به گزارش خبرنگار حوزه دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، جمهوری اسلامی ایران و آمریکا پس از پیروزی انقلاب در سال ۱۳۵۷ و کوتاه شدن دست مقامات واشنگتن از منابع کشورمان وارد یک چالش شدند که تا امروز ادامه دارد، گاه این تنش پایین و گاه اوج گرفته است اما پس از یک اتفاق تنش‌ها بین ایران و آمریکا چنان افزایش یافت که دنیا را به وحشت انداخت.

نیرو‌های تروریست آمریکایی سحرگاه جمعه سیزدهم دی ماه سردار سپهبد شهید پاسدار قاسم سلیمانی، ابومهدی المهندس و جمعی از همراهان آنها را پس از خروج از فرودگاه بغداد ترور کردند، این موضوع باعث شد تا تنش‌های بین تهران و واشنگتن بیش از پیش افزایش یافت.

رهبر معظم انقلاب، ملت بزرگ ایران، دولت و نیرو‌های مسلح کشور در همان زمان یک صدا فریاد انتقام سخت سردادند و این گونه بود که کاخ نشینان واشنگتن در ترسی شدید فرو رفتند و دستور آماده باش به تمامی نیرو‌های خود را دادند، اما رئیس جمهور دیوانه و تروریست آمریکا پس از صدور این دستور احمقانه گفت در صورت انتقام ایران پاسخ خواهد داد و به همین دلیل برخی تجهیزات چون بمب‌افکن‌های بی ۵۲ خود را به پایگاه دیگو گارسیا اعزام کرد.

اما این پرنده‌های چقدر می‌توانند به کار نیرو‌های تروریست آمریکایی بیایند.

بی ۵۲، پرنده‌ای استراتژیک برای آمریکا

بمب‌افکن بی ۵۲ یک هواپیمای راهبردی برای ایالات متحده آمریکا است که توسط شرکت بوئینگ طراحی و تا امروز بیش از صد فروند از آن تولید و در نیروی هوایی این کشور بکار گرفته شده است و با ویژگی‌های خود جهت بازدارندگی هسته‌ای کاربرد فراوانی دارد.

این بمب‌افکن با سرعت بالا می‌تواند انواع بمب‌های متعارف هسته‌ای، هدایت شونده و یا موشک‌های کروز تا وزن ۷۰ هزار پوند را حمل کند و از این رو به یکی از هواپیمای غول پیکر آمریکایی تبدیل شده که می‌تواند مسافتی بیش از ۱۴ هزار کیلومتر را با یک بار سوخت‌گیری پرواز کند

ایالات متحده کلاس‌های مختلف از این بمب افکن را ساخته که هر کدام به دلیل توانمندی‌های گسترده قیمتی بین ۱۴ تا ۵۴ میلیون دلار دارند، بی ۵۲ غول پیکر با طول حدود ۴۹ متر، طول بال نزدیک به ۵۶ متر، سرعت بیش از ۱ هزار کیلومتر بر ساعت و برد عملیاتی بیش از ۱۴ هزار کیلومتر، دارای قابلیت‌های ویژه‌ای است.

این بمب‌افکن در حالت خالی و بدون مهمات بیش از ۸۰ تن و در زمان برخاست بیش از ۲۰۰ تن وزن دارد و قادر است بیش از ۳۰ تن از انواع مهمات و بمب‌ها را با خود حمل کند و در کنار بمب افکن بی - یک بی لنسر از جمله هواپیما‌های قدیمی در ناوگان بمب افکن‌های آمریکا محسوب می‌شوند.

با وجود قدیمی بودن اما تا امروز ۷۴۴ فروند از آن تولید و در عملیات‌های مختلف به کار گرفته شده است که تقریبا همه را با موفقیت پشت سر گذاشته که آخرین مورد آن هم جنگ افغانستان بوده است، اما آمریکایی‌ها تصور کردند این پرنده می‌تواند در عملیات احتمالی با ایران هم به کار بیاید، اما آن‌ها نباید یک نکته را فراموش کنند که نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی ایران به پیشرفته‌ترین سامانه‌های مختلف پدافندی مجهز هستند.

لایه‌های دفاعی ایران با سامانه‌های پدافندی

اولین سلاح راهبردی جهموری اسلامی ایران در پدافند هوایی باور ۳۷۳ است که ۳۱ شهریور امسال توسط رئیس جمهور رونمایی و به شبکه یکپارچه پدافند هوایی ملحق شد، این سامانه می‌تواند اهداف هوایی را در صحنه نبرد با اصابت مستقیم موشک یا با اصابت ترکش‌های سرجنگی موشک ساقط نموده و مانع از ورود اهداف هوایی به محدوده عملیاتی خود شود.

باور ۳۷۳ می‌تواند به راحتی تحرک بالا، حجم آتش زیاد، درگیری با اهداف متنوع (هوایی و کروز) در برد و ارتفاع بلند، برخورد و کشندگی مناسب، عملکرد مناسب در برابر جنگ الکترونیک، تعمیر و نگهداری بومی و ساده، عملیات در شرایط حملات (شیمیایی، میکروبی و هسته‌ای) و قابلیت مقابله با بمب‌های الکترومغناطیس، عملیات در شرایط مختلف آب و هوایی کشور، توانایی مقابله با اهداف روز دنیا، ارتباط با لایه‌های پدافندی کشور داشته باشد و از سوی دیگر قابل اطمینان و در مقایسه با نمونه‌های مشابه خارجی قیمت بسیار کمتر دارد.

