ورزشکاران ایرانی شرکت کننده در دوره های گذشته بازی های المپیک همواره نسبت به دریافت نکردن حقوق ویژه این بازی ها گله مند بودند به خصوص که پیش از اعزام به المپیک ماه های زیادی را صرف حضور در اردوهای آماده سازی می کردند. بر همین اساس بود که مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک در ستاد عالی بازی های آسیایی و المپیک و برای دوره پیش روی المپیک تصمیم به برآورده کردن خواسته ورزشکاران گرفته و اینگونه مصوب کردند که ورزشکارانی که صاحب سهمیه المپیک می شوند برای مدت یک سال، حقوق ماهیانه ۵ میلیون تومانی دریافت کنند.

البته این حقوق هنوز به حساب هیچ یک از دارندگان سهمیه المپیک توکیو واریز نشده اما به هر حال تدبیر اندیشیده شده  بخش بزرگی از دغدغه آنها را برطرف کرده است. دغدغه هایی که برای مربیان این دسته ورزشکاران که اتفاقا زحمت اصلی آماده سازی را بر دوش دارند همچنان باقی است.

تاکید این مربیان بر این است که اگر ورزشکاری به شرایط کسب سهمیه برای بزرگترین رویداد ورزشی جهان رسیده قطعا و حتما یک مربی توانا و کاربلد مسئولیت آماده سازی او را برعهده داشته و حالا که برای ورزشکاران حقوق در نظر گرفته می شود، مربیان هم باید از این امتیاز برخوردار شوند.

غلامرضا محمدی: به منِ مربی توهین شده
غلامرضا محمدی سرمربی تیم ملی کشتی آزاد از جمله منتقدان نسبت به ستاد عالی بازی های آسیایی و المپیک و نادیده گرفته شدن مربیان در موضوع پرداخت حقوق به مربیان است. این مربی که تجربه زیادی از حضور در میادین آسیایی، جهانی و المپیکی به عنوان کشتی گیر یا مربی دارد و تا به امروز هم دو سهمیه شاگردانش را برای المپیک توکیو قطعی کرده، با استقبال از موضوعِ مورد نقد گروه ورزش تاکید کرد: دقیقا دست روی درد دل منِ مربی گذاشته اید چرا که این نوع عملکرد وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک چیزی جز توهین به مربیان نیست.

همیشه از غافله عقب هستیم
وی گفت: ورزش ایران همیشه از غافله عقب است؛ تصمیماتش هم همیشه با تاخیر زیاد نسبت به دیگر کشورها اتخاذ می شود. کشوری مانند ژاپن حداقل از ۴ سال پیش برای المپیک و مدال آوری در آن برنامه ریزی کرد اما ما امسال یادمان افتاد که چه باید بکنیم. کشتی تا همین چند ماه پیش از نظر مدیریتی بلاتکلیفی بود. با این شرایط و به خاطر عشقی که به کشتی داریم، کارمان را انجام دادیم در حالیکه تصمیمات اینگونه هم واقعا باعث تاسف است.

وی با بیان این جمله که «برای یک مربی توهینی بالاتر از این نیست که  به ورزشکار صاحب سهمیه اش حقوق تعلق بگیرد اما برای خودِ او حقوق و مزایایی لحاظ نشود»، ادامه داد: این نوع تصمیم گیری آخرِ توهین و بی احترامی به مربیان است. درست و قانونی این است که اول به کادر فنی توجه شود بعد ورزشکاران آنها اما روندی که مسئولان وزارت ورزش و کمیته المپیک در این تصمیم گیری خود داشته اند واقعا خنده دار است.

حقوق محمد بنا و غلامرضا محمدی چقدر است؟
محمدی همچنین اشاره ای هم به وضعیت حقوقی خود داشت. وی گفت: فکر می کنید سرمربیان تیم های کشتی آزاد و فرنگی ایران چقدر حقوق می گیرند؟ من و محمد بنا ماهیانه ۶ میلیون تومان می گیریم، حقوقی که واقعا برای کشتی به عنوان رشته اول ایران خنده دار است. همتایان ما در دیگر کشورها ماهیانه ۵ هزار دلار می گیرند اما من و بنا حقوق سالیانه‌مان ۵ هزار دلار می شود. این فاجعه است. آن وقت مسئولان هم در مورد المپیک اینگونه ما را نادیده می گیرند.

