درک نحوه زندگی در فضا برای بسیاری افراد جالب است؛ در این بسته خبری قصد داریم جذابترین اتفاقات فضایی را ارائه دهیم.

به گزارش خبرنگار حوزه فن‌آوری‌ گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، همه ما در زندگی اطراف خود با مکان‌هایی آشنا می‌شویم که گاهی درک آن و رفتن به آن مکان‌ها دشوار است، اما دستیابی به برخی اطلاعات برای آگاهی بیشتر کمک کننده است.

رفتن به فضا برای خیلی از افراد رویایی بیش نیست، اما حال که نمی‌شود به آن مکان‌ها به راحتی سفر کرد، اطلاعاتی از زندگی و زیست‌بوم سیارات مختلف جالب توجه است؛ در این گزارش قصد داریم به بررسی جالب‌ترین مسائل حوزه نجوم و فضا بپردازیم.

ستاره‌های دوقلوی سیاره‌خوار

کرونوس" و "کریوس" دو ستاره زرد نوع  G (همانند خورشید) هستند که فاصله این دو ستاره از هم حدود دو سال نوری است و عمر آنها حدود چهار میلیارد سال تخمین زده شده است.

ستاره‌های کرونوس و HD 240429 (با نام مستعار کریوس) اعضای یک سیستم دوتایی گسترده هستند. این ستارگان که در فاصلۀ ۳۵۰ سال نوری از زمین قرار دارند؛ این یعنی آنها به ندرت هر ۱۰هزار سال به دور یکدیگر می‌چرخند. هر دو ستاره ۴ میلیارد سال قدمت دارند و همانند خورشید، هر دوی آنها ستارگان نوع G به رنگ زرد هستند.

با توجه به اینکه سیارات سنگی در مدار‌های نزدیک ستاره‌ها تشکیل می‌شوند محققان به این نتیجه رسیدند که کرونوس چندین سیاره سنگی مشابه زمین را بلعیده است و تمام عناصری را که در سیارات سنگی یافت می‌شوند در خود جای داده است. محققان با بررسی چگالی عناصر و طیف آن‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که حدود ۱۵ سیاره سنگی در ابعاد زمین به وسیله این دو ستاره بلعیده شده‌اند.

 دهانه خندان در سیاره عطارد

قله‌های مرکزی دهانه سیاره عطارد پیچیده‌اند؛ به طوری که شکل خندانی تشکیل داده‌اند. این تصویر توسط فضاپیمای مسنجر از شمال به سمت پایین گرفته شده است. فضاپیمای مسنجر نخستین بار به مدار سیاره عطارد رفت. این فضاپیما با هفت ابزار علمی و تحقیقات علوم رادیویی، در حال پرده برداشتن از تاریخچه و تکامل درونی سیارات منظومه شمسی است.

 مهندسان ناسا این تصویر را با شفافیت بیش از ۲۰۰ متر/ پیکسل ایجاد کرده و امکان درشت‌نمایی این منطقه کوچک را فراهم ساخته‌اند.

به گفته محققان نمی‌توان تمام سطح عطارد را با چنین شفافیت بالایی پوشش داد اما چند منطقه را که از نظر علمی اهمیت بالایی دارند هر هفته با چنین درشت‌نمایی شفافی به تصویر می‌کشند.

قطر برخی از لکه‌های خورشیدی بیشتر از زمین است

لکه‌های خورشیدی ناحیه‌ای بر روی سطح خورشید (فوتوسفر) هستند که به وسیله فعالیت‌های شدید مغناطیسی به وجود می‌آیند و مانع از انتقال گرما می‌شوند، این ناحیه‌ها به علت کاهش درجه حرارت سطح به وجود می‌آیند. آن‌ها می‌توانند بدون کمک تلسکوپ از روی زمین نیز دیده شوند. اما لازم است بدانید که به هیچ عنوان نباید به صورت مستقیم و از پشت دوربین یا تلسکوپ به خورشید نگاه کرد.

اگر مشتاق دیدن این لکه‌های خورشیدی هستید می‌توانید با قرار دادن پالایه خورشیدی مایلار یا شیشه کاهش‌دهنده نور خورشید (Sun Glass) می‌توان به دوربین یا تلسکوپ به آن نگاه کنید.

بیشتر بخوانید: خطر برخورد یک شهاب سنگ با زمین/ مرگ ستاره ای بزرگ در آسمان/ اگر به فضا سفر کنید ممکن است روانی شوید

همچنین می‌توانید تصویر غیرمستقیم قرص خورشید همراه با لکه‌هایش را با استفاده از تاباندن نور خورشید از تلسکوپ یا دوربین به یک صفحه کاغد سفیدرنگ که در فاصله چند سانتی‌متری از اپتیک شما قرار دارد مشاهد کنید.

اگر یک لکه خورشیدی از فوتوسفر جدا شود می‌تواند قوس الکتریکی درخشانی را به وجود آورد. جالب است بدانید قطر بعضی از این لکه‌ها در سطح خورشید گاهی تا چندین برابر زمین می‌رسد. لکه‌های خورشیدی، در حین ظاهر شدن از فعالیت‌های شدید مغناطیسی، میزبان آثار دیگری مانند تاج‌های خورشیدی و رخداد‌های قطع ارتباط رادیویی در زمین نیز هستند. خورشید یک چرخه اوج فعالیت لکه‌های خورشیدی هم دارد که ۱۱ سال یک بار اتفاق می‌افتد.

برگشت زمان در سیاه چاله‌ها

وقتی یک ستاره بزرگ فرو ریخته شود و بمیرد، سیاهچاله ایجاد می‌شود و شروع به انتشار امواج گاما می‌کند. این امواج درخشان‌ترین نیرو‌های طبیعت هستند، ولی درک کاملی از آن‌ها وجود ندارد.

هنگامی که اختر فیزیکدان‌ها امواج گامای شش انفجار قوی را که توسط ناسا ثبت شده بود بررسی می‌کردند، این مورد را کشف کردند که هر کدام از آن‌ها موج نوری خاص خود را به صورت متوالی منتشر می‌کردند. به طرز عجیبی امواج گاما به صورت معکوس در توالی تکرار می‌شود.

از نظر برخی فیزیکدان‌ها امواج معکوس نشانه برگشت زمان است. در مقابل عده‌ای پیشنهاد می‌کنند که باید سطوح مختلف مواد را بررسی کرد. پرتو گاما می‌تواند از میان توده‌های مواد حرکت کند. برای معکوس کردن آن، پرتو می‌تواند به یک سطح ناشناخته شبیه آیینه برخورد کند، البته چنین سطحی ناشناخته است و از قوانین فیزیک پیروی نمی‌کند.

انتهای پیام/