به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، قاسم جعفری سخنگوی کانون دانشگاهیان ایران اسلامی و عضو هیات علمی دانشگاه طی یادداشتی درباره طرح معامله قرن نوشت: اوایل دهه هفتاد بود، در موسم حج توفیق مهمانی خانه خدا را یافتم. در آن ایام جوانی بسیار علاقهمند بودم که با زائران دیگر کشورها هم سخن شوم و ضمن اطلاع از حال و روزشان کمی از آرزوهای پر از شر و شور خود را با آنان تقسیم کنم.
عربی شیک پوش با سنی حدود ۵۰ تا ۶۰ سال در محوطه نزدیک مطاف مشغول قرائت قرآن بود در کنارش نشستم، چون قرآن را بست به بهانهای باب سخن را گشودم؛ اهل کجایی؟
- فلسطین. با تحسر گفتم: آه فلسطین العزیزه! روزهای اشغال را به یاد میآوری؟ با تلخندی جواب داد آری، بچه بودیم پرواز هواپیماها بر آسمان روستا و جنگ و گریزها و نهایتا آوارگی.
- الآن کجایی، آرزوی بازگشت نداری؟ با تحصیلات فوق لیسانس حسابدار یک شرکت تجاری در کشور قطرم، وضعم خوب است و دلیلی برای بازگشت به فلسطین هم ندارم!
راستش همان زمان به خود لرزیدم، چون حس بدی میگفت بخشی از فلسطینیها حس وطن دوستی را از دست داده اند و آنچه برای ما و انبوه مسلمانان مهم است برای آنان نامفهوم است. طیف یاسر عرفات، محمود عباس و صائب عریقات و بقیه با استفاده از همین حالت بخشی از مردمشان، در دهه نود میلادی پیمان اسلو را امضا کردند و پس از آن به رغم همه خیزشها مثل انقلاب سنگ، جمعههای بازگشت و حرکتهای جهادی و مقاومت مردانه فرزندان قدس و ... کار به سامان نرسید. معامله قرن که امروز در صدد سرقت رسمی یک سرزمین و زدن مهر باطل بر وجود یک ملت است ادامه همان سست عنصریهایی است که دشمن را امیدوار کرد.
۱- اگر ضعف ایمان و اراده و هویت ذلت پذیر حکام عرب نبود کار به اینجا نمیرسید.
۲ - اگر امت اسلامی غرق در حیات عادی و روز مره نشده بود و در اثر جهل ترس و طمع و سایر عوامل مادی به همین حطام دنیا بسنده نمیکرد حکام مفلوک و بی غیرت جرات چنین جسارتی را نداشتند. علی ع چه خوب میگوید شما پرواریانی را میمانید که امروز را همه عمر میبیند و سیری موقت شکم را تمام هم غمش میداند و غافل است که برای ملاقات با چاقو آماده میشود.
۳ - اگر بخش اعظمی از فلسطینیان و بویژه حاکمان بر کرانه باختری ساده لوحانه وارد بده بستانهای سه دهه اخیر نمیشدند ماجرا به این جا ختم نمیشد. اعتماد و اتکای فلسطینیها به حکام زبون عرب و حسن ظن بی جا به آنان امروز ثمره تلخش را به بازار عرضه کرده است.
۴ - اگر گروهای جهادی دچار فراز و فرودهای سیاسی تحت تاثیر حکام زبونی، چون آل سعود و آل نهیان نمیشدند امروز شاهد چنین رونمایی ننگینی نبودیم.
۵ - اگر فلسطینیان و حکام خائن عرب به یاد میآوردند که سازمان ملل حتی راه حل ظالمانه دو دولت را که مصوب ۱۹۴۷ م خود اوست پی گیر نشد. دولت یهودی صهیونیستی با همه امکانات مادی و معنوی خصوصی و عمومی دنیای سلطه و استکبار شکل گرفت، اما دولت فلسطین هر گز اجاز وجود نیافت، هرگز دوباره فریب این عهد شکنان دغل پیشه را نمیخوردند.
۶ - طبق این طرح، سرزمین فلسطین، خاستگاه بزرگترین انبیاء الهی، قبله اول مسلمانان و قدس شریفشان به ازای پنجاه میلیارد دلار، آن هم نسیه و از خزانه ورشکستگان انسانی، چون آل سعود و امارات و ... واگذار میشود.
۷- فارغ از توفیق و عدم توفیق این طرح نامیمون ترامپ و نتانیاهو هر دو برای فرار از فشار رقیبان خیره سری، چون خود، به این خیمه شب بازی نیازمند ند. او در روزهای سخت استیضاح باید افکار عمومی را مشغول کند و دیگری برای رهایی از محاکمه به جرم فساد، دست و پا میزند.
۸ - مردمی که برای فرزندان و نسلهای آینده خویش دهها سال رنج را تحمل کرده اند اینک افقهایی را ترسیم کرده و آرزوهایی را در ذهن میپرورانند، نمیشود با یک پروژه ظالمانه همه چیز را بر سرشان خراب کرد. راستی که ترامپ و همفکران و اذناب منطقهای او در عین وقاحت چقدر سفیه مینمایند.
۹ - در این طرح مسخره که در آن برای فریب از تشکیل دولت مستقل فلسطین دم زده شده، در دل سرزمینهای فلسطین آن هم با پراکنشی به گستره کل آن دهها شهرک یهودی نشین لحاظ شده است! با این حال ترسیم حد و مرز برای یک کشور با همین اندازه که خود آنها به زبان رانده اند هم به شوخی شبیه است تا واقعیت.
۱۰ -راستی امروز بهتر از گذشته ثابت شد که صادقترین حامی حقوق فلسطینیان ملت و نظام ایران و جبهه مقاومت است. البته پر واضح است که حمایت ایران و جبهه مقاومت از آرمانهای فلسطین اعتقادی است تا جایی که حتی اگر فلسطینیها به فرض محال به این ننگ تن دهند از آنان عبور خواهند کرد. سند صداقت ایران در تعهد به آزادی فلسطین خون قدیسی، چون سردار سلیمانی است که پیشاپیش تقدیم شد و اسماعیل هنیه از او به عنوان " شهید القدس " یاد کرد.
۱۱- باید باور کرد که فاجعه قرن یک سرقت قلدرمآبانه است و هیچ آزاد اندیشی زیر بار چنین ترفندهای شیطانی نخواهد رفت تا چه رسد مومنان واقعی راه خداو بویژه اعراب تاکی میخواهند در خواب خوش خرگوشی زمانه سپری کنند و علیه حاکمان جائر و خائنان به همه مقدسات اسلامی و حتی وطنی نشورند و فریادی نزنند؟ چرا بسیاری از اعراب و حتی مدعیان روشنفکری آنان قدرت تشخیص دوست و دشمن خود را ندارند؟ چرا برخی از آنها که میفهمند قدرت ابراز اعتقاد ندارند؟
امید است این خیزش جهانی در برابر فاجعه قرن و سرقت بزرگ ترامپ لااقل مختصر اثری در گرفتاران در عصبیت جاهلی داشته باشد و در برابر واقعیت ایمانی جبهه مقاومت تمکین کنند.
منبع: فارس
انتهای پبام/