به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، صهیونیست‌ها روز دوم مارس آینده برای سومین بار ظرف یک سال گذشته برای انتخاب نماینده‌های پارلمان پای صندوق‌های رأی می‌روند؛ این در حالی است که اعضای پارلمان هنوز فرصت اثبات شایستگی و توانایی خود را برای حضور در پارلمان در مقابل قوه مجریه این رژیم پیدا نکرده‌اند.

بنیامین نتانیاهو تنها کسی است که از این شکست سود می‌برد چرا که می‌تواند سه ماه دیگر در قدرت باقی مانده و از مصونیت در مقابل محاکمه به اتهام فساد بهره‌مند شود. در عوض آویگدور لیبرمن که ظرف ماه‌های گذشته به عنوان متعادل کننده نظام سیاسی رژیم صهیونیستی و تنها کسی که می‌تواند این رژیم را از انتخابات سوم نجات دهد، نتانیاهو را مورد حمله قرار داده و گفت که مصلحت طلبی و خودخواهی او، عامل بحران در این رژیم شده است. با این حال نتانیاهو اعلام کرد که در انتخابات شرکت کرده و با کسب اکثریت آرا، کابینه‌ای با مشارکت جناح راست "اسرائیل" تشکیل خواهد داد؛ بر این اساس انتظار می‌رود که وی طی روز‌های آینده با برخی اقدامات سیاسی، خود را به عنوان بهترین گزینه برای مرحله پیش رو بر اسرائیلی‌ها تحمیل کند یا اینکه با عالی‌ترین مقام این رژیم که در حال حاضر، رئیس جمهور است، وارد مذاکره شده و او را متقاعد کند که در ازای خروج از صحنه سیاست، دست از محاکمه و تعقیب او بردارد.

در هر حال، چنانچه نتانیاهو صحنه را ترک نکند، سناریو‌های پیش رو همان سناریو‌هایی خواهند بود که اسرائیلی‌ها ظرف ماه‌های گذشته تجربه کرده اند. مگر اینکه گسست و فروپاشی در جناح راست پیش آید که این اتفاق به نفع بنی گانتس خواهد بود. اما اگر این اتفاق در جناح چپ و میانه رو‌ها رخ دهد، نتانیاهو دوباره نخست وزیر خواهد شد و این بار از فرصت استفاده کرده و حتما قانون مصونیت نخست وزیر در مقابل محاکمه را به تصویب خواهد رساند.

البته نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که در انتخابات سوم هم چیزی تغییر نخواهد کرد با این حال نکته‌ای که از لا به لای این بحران طولانی قابل توجه است، شکافی است که نتانیاهو در نظام سیاسی "اسرائیل" به وجود آورده است؛ او ائتلاف‌های سیاسی خود را بر مبنای لجاجت و خودمحوری و حذف دیگران و تلاش برای تحقق منافع حزبی محدود خود و نادیده گرفتن منافع حکومت بنا گذاشت و این اتفاق به این ترتیب در این رژیم بی سابقه بوده است.

تحریک خصومت‌های تاریخی بین دو جناح راست مذهبی و لائیک و جناح چپ و هر دو شاخه جناح راست از دیگر کار‌های او بود. گواه این مدعا آن است که دولت‌های پیشین با حضور و مشارکت همه جناح‌های چپ و راست و مذهبی و لائیک تشکیل می‌شدند در حالی که نتانیاهو با ائتلاف‌های خاص خود، به همه ان مشارکت‌ها پایان داد... و بالاخره او با اصرار بر حفظ ریاست حتی با وجود متهم شدن به فساد، منافع فردی را بر منافع جمعی ترجیح داده است و این حرکت بر خلاف رویکرد سایر رهبران این رژیم است که پیوسته مدعی آن بوده اند که خود مثل شمع می‌سوزند تا راه را برای نسل‌های بعد روشن کنند. سخن به گزافه نگفته ام اگر بگویم نتانیاهو ظرف یک سال اخیر مبانی نظام سیاسی "اسرائیل" را نابود کرد؛ بحرانی که او ایجاد کرد در سال‌های آینده، دامن‌گیر سیاستگذاران خواهد شد حتی اگر نتانیاهو صحنه سیاست را برای همیشه ترک کند.

منبع: العالم

انتهای پیام/