به گزارش خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان،  ویروس کرونا طی چند ما اخیر در جهان شیوع پیدا کرده و جان افراد زیادی را گرفته است. نبودن داروی مشخص برای درمان آن باعث شده تا محققان حوزه نانو نیز به این عرصه ورود پیدا کنند. محققان زیادی تاکنون توانسته اند موفقیت هایی را در این عرصه کسب کنند به تازگی نیز  نانو زیست‌ حسگری ساخته شده که در مدت زمان کمتر از یک دقیقه از روی مخاط بینی قادر به تشخیص ویروس کرونا است. این حسگر برای تجاری‌سازی نیاز به بهبود‌هایی دارد.

گروه‌های مختلفی در سراسر جهان به دنبال ارائه روش‌های جدید و سریع تشخیص ویروس کرونا هستند تا بتوانند با حساسیت بالا و صرف هزینه و زمان اندک این ویروس را تشخیص دهند.

شناسایی ویروس کرونا از روی مخاط بینی

پژوهشگران زیست‌حسگر مبتنی بر ترانزیستور اثرمیدان ساخته‌اند که قادر به شناسایی ویروس SARS-CoV-۲ از روی مخاط بینی بوده و فرآیند شناسایی در مدت زمان کمتر از یک دقیقه انجام می‌شود.

بیشتر بخوانید: ورود غیرمنتظره ناسا به عرصه پزشکی

به اعتقاد بسیاری از متخصصان، تشخیص زودهنگام و مدیریت بیماری برای کاهش سرعت شیوع SARS-CoV-۲ موثر است. بنابراین، رقابتی برای ارائه تست‌های تشخیصی ویروس در حال انجام است. پژوهشگران به تازگی مقاله‌ای در نشریه ACS Nano به چاپ رساندند که در آن روش ساخت این حسگر زیستی درج شده‌است. پارک ادموند چانگکیون و همکارانش این روش را برای انجام تست سریع و بدون نیاز به آماده‌سازی، ارائه کردند.

در حال حاضر، بیشتر تست‌های تشخیص برای شناسایی ویروس کووید ۱۹، با استفاده از فرآیند PCR انجام می‌شود. در این فرآیند که در واقع فرآیند واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز رونویسی معکوس است، RNA ویروس که از بزاق بیمار گرفته می‌شود، تکثیر شده و از طریق آن شناسایی انجام می‌شود. اما این کار به حداقل سه ساعت زمان و همچنین یک مرحله تحلیل نتایج نیاز دارد.

در این پروژه محققان از ترانزیستور اثرمیدان حاوی ورق گرافنی استفاده کردند که هدایت الکترونیکی بالایی دارد. این گروه تحقیقاتی آنتی‌بادی ضد پروتئین سنبله SARS-CoV-۲ را به گرافن متصل کردند. زمانی که نمونه آزمایشی به این سامانه اضافه می‌شود، درصورت وجود ویروس، پروتئین روی سطح ویروس به آنتی‌بادی برخورد کرده و موجب تغییر جریان الکتریکی می‌شود.

در مرحله بعد این تیم تحقیقاتی، نمونه‌ای از مخاط بینی فرد سالم را با فرد بیمار مقایسه کردند. بدون هیچ‌گونه آماده‌سازی، این حسگر توانست نمونه استخراج شده از بیمار را با فرد سالم مقایسه کرده و نمونه بیمار را مشخص کند. حساسیت این روش ۲ تا ۴ برابر کمتر از روش PCR است، اما با استفاده از موادی متفاوت می‌توان نسبت سیگنال به نویز را بهبود داد.

انتهای پیام/