به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، سیزدهم جمادی الثانی، یادآور روزی غم انگیز است؛ روزی که در آن مادری فداکار و بانویی با عظمت از تبار دلاوران به سوی معبود پر کشید. ام البنین، همسر امام علی (ع) بعد از عمری تلاش، شکیبایی و استقامت با اهدای چهار فرزند رشید به پیشگاه مولایش امام حسین (ع) با دلی مالامال از محبت و عشق، راهی دیار دوست شد. حجت الاسلام «علی اصغر تقوی»، مسئول موسسه فقهی حضرت جواد الائمه (ع) که چندین کتاب در حوزه سبک زندگی معصومین (ع) هم نوشتهاند، در گفتوگویی از ویژگیهای بارز این شخصیت برایمان میگویند.
حضرت امالبنین (س)، شخصیتی است که در میان زنان عرب از جنبههای مختلف اخلاقی، معنوی، علمی و اجتماعی معروف و مشهور بوده است. از زمان حضور حضرت امالبنین (س) در این عالم خاکی تا به امروز، افراد زیادی درباره عظمت، صبر، علم، فضل، کمال، انسانیت و شخصیت حضرت امالبنین (س) قلم فرسایی کرده و سخن گفته اند. تقریبا تمام جهان عرب و شخصیتهایی که در زمینه زندگانی شیعیان و پیروان اهل بیت (ع) مطالعاتی داشته و دارند در برابر شخصیت این بانوی بزرگ سر تعظیم فرود آوردهاند.
بیشتر بخوانید: ذکر حالات حضرت ام البنین سلام الله علیها در کلام رهبری + فیلم
اولین و بارزترین ویژگی شخصیت حضرت امالبنین (س) از اسم آن بزرگوار مشخص میشود. او ام بنین است یعنی مادر فرزندان و برای خانمها هیچ شخصیتی و هیچ مقام و عظمتی بالاتر از مادر بودن نیست. پیامبر اکرم (ص) وقتی میخواهند دختر بزرگوارشان را احترام کنند، او را فاطمه ام ابیها میخوانند و از طرف دیگر درباره شخصیت مادر میفرمایند «بهشت تحت اقدام و قدمهای مادران است.» اگر خانمی بتواند در عالم نسوان، مادری را به کمال برساند و وظیفه مادری را به درستی انجام دهد به طور قطع یکی از بهترین زنان این عالم محسوب میشود و حضرت امالبنین (س) از نام مبارک شان پیداست که نیکو مادری بودند و در مادر بودن گوی سبقت را از دیگران ربودند.
نکته بارز دیگری که در زندگی و شخصیت حضرت امالبنین (س) به چشم میخورد، این است که ایشان یک شاعره عرب بود و اشعار فصیح و بلیغی از ایشان به جای مانده که قطعا شعرای عرب در برابر این بلاغت و فصاحت و نوع گفتار و نگاه آن بزرگ زن عرصه تاریخ به مسائل اجتماعی و سیاسی سر تعظیم فرود آورده اند. بعد از واقعه کربلا مردم ایشان را، امالبنین (س) یعنی مادر فرزندان خطاب میکردند و اشعار بسیار زیبایی از آن بزرگوار باقی مانده که در آنها هم نگاه سیاسی، هم نگاه اجتماعی و هم نگاه ولایتی و ارادت به اهل بیت (ع) را نشان داده است.
نکته دیگری که در شخصیت این بانوی بزرگ و بی بدیل بعد از معصومان در عالم هستی میشود سراغ گرفت، روحیه صبر و بردباری و حلم آن بزرگوار است. کمتر شخصیتی را داریم که درباره صبر و بردباری او به اندازه ام البنین (س) قلم فرسایی شده یا سخن گفته شده باشد. از زینب کبری (س) در واقعه کربلا که بگذریم، امالبنین (س) یکی از شاخصترین اسوههای صبر است.
در تاریخ میگویند که وقتی «بشیر بن جزلم» خبر شهادت اصحاب امام حسین (ع) را به مدینه آورد، این بانوی بزرگ سر راه کاروان آمده بود. «بشیر» با دیدن ایشان میگوید: «فرزندانت به شهادت رسیدند». حضرت ام البنین (س) میگوید: «اگر چه دلم را شکستی و قلبم را پاره کردی، اما از شهادت حسین (ع) برای من بگو.» امام باقر (ع) میفرمایند: «۱۰ سال بعد از واقعه کربلا تا سال ۶۹ هجری که به ارتحال آن بانوی بزرگ نزدیک میشویم و در آن سال رحلت کردند، تمام این ایام ایشان میآمد کنار بقیع. هم عزاداری میکرد و هم برای بیان حقایق، زنان را اطراف خودش جمع و از وقایع جانسوز کربلا پرده برداری میکرد.» صبوری و حلم در زندگی آن شخصیت بی بدیل آن قدر زیاد است که تقریبا بیشتر ائمهای که بعد از امالبنین (س) در این عالم هستی زندگی کرده اند، از حلم و صبر آن بانو تعریف و توصیف کرده اند از جمله امام باقر (ع) و امام صادق (ع).
نکته دیگری که در زندگی و شخصیت حضرت امالبنین (س) باید به آن توجه کرد، ادب و عفاف امالبنین (س) است. شخصیتی که عقیل به خواستگاریاش برای امام علی (ع) رفت. امیرالمومنین (ع)، چون عقیل سرشناس مردم عرب بود و قبایل عرب را میشناخت، فرمودند: «برای من همسری انتخاب کن که فرزندانی شجاع از او به دنیا بیایند و بتوانند از دین و روش و منش دین نبوی حمایت و حراست کنند.» عقیل با شناختی که از قبایل عرب داشت، نگاهش به خانه فاطمه امالبنین (س) دوخته شد.
منبع: روزنامه خراسان
انتهای پیام/