به گزارش خبرنگار سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، ماههای اخیر بصره و بغداد شاهد اعتراضاتی به نبود امکانات رفاهی اولیه مانند بهداشت، آب سالم، برق و... بوده و حال این سوال پیش می آید که درگذشته هم عراق با چنین مشکلاتی درگیر بوده است ، چرا این بار انتقادات به درگیری ها کشیده شده و اینکه بحث فقط مربوط به وضعیت معیشتی است یا موضوعات دیگری هم در حاشیه این اعتزاضات وجود دارد؟
صباح زنگنه در گفت و گو با خبرنگار سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، در رابطه با اعتراضات اخیر در عراق، بیان کرد: چند ماه است که جریانات تبلیغاتی در عراق به دنبال برگزاری انتخابات پارلمانی در این کشور و برای تعیین دولت آینده جریاناتی را راه اندازی کرده که رد پای آمریکا، انگلستان و عربستان سعودی در بعضی از آنها دیده می شود. از طرف دیگر به دلیل ناکارآمدی دولت فعلی و دولت های قبلی در عراق، امکانات اولیه ای مانند بهداشت، آب مناسب و برق برای مردم فراهم نشده که همین قضیه باعث شده مردم دست به اعتراض و شورش بزنند. ما در اوج تابستان شاهد تظاهراتی در عراق بودیم که مسولان آن کشور نتوانستند پاسخگو باشند و راه حل های سریع ارائه بدهند.
وی افزود: انتخابات گذشته عراق مشارکت کم تر از 50% صاحبان حق رای را به همراه داشت که این موضوع نوعی مخالفت مسالمت آمیز محسوب می شد، درنتیجه اکنون فراکسیون های مجلس این کشور باید اکثریت پارلمانی را برای تعیین دولت، انتخاب کنند؛ برخی شواهد حاکی از احتمال موفقیت فراکسیون نزدیک به دولت ایران و در نتیجه تعیین دولت عراق توسط این فراکسیون است، همین امر هم به بروز اختلاف میان دو فراکسیون بزرگ مجلس عراق منجر شده است.
کارشناس سیاست خارجی با اشاره به شدت اعتراضات در بصره، توضیح داد: اعتراضات اخیر در بصره شدید تر از گذشته بود و علتش به این موضوع باز می گردد که این شهر، علاوه براینکه مرکز تولید و صادرات نفت در عراق است، منطقه ای بزرگ از لحاظ جمعیتی، کشاورزی و ارتباط با خلیج فارس هم محسوب می شود و باتوجه به اهمیت بصره کمبود های موجود با اعتراضاتی همراه بود که دولت نتوانست به موقع از وقوع آن جلو گیری کند و به همین دلیل هم شاهد اوج گیری آن بودیم.
زنگنه با بیان اینکه طبیعت انتخابات عراق، تشکیل دولت ائتلافی است، اظهار کرد: در هیچ کدام از احزاب و گروه های عراق، توان بدست آوردن اکثریت آراء به چشم نمی خورد؛ به همین دلیل ناگزیرند که با بقیه احزاب ، تشکیل ائتلاف دهند. از طرف دیگر سه گروه اصلی عراق، یعنی شیعیان، اهل سنت و کردها باید طبق قانون نانوشته ای، حتما هم در دولت، و هم در پارلمان، حضور داشته باشند.
کارشناس سیاست خارجی با بیان اینکه دولت آینده عراق ناگزیر به ائتلاف است، افزود: مشخص نیست ائتلاف حداکثری که میان شیعیان بوجود آمده، به ایران نزدیک تر باشد یا آمریکا و عربستان؛ اما بنظر می رسد که احزاب و گروه ها از قطب بندی خارج شده و بر اساس برنامه هایشان، کارهای خود را نظیم می کنند.
وی در پایان با اشاره به نقش بعثی ها در امور و جریانات عراق، خاطر نشان کرد: هرچند حضور بعثی ها در عراق، به صورت نسبی بوده و آنها گاهی از اعتراضات مردم سوء استفاده می کنند، اما درحقیقت بعثی ها یک جریان قوی و تاثیر گذار در عراق محسوب نمی شوند.
انتهای پیام/