احمد صابریراد روانشناس و استاد دانشگاه تربیت مدرس در گفتوگو با خبرنگار حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به اینکه دانش آموزانِ خجالتی و کمرو در روابط میان فردی با مشکل مواجه هستند، اظهار کرد: شاید از نظر والدین کمرو و ساکت بودن صفت خوبی باشد، اما در حقیقت کم رو بودن اصلا خوب نیست؛ چرا که این دانش آموزان نمیتوانند از حق و حقوق خود دفاع کرده و اهداف و آرزوهای خود را دنبال کنند.
او افزود: یکی از مهمترین مسائلی که در کمرویی دانش آموزان در مدارس نقش مستقیم دارد نحوه ارتباط معلم با دانش آموز است. معلمانی که از روشهای تدریس سقراطی و معلم محور استفاده میکنند باعث میشوند تا کم رویی در دانش آموزان تقویت شود.
بیشتر بخوانید: سوختن آینده دانش آموزان در اعتیاد والدین
صابریراد در ادامه گفت: این معلمان با کنترل گریهای خود اجازه نمیدهند دانش آموزان خجالتی وارد چرخه آموزش شوند و شهامت پایین دانش آموزان سکوت آنها را در کلاس بیشتر کرده و البته آینده آنها را نیز با خطر مواجه میکند.
استاد دانشگاه تربیت مدرس با بیان اینکه دانش آموزان خجالتی نمیتواند مشاغل اجتماعی و یا شغلهایی که نیاز به همکاری و خلاقیت جمعی دارند انتخاب کنند، افزود: ملعمها با تغییر شیوه تدریس خود از معلم محوری به یادگیری مشارکتی و اکتشافی میتوانند دانش آموزان خجالتی را به چالش بکشانند تا آنها با مشارکت در گروهها روابط اجتماعی آنها تقویت شود. البته تغییر سبک تکلیف از نوشتار به کاردستی نیز یکی از راهکارهای کاهش کمرویی در دانش آموزان است.
صابریراد با اشاره به اینکه دانش آموزان کمرو در خانوادههای مشاجرهای، کنترلگر و یا هستهای (چندین نفر به صورت مجزا بر تربیت فرزندان نقش دارند) رشد پیدا میکنند، گفت: اصلاح روابط بین زوجین در کنار آموزش مهارتهای فرزند پروری کمک شایانی به بهبود وضعیت دانش آموزان خجالتی میکند.
او افزود: خود کنترلی در این نوع دانش آموزان بسیار کم است؛ یعنی دانش آموزان کم رو در برخود با مسائل به جای حل آن، راههای دیگری نظیر گریه کردن و قهر کردن را انتخاب میکنند.
صابریراد ادامه داد: والدین باید به فرزندان خود فرصت این را بدهند تا دانش آموزان به تنهایی با مشکلات و مسائل برخورد کنند و عواقب کار خود را بپذیرند.
او در پایان یادآوری کرد: بهتر است دانش آموزان کمرو برای گرفتن انگیزه تشویق شده یا با پیامهای منطقی تنبیه شوند.
انتهای پیام/