به گزارش حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، مانگا یا همان تصاویر طنزآمیز و تصاویر خیالبافانه ، از جمله تصویرها و نقاشی هایی محسوب می شود که همه ما با آن خاطره داریم، شاید نمونه آن را می توان در همان انیمیشن ها و یا کارتن های ژاپنی دانست که در کودکی ما را سرگرم می کردند که البته این نوع تعریف را بسیاری اشتباه می دانند، اما امروز باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد تا شما را از زاویه ای دیگر با این هنر و تصاویر آشنا کند.
مانگا یا (漫画 Manga) را به معنای صنعت کمیک استریپ یا نشریات کارتونیست می دانند که در کشور ژاپن رونق فراوانی دارد و از دههٔ ۱۹۵۰ به بعد گسترش یافت.
یاد بگیرید: چطور نقاشی سه بعدی بکشیم؟!
کلمه مانگا را میتوان به معنی «تصاویر طنزآمیز» ترجمه کرد که مشخصهٔ بارز آن شخصیتهای کارتونی هستند که اغلب دارای ویژگیهای خاصی هستند و از دیگر کاراکترها متمایز میشوند، همانند اغراق بیش از حد در اندامهای بدن که در اکثریت آنها چشمهای بزرگ بههمراه دهان و بینی کوچک مشاهده میشود و همچنین معمولاً دارای موهایی با رنگهای غیرطبیعی هستند.
جالب محبوبیتی است که این شخصیتها بین مردم پیدا کردهاند بطوری که بیشتر انتشارات ژاپن اختصاص به مجلات کمیک استریپ پیدا کردهاند و مانگا توسط بسیاری از مردم کشور ژاپن خوانده میشود و محدود به طیف خاصی از اجتماع ژاپن نمیشود.
شخصیتهای مانگا معمولاً بیش از اندازه از خود احساسات اغراقآمیز نشان میدهند، هنگامی که شخصیتی گریه میکند، اشکهایش میتوانند سطلی را پر از آب کند، زمانی که میخندد، دهان آنها به اندازه چهرهشان بزرگ شده و چشمانشان به صورت خطی صاف درمیآید، در هنگام عصبانیت صورت آنها سرخ شده و بخار از سراسر بدن به ویژه سر آنها بیرون میزند و در هنگام خجالتزدگی گونههایشان به رنگ سرخ در میآید.
جالب است بدانید؛ برخلاف آنچه که بسیاری از مردم تصور میکنند، مانگا به هیچ یک از انواع انیمیشن، چه ژاپنی و چه غیر ژاپنی گفته نمیشود؛ بلکه مانگا را میتوان به فارسی تصاویر خیالبافانه ترجمه کرد.
اما جدا از ترجمه لغوی، مانگا را اصولاً میتوان معادل انگلیسی کلمه کمیک comic دانست، به عبارت دیگر منظور از مانگا همان داستانهای کمیک استریپ است.
داستانهای کمیک استریپ داستانهای مصوری هستند که بهصورت کتابهای مستقل یا در مجلات خاص به چاپ میرسند و یک داستان را در قالب تصاویر نقاشی شده متوالی، صحنه به صحنه روایت میکنند.
این مطلب را از دست ندهید: آثار فوق العاده دیوارنگری نقاش پرتغالی همه را شوکه کرد+تصاویر
آنچه را که مردم امروزه بهعنوان مانگا میشناسند، در واقع فرم مدرن مانگا است که بعد از جنگ جهانی دوم در ژاپن شکل گرفت. اما مانگا ریشهای بسیار قدیمیتر در فرهنگ و هنر ژاپن دارد.
نخستین نشانههای مانگا در فرهنگ و هنر ژاپن را میتوان در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم و با انتشار کتابهای تصویرگری طراحان و نویسندگانی چون سانتو کیودن و همچنین آیکاوا مینوا جستوجو کرد.
امروزه مانگا به چنان صنعت پر سودی در ژاپن تبدیل شده که فقط در سال ۲۰۰۶، معادل ۴۸۱ بیلیون ین، یا به عبارتی ۴/۴بیلیون دلار را نصیب دست اندرکاران این صنعت کرده است.
تاریخنگاران و محققان در زمینه هنر مانگا، چهره مدرن و امروزی مانگا را به دو بخش پیش از جنگ جهانی دوم و پس از آن تقسیم میکنند. مانگای پیش از جنگ جهانی دوم تحت تأثیر فرهنگ و هنر دوران امپراطوری قرار داشت.
اما باید بدانید؛ مانگای پس از جنگ، به شدت تحت تأثیر فرهنگ آمریکایی قرار گرفت که توسط کتابهای کمیک استریپ آمریکایی، فیلمهای /امریکایی و سریالهای تلویزیونی آمریکایی، به ژاپن اشغال شده آورده میشدند.
