودکان تصریح کرد: مهم‌ترین تاثیر منفی بازی‌های رایانه‌ای کم خوابی و اضطراب است و در صورت استفاده طولانی مدت از این بازی ها، اضطراب کودکی به تیک‌های عصبی در نوجوانی منجر می‌شود.

وی درباره  سپردن بچه‌ها به مهدهای کودک  بیان کرد: امروزه با توجه به شرایط زندگی خیلی از بچه‌ها ناخواسته باید ساعاتی را در مهدکودک  باشند پس ضرورت دارد والدین پس از آن که کودک را از مهد تحویل گرفتند ساعاتی هر چند کوتاه را با او بگذرانند تا نیاز بودن با والدین در کودک ارضا شده و کنار والدین بودن را تجربه کند.

نقش مهم پدر در رشد و تربیت کودک

وی درباره نقش تاثیرگذار پدر در تربیت کودک اظهار کرد: با توجه به اینکه پدر‌ها ملزم به گذراندن وقت بیشتری در بیرون از منزل بوده و وقتی بر می‌گردند خسته هستند؛ ضروری است که زمانی هر چند کوتاه را با بچه‌ها بازی کنند تا کودک پدر را به عنوان منبع قدرت پذیرفته، در نوجوانی از او راهنمایی بگیرد و رابطه دوستانه همراه با صمیمیت را داشته باشند.

روانشناس بالینی به والدین توصیه کرد:  گران قیمت بودن اسباب بازی معیاری بر خوب بودن آن نیست، اسباب بازی باید ویژگی خلاقیت و سازندگی کودک را زنده کند؛ اگر در سن کودکی با او همبازی شوید راه دوستی را برای خودتان باز کرده و راه پنهان کاری او در نوجوانی را می‌بندید؛ اجازه دهید کودک وارد محیط‌های گروهی مثل پارک شده  با بچه‌ها دوست شود و در صورت بروز مشکل به هیچ عنوان دخالت نکنید، زیرا بچه‌ها نباید وابسته بوده و باید بتوانند حق خود را بگیرند.

روزبهانی گفت: برای رفع نیاز‌های درونی خود با کودک بازی کنید و ببینید بچه‌ها در بازی کردن با خوشی‌های کوچک چگونه شادند. سعی کنید شما هم گاهی از بچه‌ها یاد بگیرید و نخواهید همیشه به آن‌ها یاد بدهید.

انتهای پیام/