به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، بسیاری از افرادی که به کمبود آهن دچار هستند خود متوجه مشکل شان نمی‌شوند. چون نشانه‌های کمبود آهن مثل احساس خستگی و سردرد، شبیه به دیگر بیماری‌های مزمن هستند.

در ادامه می‌خواهیم ببینیم چه عواملی باعث کمبود آهن می‌شوند و ریسک کم خونی ناشی از آن را چطور می‌توانیم کاهش دهیم.

کم خونی ناشی از کمبود آهن

بدن شما برای تولید پروتئینی به نام هموگلوبین که در گلبول‌های قرمز وجود دارد، به آهن نیاز دارد. وقتی دچار کمبود آهن می‌شوید، از تعداد گلبول‌های قرمز خون شما کاسته می‌شود و کار رساندن اکسیژن در سرتاسر بدن به عضلات و بافت ها، برای خون سخت می‌شود.

وقتی گلبول‌های قرمز خون قادر به حمل مقادیر کافی‌ای از اکسیژن نباشند، شما دچار مشکلی به نام کم خونی می‌شوید. نشانه‌های کم خونی عبارتند از رنگ پریدگی، سردرد، سرگیجه، ضعف و تنگی نفس.

از آنجایی که خون حاوی آهن است، مشکلاتی که باعث کم شدن خون می‌شوند، می‌توانند شما را در معرض خطر کمبود آهن قرار دهند. بعضی از رایج‌ترین مشکلاتی که باعث کم شدن سطح آهن بدن می‌شوند عبارتند از:

خونریزی معده‌ای روده‌ای و مصرف بعضی داروها: یکی از اصلی‌ترین دلایل کم خونی ناشی از کمبود آهن، کاهش میزان خون بدن بر اثر بیماری‌های معده‌ای روده‌ای است مثل بیماری التهابی روده، سلیاک، سندرم روده تحریک پذیر، یا سرطان روده بزرگ.

این بیماری‌ها می‌توانند نه تنها جذب مواد مغذی مثل آهن را برای بدن شما سخت کنند بلکه اگر بیماری‌هایی مثل بیماری التهابی روده به درستی مدیریت نشوند، ممکن است دچار خونریزی در معده یا روده‌های خود شوید، مسأله‌ای که ممکن است به کاهش سطح آهن در بدن منجر شود. در واقع طبق تخمین‌ها ۲۹ درصد افراد مبتلا به بیماری کرون و ۱۷ درصد از افراد مبتلا به کولیت زخمی که هر دو جزء بیماری‌های التهابی روده محسوب می‌شوند، از کم خونی رنج می‌برند. سرطان روده بزرگ هم می‌تواند شما را در معرض خطر کمبود آهن قرار دهد، چون تومور‌های درون روده می‌توانند باعث خونریزی شدید شوند.

اگر آسپیرین یا دارو‌های غیر استروئیدی ضد التهابی‌ای مثل ایبوپرون را به طور روزانه مصرف می‌کنید، ممکن است در معرض خطر خونریزی معده و کمبود آهن به مرور زمان باشید. علت این مسأله آن است که دارو‌هایی مثل آسپیرین می‌توانند دیواره‌ی معده را تحریک کنند و از توانایی خون در منعقد شدن و توقف خونریزی بکاهند.

شدید بودن خونریزی‌های دوران پریود: بسیاری از زنان خونریزی شدیدی در دوران پریود خود دارند که این مسأله یکی از شایع‌ترین علل کمبود آهن محسوب می‌شود. شدید بودن خونریزی‌های پریود مشکل نسبتاً شایعی است، اما منوراژی، مشکلی که با خونریزی‌های شدید و غیرطبیعی در دوران پریود همراه است، می‌تواند شما را در معرض خطر کم خونی قرار دهد، چون بخش زیادی از آهن بدن از طریق خون از دست می‌رود.

سخت می‌توان به طور دقیق تعیین کرد که چه میزان خونریزی‌ای شدید محسوب می‌شود، اما اگر خونریزی‌های دوران پریودتان به حدی است که باید هر یک ساعت نوار بهداشتی خود را عوض کنید، این مسأله نشان می‌دهد که خونریزی شما به طرز غیر طبیعی‌ای زیاد است. لخته‌های خونی بزرگ، احساس درد‌های مکرر در ناحیه‌ی لگن، و بیشتر از ۷ روز بودن دوران پریود هم نشانه‌های منوراژی هستند.

زنان باردار به آهن بیشتری نیاز دارند: اگر باردار هستید ممکن است ریسک ابتلا به کمبود آهن یا کم خونی در شما بالاتر باشد. عمده دلیل کمبود آهن در دوران بارداری تقاضای بیشتری است که برای آهن در بدن به دلیل رشد جنین وجود دارد. پایین بودن سطح آهن بدن می‌تواند هم برای مادر و هم جنینش مضر باشد و اگر در دوران بارداری به اندازه‌ی کافی آهن دریافت نکنید، ممکن است در معرض خطر زایمان زودرس قرار گیرید.

زنان باردار باید روزانه ۲۷ میلی گرم آهن دریافت کنند. این نیاز در حوالی زمان زایمان به بالاترین حد می‌رسد. زنان بزرگسالی که باردار نیستند به روزانه ۱۸ میلی گرم آهن نیاز دارند.

اگر از کمبود آهن شدید یا کم خونی رنج می‌برید، ممکن است پزشک برای شما مصرف روزانه‌ی مکمل‌های آهن را توصیه کند. اگر کمبود شما خفیف باشد، ممکن است بتوانید سطح آهن بدن خود را تنها با تغییر رژیم غذایی تغییر دهید.

مواد غذایی‌ای که مصرف می‌کنید تأثیر زیادی در ریسک ابتلا به کمبود آهن دارند. این ریسک در افراد گیاهخوار ممکن است بیشتر باشد.

گوشت بهترین منبع آهن به شمار می‌رود. اما مغز‌های خوراکی، میوه‌های خشک و سبزیجاتی مثل کلم بروکلی و کلم پیچ هم می‌توانند کمبود آهن خفیف را برطرف کنند.

علاوه بر این، حبوباتی مثل لوبیا می‌توانند منبع خوبی برای آهن باشند و شما می‌توانید همزمان با مکمل‌ها یا مواد غذایی دارای آهن، مواد غذایی حاوی ویتامین C مصرف کنید تا میزان جذب آهن در بدن خود را به حداکثر برسانید. برای این کار می‌توانید مکمل آهن را به همراه یک لیوان آب پرتقال یا به عنوان یک میان وعده، به همراه آجیل مقداری پرتقال میل کنید.

میزان آهنی که دریافت روزانه‌ی آن توصیه شده برای مردان بزرگسال ۸ میلی گرم و برای زنان ۱۸ میلی گرم است.

منبع: روزیاتو

انتهای پیام/