مانگایی که در سالهای اشغال ژاپن توسط امریکا (۱۹۵۲–۱۹۴۵) و سالهای پس از اشغال یعنی بین سالهای ۱۹۵۲ تا اواسط دهه ۶۰ شکل گرفت، محصول زمانهای بود که یک ژاپن به شدت ملیگرا در صدد بازسازی صنعتی و فرهنگی خویش برآمد و طی این سالها ژاپن شاهد یک انفجار هنری و یک درخشش بینظیر در تمام ابعاد هنر از جمله مانگا بود.
مانگاها بر اساس سن و سبک تقسیمبندی میشوند و مهمترین دستهبندی مانگا عبارتند از:
شونن به نوعی از مانگا اطلاق میشود که مخصوص پسرها هست!
معمولاً از نوع اکشن-ماجراجویی است که به گروه سنی ۸ الی ۱۸ ساله پسرها تعلق میگیرد.
ببینید: نقاشی سه بعدی در کف دست
تا امروز این بخش محبوبترین بخش در مانگا محسوب میشود و معمولاً به دلیل صحنههای بزرگ جنگی شناخته میشود.
مانگاهایی مانند دراگون بال، ناروتو، یو-گی-او، بلیچ، وان پیس و همچنین یو یو هاکوشو از این بخش هستند.
شوجو به بخشی از مانگا اطلاق میشود که مخصوص دخترها است.
معمولاً از نوع رمانتیک است و کمتر حادثه درون آن به چشم میخورد که به گروه سنی ۱۰ الی ۱۸ ساله دخترها تعلق میگیرد.
تا امروز این بخش دومین بخش محبوب در مانگا محسوب میشود و به سرعت در کشورهایی مانند آمریکا جای خود را تثبیت کردهاست.
مانگاهایی مانند سیلر مون، کابوی بیباپ و چوبیتس از برترین عناوین این بخش هستند.
سینن به سبکی از مانگا اطلاق میشود که مخصوص آقایان ۱۸ تا ۴۰ سال است. بیشتر خشونت در این نوع از مانگا وجود دارد، ولی تصاویری رمانتیک نیز هر چند گاهی در آنها مشاهده میشود.
از نمونههای این سبک مانگا، میتوان به آکیرا و برزک اشاره کرد.
جوسِی ، بخش مخصوص خانمهای ۱۸ تا ۳۰ سال محسوب می شود که بیشتر دارای خصوصیات بالغانه و صحنههای پراحساس است و روی آنها سرمایهگذاری چندانی صورت نگرفتهاست، همانند آماتسوکی و اوساگی دراپ.
جیدایگکی ، مربوط به مانگاهای تاریخی است که بیشتر صحنههای جنگ و جدال دربردارد. از بهترین نمونههای این بخش میتوان به رورونی کنشین و لون ولف اند کاب اشاره کرد.
مکا همانطور که در انیمهها هم دیده میشود، مربوط به روباتهای بزرگ است
ببینید: نقاشی بر روی پر پرندگان
معمولاً صحنههای آن همراه با مبارزههای بزرگ و انفجارهای بسیار زیاد هست و معمولاً کاراکترهایش حالت فرشتهای را دارند که دنیا را نجات میدهد.
از این بخش میتوان به گاندم، اورکا سون و بیگ او اشاره کرد.
بیشوجو ، از نوع مانگا دربردارنده دخترها و حیوانات بانمک هستند. از این نوع میتوان به هامتارو و هلو کیتی اشاره کرد.
بیشونن ، معمولاً از کاراکترهای پسر بسیار خوشتیپ استفاده میکند و مخاطبهای آن معمولاً دخترهای جوان هستند.
قهرمانهای این بخش از مانگا معمولاً خیلی زننما هستند.
ببینید: خوش نویسی و نقاشی فیل ها در ژاپن
از انواع این بخش میتوان به پیچ گیرل و اکس/۱۹۹۹ که ساخت کمپانی CLAMP هست اشاره کرد.
کودومو مربوط به کودکان میشود؛ معمولاً گروه سنی بین ۶ الی ۱۰ سال که از این بخش میتوان به دیجیمون و پوکمون اشاره کرد.
شوجو-آی، زیربخشی از مانگاهای شوجو مربوط به روابط بین دخترها است که در ژاپن با واژه یوری شناخته میشوند.
شونن-آی نیز زیربخشی از مانگاهای شونن مربوط به روابط بین پسرها است که در ژاپن با واژه یائویی شناخته میشوند.
انتهای پیام/