به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، از نقاط قوت تاریخ اسلام این است که سیره و شیوه و منش و رفتار پیامبر مکرم اسلام (ص) خیلی دقیق ثبت و ضبط شده و درباره سیره پیامبر (ص) کتابهای بسیار خوبی نوشته شده و هم در منابع شیعه و هم اهل سنت کتابهای معتبر و قابل اعتمادی درباره سیره آن حضرت وجود دارد. به مناسبت هفدهم ربیع الاول، سالروز میلاد مبارک نبی اسلام (ص) آیتالله علیاکبر کلانتری، عضو مجلس خبرگان رهبری به بیان برخی از فضائل رسول الله (ص) و همچنین سیره آن حضرت در برخورد با کفار و عهدشکنی دشمنان پرداخته است.
آیت الله کلانتری گفت: پیامبر اکرم (ص) به عنوان اشرف پیامبران و خاتم پیامبران، دارای کمالات و ویژگیهای اخلاقی و رفتاری منحصر به فرد هستند. یعنی تمامی فضایل اخلاقی و همه زیباییهای رفتاری در ایشان جمع شده است.
عضو مجلس خبرگان رهبری افزود: پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «أدَّبَنِی رَبِّی فأحسَنَ تأدِیبی» یعنی من را پروردگارم تربیت کرد و خوب تربیت کرد و جای دیگر میفرمایند: «أَنَا أَدِیبُ اَللَّهِ وَ عَلِیٌّ أَدِیبِی» من پرورش یافته خدا هستم و علی (ع) پرورش یافته من. قرآن نیز درباره پیامبر (ص) میفرماید: «وَإِنَّکَ لَعَلَی خُلُقٍ عَظِیمٍ»ای پیامبر تو از اخلاق عظیم و رفتار بزرگی برخوردار هستی. به همین دلیل قرآن کریم همه ما و همه اقشار جامعه را فرمان داده به این که پیامبر اکرم (ص) را در زندگی خودمان الگو و اسوه قرار دهیم. در سوره احزاب میفرماید: «لَّقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّـهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ».
وی سپس گفت: یکی از منابع خیلی خوبی که در شیعه وجود دارد و به برخی از جنبههای اخلاقی و رفتاری پیامبر مکرم اسلام (ص) پرداخته است، کتاب ارزشمند «معانی الاخبار» شیخ صدوق است. خیلی خلاصه شمهای از مطالب این کتاب را عرض میکنم؛ در این کتاب آمده است که پیامبر گرامی اسلام (ص) در موقع راه رفتن به آرامی گام بر میداشت و با وقار حرکت میکرد. وقتی به جایی التفات میکرد با همه بدن متوجه میشد. چشم هایش افتاده بود یعنی نگاهش به زمین بیشتر بود تا به آسمان. به هرکس برخورد میکرد در سلام کردن بر او سبقت میگرفت. بسیار کم حرف بود و جز به ضرورت سخن نمیگفت.
علیاکبر کلانتری ادامه داد: همچنین در این کتاب آمده که پیامبر اکرم (ص) وقتی حرف میزد کلام را از اول تا آخر با تمام فضای دهان ادا میکرد. کلامش کوتاه و جامع و خالی از زیاده و وافی به مقصود بود. خلقش بسیار نرم بود به این معنا که نه کسی را با کلام میآزرد و نه به کسی اهانت مینمود. دنیا و ناملایمات آن هرگز او را خشمگین نمیکرد، ولی هرگاه حقی پایمال میشد خشمگین میشد و از هیچ چیز پروا نداشت تا آن که احقاق حق کند. وقتی میخندید خنده اش تبسمی شیرین بود. همواره از اصحاب خود تفقد میکرد و حال مردم را میپرسید و هر عمل نیکی را تحسین و تقویت میکرد و هر عمل زشتی را تقبیح مینمود.
وی اضافه کرد: از نکات دیگری که در این کتاب آمده این است که پیامبر اکرم (ص) در همه امور میانه رو بود و اهل افراط و تفریط نبود. از غفلت و انحراف مسلمانان غافل نبود. در میان اطرافیان خود کسی را بهتر میدانست که دارای فضیلت بیشتر و برای مسلمین خیرخواهتر بود. مجلسش مجلس حلم و حیا و راستی و امانت بود. دائماً خوش رو و نرم خو بود. اینها شمه کوتاهی از خلقیات حضرت است که هم جنبههای فردی و هم جنبههای اجتماعی و مواجهه ایشان با دیگران را شامل میشود.
آیت الله کلانتری همچنین عنوان کرد: یکی دیگر از نکاتی که در سیره ایشان اهمیت دارد نحوه برخورد با کفار و منافقین است. در جنبههای حکومتی و ارتباط با کفار و منافقین ایشان چند اصل را مدنظر داشتند؛ یکی این بود که کاملاً به عزت و اقتدار مسلمانان توجه داشتند. به همان صورت که در آیه شریفه قرآن آمده که: «وَلِلَّـهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِینَ». خیلی تلاش داشتند که این اصل حتماً مراعات بشود و در هیچ قرارداد و توافق نامهای این اصل تحتالشعاع قرار نگیرد و پایمال نشود. حتی در مواقعی که پیامبر اکرم (ص) و مسلمانان هنوز به لحاظ قدرت و جایگاه حکومتی زیاد تقویت نشده بودند با این حال این نکته بسیار مورد نظر پیامبر (ص) بود که در هیچ قراردادی عزت و جایگاه رفیع مسلمانان مخدوش نشود.
