به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شیراز، رضیه شناور کارشناس ارشد تغذیه و رئیس گروه بهبود تغذیه جامعه معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز گفت: علتهای چاقی کودکان ترکیبی از عوامل محیطی و ژنتیکی است و از آن جمله میتوان به افزایش کالری دریافتی، کاهش فعالیت بدنی، بیماریهای غددی، ژنتیک و مصرف داروها اشاره کرد.
او افزود: در ایران تغییر در شیوه زندگی مانند رفتارهای غذایی نامناسب از جمله مصرف بی رویه فست فودها، نوشابههای قندی، شیرینی، شکلات، تنقلات تجاری پُرکالری مانند انواع چیپس، کاهش فعالیت بدنی و استفاده طولانی مدت از بازیهای رایانهای از دلایل افزایش اضافه وزن و چاقی در کودکان است.
شناور یادآور شد: چاقی دوران کودکی نه تنها وابسته به رفتار کودکان است، بلکه به طور فزاینده ای، به الگوی غذایی خانواده، توسعه اجتماعی و اقتصادی، سیاستهای تولید و واردات مواد غذایی، قیمت گذاری و یارانههای غذایی، فرآوری مواد غذایی، توزیع و بازاریابی و همچنین فرهنگ سازی و آموزش تغذیه در دورانهای مختلف زندگی بانوانی که پیش از بارداری، دُچار اضافه وزن و چاقی هستند، پیش از باردار شدن باید با دریافت مراقبتهای موردنیاز به وزن مطلوب برسند.
او بیان کرد: بانوانی که با چاقی و اضافه وزن، بارداری خود را آغاز میکنند، شانس تولد نوزاد با وزن بیشتر از چهار کیلوگرم را بیشتر دارند.
کارشناس ارشد تغذیه اظهار کرد: در دوران بارداری نیز، ابتلای مادر به سوء تغذیه منجر به تولد نوزاد LBW (وزن کم تولد) میشود و این نوزاد ریسک اضافه وزن و چاقی در بزرگسالی را بیشتر داراست.
۱. کودکان چاق، یک یا دو عامل خطر قلبی_عروقی از جمله «هایپر لیپیدمی» بالا رفتن چربی خون، افزایش فشارخون یا «هیپرانسولینمی» افزایش قند خون را خواهند داشت.
۲. سبب افزایش احتمال بروز دیابت نوع ۲ در کودکان و نوجوانان است که خود سبب ایجاد دیگر بیماریهای مزمن میشود.
۳. افزایش احتمال ابتلا به کبد چرب
۴. این کودکان بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار دارند.
۵. چاقی کودکان مشکلات روانی_اجتماعی متعددی نظیر دوری از دیگران، برداشت منفی از خود، افسردگی و دوری از اجتماع را به بار میآورد.
۶. هرچه کودک مدت زمان بیشتری اضافه وزن داشته باشد، احتمال اینکه در زمان نوجوانی و پس از آن اضافه وزن داشته باشد، بیشتر است.
۱. شکل دادن عادات غذایی صحیح در کودکان نیز از عوامل بسیار مهم در پیشگیری از چاقی است.
هیچ نوزادی با عادات غذایی خاص به دنیا نمیآید؛ برای نمونه، برای اینکه ذائقه کودک به شوری عادت نکند، در سال نخست زندگی کودک به غذای کمکی نمک اضافه نکنیم.
ذائقه افراد در دوران کودکی و به ویژه در سنین زیر پنج سالگی شکل میگیرد.
۲. فرزندمان را از نظر روانی حمایت کنیم، در واقع تلاش کنیم بدون آنکه مستقیم روی اضافه وزن او تاکید کنیم، به تدریج با تغییر الگوی غذایی و فعالیت بدنی، اضافه وزن او را اصلاح کنیم.
۳. فرزندمان را وادار به بازیهای دسته جمعی، شنا، دوچرخه سواری و اسکیت کنیم و باید روی فعالیتهای نشسته فرزندمان نظارت داشته باشیم.
تماشای تلویزیون و بازیهای رایانهای را برای فرزندمان محدود کنیم، به طوری که تماشای تلویزیون، استفاده از رایانه و تبلت را به روزی کمتر از دو ساعت برسانیم.
۴. فرزندمان را تشویق کنیم به جای دلستر و نوشابههای پُرکالری و شیرین، دوغ، آب میوههای طبیعی و آب مصرف کند.
۵. مصرف غذاها و تنقلات با کالری و چربی بالا مانند فست فودها، چیپس، اسنک ها، شکلاتهای صبحانه، شیرکاکائو، شیرینی به ویژه شیرینی خامه ای، بستنی، خامه، سُس مایونز و سُس گوجه فرنگی را برای کودکان محدود کنیم.
۶. هیچ وقت نباید فرزندمان خوردن صبحانه را فراموش کند؛ به ویژه دانش آموز، وقتی که صبحانه نمیخورد، در وعده ناهار به دلیل اُفت قندخون، اشتهای بسیاری پیدا میکند و با خوردن مقدار زیادی غذا دچار اضافه وزن و چاقی میشوند.
۷. دقت کنیم کودکان مصرف شش وعده غذایی در طول روز را داشته باشد.
۸. از ماست، پنیر و شیرکم چرب استفاده کنیم؛ مصرف شیر و لبنیات کم چرب، به دلیل مقدار پروتئین بالا و دیگر ریزمغذیهای مفید، در پیشگیری از چاقی نقش موثری دارد.
۸. مقدار نمک، شکر، افزودنیهای مختلف، چربیهای حیوانی و روغنهای گیاهی جامد و یا مایع فراتر از نیاز کودک را به هنگام طبخ غذا در منزل کاهش دهیم.
۹. میزان فیبر دریافتی روزانه فرزندمان را با مصرف سبزی، استفاده از نانهای سبوس دار مانند سنگک یا بربری و مصرف میوه افزایش دهیم.
هشدار: رژیمهای سخت و درمانهای تهاجمی برای کاهش وزن در کودکان، خطراتی نظیر دورانهای متناوب کم خوری و پُرخوری، نبود توانایی در تامین انتظارات اطرافیان، در نظر نگرفتن اشتها و سیری، احساس جدایی و محرومیت، افزایش احتمال اختلالهای تغذیهای و احساس نبود اعتماد به نفس را به دنبال دارد.
انتهای پیام/