این سامانه قابلیت مقابله با اهداف هواپیما‌های شکاری و پنهان‌کار، هواپیما‌های راهبردی و بمب‌افکن‌ها، هواپیما‌های بدون سرنشین، موشک‌های کروز، موشک ضدرادار و موشک‌های بالستیک، هواپیما‌های جنگ الکترونیک خاص و هواپیما‌های شناسایی، انواع هلی‌کوپتر‌ها و موارد مشابه را دارد و با استفاده از انواع موشک خانواده صیاد از جمله صیاد ۳ در کمتر از ۷ ثانیه قادر است ۳۰۰ هدف را در برد ۳۵۰ کیلومتری شناسایی و تعداد ۶۰ هدف را ردگیری و با ۶ هدف به طور همزمان در برد ۲۰۰ کیلومتری و ارتفاع ۲۷ کیلومتری درگیر شود.

هر چه از باور ۳۷۳ و ویژگی‌های آن مانند پوشش ۳۶۰ درجه، سرعت در عملیات، سهولت در آماده‌سازی و نگهداری، حداقل بودن تجهیزات جانبی و موارد دیگر گفته شود باز هم کم است، اما نیرو‌های مسلح کشور فقط به این سامانه بسنده نکردند.

سامانه دیگر برد بلند ایران در کنار باور ۳۷۳ که چندی پیش هم در رزمایش اخیر پدافند هوایی به حراست از آسمان ایران پرداخت ۱۵ خرداد است که به نوعی آن را می‌توان از خانواده باور دانست که تحت پروژه سامانه سلاح پدافند هوایی شهدای سوباشی طراحی و ساخته شده است.

سامانه ۱۵ خرداد قادر به رهگیری انواع اهداف هوایی در شبکه جامع پدافند هوایی کشور بوده و بر این اساس توانایی شناسایی اهدافی، چون جنگنده و پهپاد‌های مهاجم را در برد ۱۵۰ کیلومتر شناسایی و تا برد ۱۲۰ کیلومتر ردگیری نماید و توانایی شناسایی اهداف پنهان‌کار در برد ۸۵ کیلومتر و درگیری و انهدام آن‌ها را در برد ۴۵ کیلومتری را دارد، این سامانه هم مانند باور ۳۷۳ قابلیت رهگیری همزمان ۶ هدف و انهدام آن‌ها را دارد.

این سامانه بومی هم برای انجام عملیات بسیار چالاک بوده به نحوی که قابلیت تحرک پذیری آن برای عملیاتی شدن کمتر از ۵ دقیقه است و می‌تواند با قابلیت‌های آفندی بالا انواع هواپیما‌های شناسایی، بمب افکن‌ها و جنگنده‌های تاکتیکی را منهدم کند، سامانه ۱۵ خرداد با برد عملیاتی بالا و ناحیه کشندگی گسترده (با اهدافی که در محدوده ارتفاع ۱۵۰ کیلومتر تا ۲۷ کیلومتر و در برد ۷ کیلومتر تا ۷۵ کیلومتر قرار دارند) توانایی درگیری با اهداف مورد نظر را دارد.

سومین سامانه کاملا بومی ایران تلاش نام دارد که در سال ۱۳۹۴ به همت متخصصان جهاد خودکفایی قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء (ص) و وزارت دفاع و پشتیبانی نیرو‌های مسلح ساخته شد تا هر هدفی را در ارتفاع متوسط و بالا منهدم کند، به نوعی می‌توان گفت تلاش نمونه ۲ لانچر سامانه ۱۵ خرداد است که به راحتی در کنار بقیه سامانه قابلیت دفاع از کشور را دارد.

سامانه دیگر ایران مرصاد است که جهت مقابله با اهداف در ارتفاع متوسط توسط نیرو‌های جوان پدافند هوایی ارتش به صورت بومی ساخته شده و می‌تواند در کوتاه‌ترین زمان عملیاتی شود.

این سامانه ارتفاع متوسط با سطح مقطع راداری پایین از موشک زمین به هوا و خودروی حامل جدید بهره می‌برد، ویژگی بارز این سامانه هم همین است که به منظور جلوگیری از شناسایی محل استقرار توسط ماهواره‌ها و جنگنده‌های دشمن خودروی حامل جدید با قابلیت جابجایی با سرعت بالا به آن اضافه شده است.

پس از موفقیت در ماموریت‌ها دانشمندان صنعت دفاعی کشور به منظور ارتقاء این سامانه در حوزه اقدامات جنگ الکترونیک و در مواقع بدون ترنزیشن راداری دست به کار شدند و موشک‌های سامانه را به دوربین‌های اپتیک مجهز کرده‌اند تا از فواصل دور بدون استفاده از رادار، علمیات کشف، شناسایی و قفل بر روی هدف و در نهایت پرتاب را انجام دهد.

این فقط چند سامانه پدافندی جمهوری سلامی ایران بود که به تازگی وارد شبکه یکپارچه پدافند هوایی شده، در حالی که سامانه‌های دیگری، چون طبس، سوم خرداد و رعد توسط متخصصان سپاه پاسداران، ارتش و وزارت دفاع ساخته و به تولید انبوه رسیده که هر کدام به تنهایی می‌توانند کابوسی برای دشمن باشند و پرنده‌هایی، چون بی ۵۲ را قبل از رسیدن به هدف منهدم کند، پس می‌توان حرکت ارتش تروریست آمریکا در انتقال بی ۵۲ آن هم فقط ۶ فروند را بلف دانست که هیچ فایده‌ای برای آن‌ها در برابر انتقام سخت ایران ندارد.

انتهای پیام/