مجتبی صدیقی، معاون وزیر علوم و رئیس سازمان امور دانشجویان در گفت وگو با خبرنگار حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره آخرین وضعیت بازگشت دانشجویان بورسیه به کشور اظهار کرد: بازگشت دانشجویان بورسیه روند معمولی را طی میکند؛ برخی دانشجویان بلافاصله بعد از اتمام تحصیل به کشور باز میگردند و برخی هم به دلایلی ممکن است مدت کوتاهی تاخیر داشته باشند و تاخیرهای کوتاه مدت را استنکاف در نظر نمیگیریم.
صدیقی ادامه داد: اگر این تاخیرها هماهنگ شده باشد به این صورت که بورس تمام شده و تحصیل طولانیتر و یا تمام و به عنوان مثال همسر دانشجوی بورسیه مدتی زمان نیاز داشته باشد تا درسش را به اتمام برساند و در این رابطه با دانشگاه محل خدمت هماهنگی لازم انجام شده باشد و اگر در یک مدت معقول و محدود باشد این دانشجو نیز مستنکف محسوب نمیشود.
معاون وزیر علوم افزود: اگر بازگشت دانشجویان بورسیه به کشور بعد از اتمام مدت تحصیل طولانی شود و یا اصلا به کشور برنگردند، مستنکف محسوب میشوند که میزان این دانشجویان، حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد کل دانشجویان بورسیه است.
او بیان کرد: برخی از این دانشجویان، ممکن است پس از ۴ سال از پایان یافتن بورس به کشور بازگردند که این دانشجویان مستنکف محسوب میشوند. حدود ۲ تا ۳ سال است که تعداد دانشجویان بورسیه بسیار کاهش یافته و شاید در سال به ۱۰ تا ۱۵ دانشجوی بورسیه هم نرسد و تقریبا میشود گفت تعداد آنها به صفر رسیده است.
معاون وزیر علوم و رئیس سازمان امور دانشجویان گفت: سال گذشته ۱۰ تا ۱۲ دانشجو بورس تحصیلی گرفته و اعزام شدند که این افراد نیز از قبولیهای قبلی بودند و قبولی جدیدی برای بورس دائم و بورسی که منجر به مدرک شود در خارج از کشور نداشتیم؛ حدود ۵ سال اخیر کل اعزامیها به ۱۵۰ نفر هم نمیرسد که بعضی از آنها تحصیلشان تمام نشده است و باید منتظر بازگشت آنها از سال ۱۴۰۰ باشیم.
او درباره روش جایگزین بورس تحصیلی ادامه داد: به جای بورس تحصیلی، دورههای کوتاه مدت ۶ ماهه دکتری (فرصت مطالعاتی) را پیش بینی کرده ایم؛ این فرصتهای مطالعاتی را در دانشگاههای خارج و دانشگاههای بزرگ داخل کشور رشد داده ایم. سال گذشته نزدیک به هزار و ۲۰۰ دانشجوی دکتری از این امکان استفاده کرده اند، اما امسال به دلیل مشکلات کرونا اعزامیها کاهش پیدا کردند و برای اعزام دانشجویان به فرصت مطالعاتی منتظر هستیم که شرایط کرونا چگونه خواهد بود.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/
الآن یه حل تمرین ما نهایتش 200هزار تومن بگیره بابت یک درس در یک ترم، اما خارج از کشور حداقل به پول خودمون صد برابره دستمزدش.خوب اینجوری به نظرت مشکلات مالی آدمو دیونه نمیکنه که به قولا حالا بریم جایزه نوبل بگیریم؟!!
حتما نون توش نبود برای بعضی از مسئولین مختلص
پول بیت المال هزینه شده برای شما تا بتونی مشکلی از این کشور را حل کنید...اگر برنامه و هدفی برای زندگیتون و خلاقیتی برای بهبود رشته تون نداشتید نباید وارد دکترا میشدید.
با ارشد میرفتید دنبال کار و بعد این حرفها را میزدید.
دکتر مملکت نباید دستش دراز باشه برای کار بلکه باید قدرت و خلاقیت ایجاد کار برای بقیه را داشته باشه.
اصلا بورسیه ایران رو هم نگرفتن خود کشورهای اروپایی و کانادا اومدن بورسیه کردن بردنشووون
خود منم دنبال بورسیه هستم ولی رزومه قوی مثل اونا ندارم امیدوارم بعد عمومی ؛ تخصص بتونم بگیرم برم از اینجا
شما بگو صفر
نه بورس داریم، نه هیئت علمی میشیم، طرح بعد از دکترا رو هم که دارین بر می آرین، کلا ما به چه امیدی درس میخونیم!
خدا خیلی بزرگه .
هرکی تلاش کنه و از راه درست هدفشو دنبال کنه ناامید نمیشه و به حقش میرسه.
بدانشجویان بده
می دانم اینجا جاش نیست ولی تو رو خدا به فکر معیشت معلمان باشید چرا یک دکتر معلم در آموزش و پرورش که در روستا خدمت می کند باید نصف یک کارشناس در سازمان های دیگر مانند بهداشت و بانک حقوق بگیرد.
خواهشا پیگیری کند.
مگر واحد نفر هم رُند میشه؟