به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، حق دارید اگر با دیدن عکس‌های این صفحه آهی از نهادتان بلند شود و صفر‌های قیمت‌های احتمالی هر یک از این‌ها را در ذهن بشمارید. اما مگر می‌شود به دلیل شرایط خاص حاکم بر بازار خودرو، چشممان را بر واقعیت‌های دنیای خودرو‌ها ببندیم و ندانیم آخرین پیشرفت‌ها و فناوری‌ها روز طراحی خودرو جهان در چه سطحی است.

از همین روست که امروز می‌خواهیم سراغ وانت‌های بزرگ یا پیکاپ تراک‌ها (Pick-up Truck) برویم. خودرو‌هایی که بزرگ‌ترین اتاق خودرو و علاوه بر اتاقک سرنشین، قسمت رو باز حمل بار در انتهای خودرو را نیز دارند. این دسته از خودرو‌ها که در ایران به آن‌ها «وانت چهار در» یا «وانت دوکابین» نیز گفته می‌شود، امروزه در سراسر جهان بسیار محبوب و پرطرفداراست. برای افرادی که قصد دارند خودرویی تهیه کنند که علاوه بر رفت‌وآمد‌های روزانه درون شهری، برای سفر‌های خانوادگی برون شهری یا حمل یک بار سبک نیز کارآمد باشد، قطعا دوکابین بهترین گزینه خواهد بود. یکی از محبوب‌ترین نمونه‌های اولیه این خودرو‌ها در ایران طی سال‌های گذشته مزدا ۲۰۰۰ بوده است که هنوز هم تحت عنوان وانت کارا با موتوری به مراتب ضعیف در بازار داخلی عرضه می‌شود.

بیشتربخوانید

• برترین شاسی بلند‌های هیبریدی در سال ۲۰۲۰ + تصاویر

البته مزدا ۲۰۰۰ از نظر جثه و قدرت و کیفیت کاملا از رده خارج است و قابل مقایسه با دوکابین‌های امروزی نیست. با این حال سوال اصلی این است که چرا این خودرو‌ها اینقدر محبوبند؟ در کشور‌های غربی، میزان مالیات برای یک وانت دوکابین با ظرفیت حمل بار یک‌تن برابر با یک خودروی شاسی‌بلند است که توانایی حمل بار ندارد! درواقع هر دوی این خودرو‌ها در دسته خودرو‌های تجاری (Commercial Vehicles) طبقه‌بندی و مختص خودرو‌های مسافربر است.

پس بسیار معقول به نظر می‌رسد که خریداران اقبال بیشتری به پیکاپ‌تراک‌ها نشان دهند. دلیل دیگر در تبلیغات رسانه‌ای وانت‌های دوکابین است. با هرچه فراگیرتر شدن خودرو‌های شاسی‌بلند (SUV) به منظور جداسازی وانت‌های دوکابین از این رده، برای آن‌ها جذابیت‌هایی مانند سرسخت‌بودن، نیروی موتور بسیار زیاد و توانایی عبور از مناطق به شدت صعب‌العبور را توصیف می‌کنند که در انتخاب بسیاری از خریداران تاثیرگذار بوده است.

تویوتا هایلوکس (Toyota Hilux) و میتسوبیشی اِل ۲۰۰ (Mitsubishi L۲۰۰) وانت‌های دوکابینی هستند که در سال‌های اخیر توانسته‌اند بخش عمده‌ای از بازار جهانی این نوع خودرو‌ها را از آن خود کنند. تا امروز به‌ترتیب هشت و شش نسخه از این خودرو‌ها روانه بازار شده است. فورد رنجِر (Ford Ranger) و نیسان ناوارا (Nissan Navara) نیز گزینه‌های محبوب بعدی هستند. البته مدل‌های اقتصادی‌تر مانند ایسوزو دی-مکس (Isuzu D-max) و سانگ‌یانگ موسو (SsangYong Musso) که تصویری نزدیک به خودرو‌های شاسی بلند عادی ارائه می‌دهند، از جایگاه نسبتا خوبی در بازار برخوردارند و در کشور ما نیز پر طرفدارترند. اما پرفروش‌ترین وانت‌های دوکابین در جهان کدامند؟

