به گزارش خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان،  پیدایش داده‌های بزرگ جمع آوری شده از ماهواره‌ها و دستگاه‌های دارای امکان دسترسی به اینترنت نوید تحول در تولید محصولات کشاورزی و مدیریت ریسک است. همچنین در کمک به دولت‌ها و بیمه گران به درک خشکسالی و حمایت از کشاورزان تاثیر فراوانی دارد.

در حالی که خشکسالی بسیاری از مسائل پیچیده عاطفی و سیاسی را مطرح می‌کند، می‌توان به این موضوع اندیشید که چگونه می‌توان به بهترین نحو به کشاورزان کمک کرد تا ریسک اقلیمی را مدیریت کنند.

بیمه خشکسالی هدفی دیرینه بوده است و فهمیدن دلیل آن آسان است. در صورت پایدار بودن، بازار‌های بیمه خشکسالی می‌توانند به کشاورزان کمک کنند تا بدون هزینه و عوارض جانبی احتمالی، ریسک اقلیمی را مدیریت کنند.

متأسفانه، مشکلات فنی تا به امروز مانع توسعه بازار‌های بیمه خشکسالی شده است. با این وجود این امید وجود دارد که با پیشرفت در فناوری و تجمیع داده‌ها، این مشکلات برطرف شود و زمینه برای نسل جدیدی از محصولات بیمه‌ای مبتنی بر هواشناسی را فراهم کند.

کشور ما دارای بازار‌هایی با عملکرد خوب، اما محدود برای بیمه محصولات زراعی است؛ به عنوان مثال اگر تگرگ یا آتش سوزی محصولات یک مزرعه را از بین ببرد، کشاورز بیمه شده مبلغی را برای ارزش محصول دریافت می‌کند. اما بیمه محصولات زراعی چند خطه که طیف گسترده‌ای از عوارض جانبی از جمله خشکسالی را در بر می‌گیرد، نتوانسته در کشور پیشرفت کند. جذب بین‌المللی نیز به همین ترتیب غیر قابل تأمل بوده است. بسیاری از بررسی‌ها، این نارسایی‌ها را به مشکلات اطلاعاتی و مشارکت نسبت داده‌اند.

در مرحله اول، تنها ریسک پذیرترین یا بیشتر مزارع مستعد خشکسالی ممکن است برای بیمه ثبت نام کنند. مزارع بیمه شده ممکن است تلاش کمتری در تهیه و مدیریت خشکسالی (مشکل خطر اخلاقی) کنند. هر دوی این مشکلات، باعث افزایش هزینه‌ها و به دنبال آن حق بیمه بالاتر شده و در نتیجه جذب کمتری ایجاد می‌کنند.

اگرچه این مشکلات در مورد همه اشکال بیمه اعمال می‌شود، اما در کشاورزی با توجه به اثرات خشکسالی بسته به تصمیمات مدیریت مزرعه و همچنین رعایت دقیق و دشوار ویژگی‌های آن مانند کیفیت زمین و دام بسیار حادتر می‌شوند.

متأسفانه، در حالی که مشوق‌های مالیاتی و سایر یارانه‌ها ممکن است جذب را افزایش دهند، هیچ مورد منسجمی برای ارائه بالاتر از کسر مالیات عادی وجود ندارد. در حقیقت، چنین یارانه‌هایی می‌توانند خسارت اقتصادی ایجاد کنند.

بیشتر بخوانید: هدف ما ایجاد فناوری مورد نیاز برای ماهواره یک متر است

یکی از گزینه‌های دیگر که در سال‌های اخیر مورد توجه بیشتری قرار گرفته است، بیمه مبتنی بر شاخص است. در اینجا پرداخت به جای ارزیابی از خسارت واقعی مزرعه، براساس داده‌های هواشناسی استوار است؛ به عنوان مثال، اگر بارش باران تحت آستانه توافق شده قرار گیرد، ممکن است یک کشاورز حتی موظف به پرداخت وجه شود. محصولات مبتنی بر ایندکس تا حد زیادی نسبت به مشکلات اطلاعاتی از بیمه استاندارد مصون هستند. بیمه گذاران نیازی به صرف وقت و پول برای ارزیابی هر برنامه یا نظارت بر رفتار کشاورزان ندارند. در عوض  باید مشکل فنی طراحی یک شاخص دقیق را حل کنند.

این شاخص باید نسبت به اثرات پیچیده آب و هوا در مزارع حساس باشد. تأثیر خشکسالی بستگی به موارد زیادی از جمله میزان بارندگی، زمان آن، دما و بسیاری از عوامل دیگر دارد که بر یکدیگر تأثیر می‌گذارند، اگر این عوامل مورد توجه قرار نگیرند، بیمه خشکسالی به یک مشکل اساسی تبدیل می‌شود. پرداخت‌ها با خطرات اقلیمی همخوانی ندارند.

در سال‌های اخیر، دولت‌ها بر ارتقاء بازار‌های خصوصی بیمه خشکسالی متمرکز شده‌اند، با این حال طرح‌های عمومی نیز در بسیاری از کشور‌ها امکان پذیر است و وجود دارد.

یک طرح بیمه خشکسالی عمومی با حق بیمه برای تأمین هزینه‌ها که به خوبی طراحی شده است، می‌تواند مزایایی نسبت به بیمه خصوصی داشته باشد، مثلا دولت‌ها ممکن است در سال‌های خشکسالی شدید، در تامین خسارت‌ها بهتر باشند، گرچه بازار‌های بیمه مجدد ممکن است به بخش خصوصی در مدیریت چنین خطرات کمک کند؛ با این حال طرح‌های بیمه خشکسالی می‌توانند بسته به نوع طراحی خود، تقاضا برای بیمه خصوصی را کاهش دهند. این مشکل همچنین به اشکال دیگر کاهش خشکسالی دولت نیز گسترش یافته است. در صورت شک و تردید از بروز  خشکسالی، کشاورزان احتمالاً کمتر هزینه بیمه را پرداخت می‌کنند.

در اینجا استفاده از داده‌های ماهواره‌ای به روشی مشابه با نحوه تاسیس پروژه ملی اطلاعات خطر سیلاب، احتمالا می‌تواند کاربرد‌های بسیار فراتری از بیمه از جمله توسعه ابزار‌های بهبود یافته برای پشتیبانی داشته باشد؛ بنابراین استفاده از داده‌های بزرگ به دست آمده از ماهواره‌ها و دستگاه‌های دارای امکان دسترسی به اینترنت می‌تواند تحولی در تولید محصولات زراعی و مدیریت ریسک ایجاد کند. با گذشت زمان، امکانات هوشمند زیربنای داده‌های بهتر ممکن است در نهایت به ما در حل چالش سیاست خشکسالی کمک کنند.

انتهای پیام/