جهانگیر کرمی دانشیار مطالعات روسیه در دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران در گفت‌وگو با خبرنگار سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، در مورد انتخابات ریاست جمهوری روسیه، گفت: همه‌پرسی تغییر قانون اساسی روسیه شامل ۳۶ بند بوده که ابعاد مختلف سیاسی، اجتماعی، مذهبی، اقتصادی و امنیتی را در بر می‌گرفت، اما مهم‌ترین بند سیاسی به امکان کاندیداتوری ریاست جمهوری پوتین بر می‌گردد.

او افزود: پوتین تا سال ۲۰۲۴ رسما رئیس جمهور روسیه است و این تغییر قانون اساسی به سال‌های پس از ۲۰۲۴ مربوط است که وی می‌تواند برای دو دوره متوالی ۶ ساله که تا سال ۲۰۳۶ خواهد بود رئیس جمهور شود.

کرمی با اشاره به روابط ایران و روسیه در سال های پیش رو، تصریح کرد: پیش‌بینی شرایط ایران، روسیه و جهان برای ۴ سال بعد کار راحتی نیست، چراکه در ایران هم سال آینده انتخابات ریاست جمهوری برگزار می‌شود و مجموعه این‌ها مختصات مختلف سیاسی در ایران، آمریکا و جهان است که بر روابط تهران و مسکو در سال ۲۰۲۴ به بعد تاثیر دارد.

کارشناس مسائل روسیه تاکید کرد: به نظر می‌رسد در صورت ماندن پوتین در سمت ریاست جمهوری، وی نگاه مثبت تری به روابط و تداوم همکاری‌ها با ایران دارد، اما نباید همه روابط ایران و روسیه را به شخص پوتین تقلیل داد، چراکه روابط دو کشور متاثر از مجموعه‌ی عوامل است. 

کرمی ادامه داد: پایدار ماندن همکاری‌های ایران و روسیه و احتمال تداوم آن در آینده به عواملی چند وابسته است و مهم‌ترین این عناصر عبارتند از نخست، اصول کلان و عملکرد‌ها در سیاست خارجی روسیه مانند سیاست استقلال عمل روسیه، اصل چند جانبه گرایی و چند قطبی دیدن نظام بین المللی، اصل حمایت و دفاع از نظام وستفالیایی بین المللی، مقابله با اقدامات غرب در حوزه اوراسیایی؛ دوم، مخالفت با سیاست‌هایی که آمریکایی‌ها در قبال نظام وستفالیایی مبنی بر تحول نظام وستفالیایی به جهان پساوستفالیایی است و یک جانبه گرایی در مسائل مختلف بین المللی، مداخله گرایی و تداوم خصومت‌ها با نظام جمهوری اسلامی ایران؛  سوم، عواملی در داخل ایران یعنی سیاست خارجی‌ای که گزینه‌های بین المللی محدودی را ایجاد می‌کند و آمریکا ستیزی در این سیاست خارجی؛ مجموعه این عوامل باعث شده است که روابط ایران و روسیه در شرایط فعلی باشد و در صورت بقای این عناصر می‌توان پیش بینی تداوم این روابط را داشت.

بیشتر بخوانید

• رای مثبت مردم روسیه به ادامه ریاست‌جمهوری پوتین 

کارشناس مسائل روسیه گفت: همواره روابط ایران و روسیه به برخی مسائل دیگر در سیاست خارجی روسیه محدود بوده است، مانند غیر ایدئولوژیک بودن و عمل گرایی، تعامل و تقابل با غرب که بُعد تعامل با غرب همیشه عاملی برای محدودیت روابط با ایران بوده و سیاست روابط فراگیر با همه دولت‌های جهان و سرانجام هم حمایت تمام و کمال مسکو از نظام منع گسترش هسته‌ای که روابط با ایران بر این اساس پیچیده‌تر می‌شود.

او افزود: در چارچوب منع گسترش هسته‌ای باید به بودن ایران در برجام یا خروج آن از توافق هسته‌ای اشاره کرد، چراکه این موضوع تاثیر زیادی بر روابط ایران و روسیه دارد، لذا عناصر و عوامل متعددی در آینده تعاملات تهران و مسکو دخیل هستند که پیش‌بینی را دشوار می‌کند و از این رو، نباید همه روابط دو کشور را به بودن شخص پوتین تقلیل داد.

انتهای پیام/