محمود پراش: حمایت نشویم دلسرد خواهیم شد
یکی از سهمیه های قطعی شده ورزش ایران برای المپیک مربوط به دوچرخه سواری است. این سهمیه در حالی در بخش جاده به دست آمده که سرمربی تیم مربوطه طی یک سال حقوقی از فدراسیون نگرفته است اما اینکه ستاد عالی در تعیین حقوق برای المپین ها، او و در کل مربیان را نادیده گرفته بیشتر برایش باعث تاسف است.

محمود پراش گفت: بدون مطرح کردن هیچ انتقادی فقط یک سوال می پرسم؛ با مربیان خارجی شاغل در ایران هم چنین برخوردی می شود؟ مگر غیر از این است که حقوق آنها باید سر وقت و بدون کم و کسر پرداخت شود.

مربی تیم ملی ادامه داد: اگر سهمیه ای کسب می شود، نتیجه سال ها تلاش ورزشکار و زحمت و برنامه ریزی منِ مربی است. ما مربیان ایرانی همیشه بدون چشمداشت کار کرده ایم اما انصاف نیست که اینگونه برخورد شود. چنین رفتارهایی فقط باعث دلسردی می شود.

احمد نجفی: به مربیان و زحمت شان بهایی نمی دهند حتی برای المپیک
تیم ملی تیراندازی ایران در بخش تپانچه هم با هدایت احمد نجفی دو سهمیه برای المپیک به دست آورده اما این مربی هم نسبت به بی توجهی مسئولان نسبت به تاثیرگذاری اش در نتایج به دست آمده گله مند است.

وی  گفت: سهمیه ای که ورزشکار می گیرد نتیجه زحمات مربی هم هست اما متاسفانه مسئولان بهایی به کار مربی نمی دهند. این حق مربی است که از برخی حقوق و مزایا برخوردار باشد چرا که نتایج به دست آمده در واقع ثمره برنامه ریزی او است.

نکته ای که مسئولان نباید فراموش کنند
نقش مربی و تاثیرگذاری که می تواند در عملکرد ورزشکاران و نتیجه گیری آنها داشته باشد، بر هیچکسی پوشیده نیست. درست است که در تاریخ ورزش کشور، مدال های المپیک که به لحاظ ارزشمندی هیچ جایگزینی ندارند به نام دارندگان آنها یعنی ورزشکاران ثبت می شود اما نمی توان ردپای مربیان را در کسب آنها نادیده گرفت.

مربیان المپیکی در کنار برخورداری از دانش بالا و توانایی انتقال آن به ورزشکاران باید از انگیزه کافی هم برخوردار باشند. اگر یک مربی تمام فنون، مهارت ها و دانش های لازم برای آموزش و آماده سازی ورزشکار خود را بلد باشد اما فاقد انگیزه برای استفاده از آنها و انتقال شان به شاگردانش باشد، مربی موفقی نخواهد بود و در نتیجه برای ورزشکار او هم موفقیتی حاصل نمی شود.

مدیران ورزش فراموش نکنند که پشت سر هر ورزشکار موفقی، یک مربی موفق ایستاده است. افرادی که بیشتر و زودتر از هر مدیری نیازهای ورزشکار را شناسایی و به برطرف کردن آن کمک می کنند. نادیده گرفتن این افراد نتیجه ای نخواهد داشت جز دور شدن از نتایج موردنظر در المپیک؛ در این صورت مدیران وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک خودشان باید تاوان تصمیم اشتباه شان را بیشتر از هر فرد دیگری پَس بدهند چراکه المپیک تعیین کننده کارنامه مدیریتی آنها خواهد بود.

منبع: مهر

انتهای پیام/