وی افزود: اصل دیگری که مدنظر داشتند همان است که در قرآن به آن تأکید شده است: «مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّـهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَی الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ». در مواجهه با کافران و دشمنان محکم و جدی و شدید، اما در مواجهه با مومنان نرم و همراه با خلق و خوی کریمانه و نرمش و تواضع. اصل دیگری که در این گونه روابط مدنظر بود این بود که ایشان سعی میکردند از دشمنان پیمانهای محکم بگیرند و به گونهای نباشد که آن پیمانی که بسته اند در معرض خطر و عهدشکنی قرار بگیرد. سعی میکردند از دشمنان عهدهای محکمی بگیرند و اگر احیاناً دشمنان با این پیمانها مخالفت میکردند و نقض عهد میکردند پیامبر (ص) با آنها شدیداً مقابله میکردند.
علیاکبر کلانتری خاطرنشان کرد: در برخی از آیات قرآن تأکید شده است که اگر با کافران پیمان بستید مادامی که آنان به پیمان وفادار هستند شما نیز وفادار بمانید، اما اگر خلف وعده و پیمان شکنی کردند شما دیگر کوتاه نیایید. اگر این چند اصل در زمان حاضر هم مورد توجه مسئولان و دولتمردان ما در مواجهه با آمریکا و سایر دشمنان قرار بگیرد خیلی میتواند راهگشا و مفید باشد، اما متأسفانه برخی از دولتمردان و مدیران ما با این که بارها و بارها دیده اند که دشمن نقض عهد و پیمان شکنی میکند باز هم گاهی به دشمن اعتماد میکنند و به وعدههای آنها دل میبندد. در حالی که مومن نباید از یک سوراخ دوبار گزیده شود. «لا یُلدَغُ المُؤمِنُ مِن جُحرٍ مَرَّتَینِ».
وی در ادامه گفت: متأسفانه برخی دهها بار گزیده شده اند، اما باز هم عبرت نگرفتند. این جای تأسف دارد. قطعاً بدانیم که عمل کردن و رفتار کردن بر طبق سیره و سنت پیامبر اکرم (ص) میتواند راهگشا باشد. اگر ما بارها با پیمان شکنی دشمن مواجه شدیم و باز هم با آنها پیمان بستیم مسلم است که آنها جری میشوند. خیال میکنند که خبری است، اما اگر با آنها به طور جد مقابله کنند و بر منافع و مصالح کشور پافشاری و تأکید کنند و به راحتی به کسی باج ندهند و نرمش نشان ندهند مطمئناً دشمنان در رفتار خود تجدید نظر خواهد کرد و رفتار خود را تصحیح خواهد کرد و به گونه دیگری رفتار خواهد کرد.
علیاکبر کلانتری سپس اظهار داشت: پیامبر اکرم (ص) در مدینه که بودند بیشتر با یهودیان سروکار داشتند و با منافقین هم مقداری درگیر بودند و در عین حال با کفار و مشرکان قریش هم در مکه کم و بیش درگیر بودند. ایشان هم در مدینه در ارتباط با یهودیان و هم در ارتباط با کفار و مشرکان قریش در مکه، عهدنامههایی منعقد کردند و پیمانهایی بستند. از قبیل پیمان حدیبیه با کفار قریش، یا پیمانی که با قبایل اوس و خزرج در شهر مدینه بستند، یا پیمان با یهودیان بنی قریظه و بنی نضیر. در همه این قراردادها و پیمانها این نکاتی که عرض کردم را شاهد هستیم. تمامی این محورها مدنظر بوده است. تقریباً همیشه هم کفار نقض عهد و نقض پیمان میکردند و بلافاصله با برخورد قاطع پیامبر مواجه میشدند.
وی در پایان گفت: در کنار مهرورزی و هدایت و ارشاد، جنبه قاطعیت نیز در رفتار پیامبر کاملاً واضح و مشهود است. در کنار این قاطعیت و صلابت در رفتار پیامبر (ص) هیچ گاه ایشان اصل مهرورزی و هدایت را فراموش نمیکردند. یعنی در کنار برخوردهای جدی و قاطعانه اگر راهی برای هدایت وجود دارد از هدایت و مهرورزی کوتاهی نمیکردند و این اصل را حتماً مدنظر داشتند. اساساً در برنامههای اسلام آن چیزی که بیشتر به نظر میرسد اصل غالب باشد و بیشتر محوریت داشته باشد مهرورزی، جذب، هدایت، تربیت و رسانیدن افراد بشر به کمال و رشد است. همیشه نیز همین گونه بوده است.
منبع: مهر
انتهای پیام/