فضانوردان به جنگ با بیماری‌های عصبی می‌روند
دانشمندان برای شناسایی و درمان برخی از مرگبارترین بیماری‌های عصبی به شبیه سازی مغز انسان در ایستگاه فضایی بین المللی می‌پردازند.
به گزارش خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان،دانشمندان اعلام کرده اند در نظر دارند به رشد گونه ای از سلول های مغزی انسان در ایستگاه فضایی بین المللی بپردازند. هدف دانشمندان از کشت و رشد دادن سلول های مغز انسان در وضعیت میکروگرانشی، بررسی بر روی برخی از بیماری های عصبی و یافت راهکارهای درمانی برای آن است.
به گفته محققان تحقیق برروی بیماری های عصبی و درمان آنها امکان دارد برای چندین سال یا حتی دهه به طول انجامد و یکی از دلایل شبیه سازی سلول های مغز انسان خودداری از انجام آزمایش بر روی سلول های مغزی انسان زنده و غیراخلاقی بودن این کار است.
دانشمندان در این تحقیق به ارسال ارگانوئیدهای مغزی به ایستگاه فضایی بین المللی پرداخته اند تا اثر وضعیت میکروگرانشی برروی آنها را بررسی کنند. به گفته دانشمندان وضعیت میکروگرانشی می تواند برعملکرد اصلی سلول های مغزی از جمله تشکیل شبکه سلول های عصبی اثر بگذارد.
مغز انسان از بسیاری از شبکه های عصبی یا سلول های عصبی متصل به هم برای انتقال و پردازش اطلاعات دریافت شده از حواس 5 گانه انسان استفاده می کند.
ارگانوئیدهای مغزی توده های کوچکی از سلول های مغزی هستند که شبکه های عصبی عملکردی را تشکیل می دهند و خود به ساختارهای 3 بعدی تقسیم می شوند.
دانشمندان به تازگی استفاده از ارگانوئیدهای مغزی برطیف وسیعی از تحقیقات درباره عملکرد سلول های مغزی در فضا را شروع کرده اند.
بیشتر بخوانید: منتخب تصاویر ایستگاه فضایی بین المللی از زیبایی‌های زمین
ارگانوئیدها ساختارهای سفید و بسیارکوچکی هستند که مراحل اولیه رشد سلول های مغزی انسان را می توانند شبیه سازی کنند و الگویی برای مطالعه فرآیندهای بیولوژیکی درگیر در بیماری های عصبی وبیماری های مرتبط با افزایش سن چون آلزایمر و دمانس هستند.
به گفته محققان زندگی در وضعیت میکروگرانشی در فضا سبب افزایش و تسریع فرآیند پیری می شود و در نهایت سبب ایجاد دگرگونی هایی در بدن انسان می شود.
از جمله دگرگونی هایی که در بدن انسان در زمان زندگی در فضا روی می دهد سفت و سخت شدن دیواره های شریان ها را می توان نام برد.
به گفته محققان به طور مثال ابتلای افراد به بیماری آلزایمر چندین دهه به طول می انجامد و معمولاً در سنین 60 الی 70 سالگی نشانه های بیماری در بدن فرد نمایان می شود.
با استفاده از ارگانوئید ها در فضا هم همین بازه زمانی مورد نیاز است و به این دلیل دانشمندان در جست و جو راهکارهایی برای کم کردن این بازه زمانی هستند تا بتوانند به بررسی اثر بیماری برسلول های مغزی درباره زمانی کوتاه تری درفضا بپردازند.
مدل ارگانوئید فقط بخشی از سلول های مغزی را ترسیم می کند اما می توانند سایر بافت های مغزی را هم شبیه سازی و تقلید کنند. آنها ابزاری برای دسترسی به مرحله رشد و نمو سلول های مغزی هستند.
اولین بار ارگانوئیدها درماه جولای سال میلادی جاری به ایستگاه فضایی بین المللی ارسال شده اند. طول عمر آنها در آن زمان یک ماه بوده است و به سرعت شروع به تکثیر و رشد کرده اند و به انواع مختلف سلولی تبدیل شده اند. پس از طی بازه زمانی حدود یک ماه، ارگانوئیدها برای آزمایش های بیشتر به زمین باز گردانده شدند.
یکی دیگر از مواردی که دانشمندان در نظر دارند با تحقیق بر روی ارگانوئیدها به آن دست یابند بررسی درباره چگونگی محافظت از سلامت انسان ها در جریان سفرهای فضایی طولانی مدت است.
دانشمندان می خواهند به این نکته دست یابند که آیا ارگانوئیدها در جریان سفرهای طولانی مدت فضایی زنده می مانند و به رشد و تکثیر می پردازند یا طول عمر آنها کوتاه شده می میرند.
مطالعه درباره نحوه رفتار ارگانوئیدها در فضای میکرگرانشی برای سفرهای طولانی مدت فضایی اهمیت فراوان دارد و به کشف یافته های جدید درباره مغز انسان منجر خواهد شد.
منبع: phys
انتهای پیام/