فورد رنجـــــر
در نسخه‌های پیشین این خودرو تمرکز سازندگان فقط روی کارآمدی و سهولت استفاده از آن معطوف شده بود. اما در نسخه جدید رنجر، اقداماتی برای از بین بردن ذهنیت قبلی و جایگزین کردن آن با تصویری جذاب از سرسختی و قدرت این خودرو صورت گرفته است. طراحی ظاهری فورد رنجر شباهت زیادی به یک شاسی‌بلند عادی دارد. از نظر مکانیکی نیز سعی بر حفظ این شباهت‌ها بوده است. ولی این خودرو قابلیت فوق‌العاده راندن در خارج از جاده یا آفرود (off - road) و در برخی مدل‌ها توانایی حمل ۵/۳ تن بار را هم دارد.

برای به حاشیه راندن رقبا، فورد تغییرات زیادی در رنجر ایجاد کرده است که این تغییرات علاوه بر جنبه زیبایی، از لحاظ فنی نیز بسیار پیشرو هستند. برای مثال این خودرو مجهز به جدیدترین و ایمن‌ترین نوع کلاچ شده است که مطابق با آخرین فناوری روز دنیاست. علاوه بر آن مهندسان به‌روزرسانی مشخصات موتوری و سیستم تعلیق این خودرو را انجام داده‌اند که باعث بهبود چشمگیر تجربه رانندگی با آن شده است.

موتور توربو دیزل خودروی رنجر چهار سیلندر دارد و با حجمی معادل ۲/۲ لیتر، توان خالص ۱۵۸ اسب‌بخار را تولید می‌کند. هرچند در نسخه جدید رنجر بیشتر قابلیت‌های آن بهینه‌سازی شده و در کل با خودروی کارآمدتری مواجه هستیم، اما وقتی صحبت از میزان مصرف سوخت و اقتصادی بودن آن به میان بیاید این پیکاپ تراک حرفی برای گفتن خواهد داشت! موتور این خودرو فقط ۵/۴ لیتر سوخت در هر ۱۰۰ کیلومتر پیمایش مصرف می‌کند.

میتسوبیشی اِل ۲۰۰
در حال حاضر نسل ششم از میتسوبیشی ال ۲۰۰ در بازار عرضه شده است و این خودرو در بین دوکابین‌ها همچنان از بهترین گزینه‌ها برای افرادی است که به دنبال خودرویی تجاری، ولی مناسب برای آفرود هستند. در مدل دوکابین بربریَن ایکس (Double Cab Barbarian X) از این خودرو، یک موتور دیزلی با توان خالص ۱۴۸ اسب‌بخار و حجم ۳/۲ لیتر به‌کار رفته است. این مدل مجهز به دوربین ۳۶۰ درجه مخصوص پارک‌کردن است که هنگام حمل بار‌های حجیم و کورشدن دید راننده از طریق آینه‌ها، بسیار کارآمد خواهد بود.

ال ۲۰۰ در دو مدل با جعبه دنده‌های دستی و خودکار تولید می‌شود که هر دو آن‌ها شش دنده دارند. اما مدلی که دنده خودکار دارد خیلی مقرون به‌صرفه به نظر نمی‌رسد و مصرف سوخت در آن بالاتر است. در ال ۲۰۰ بربرین ایکس که دارای دو اتاقک و همچنین دو دیفرانسیل است، میزان ۳/۶ لیتر سوخت در هر ۱۰۰ کیلومتر مصرف می‌شود.

فضای حمل بار و همچنین کارآمد بودن دو ویژگی‌ای هستند که اغلب خریداران دوکابین‌ها مد نظر قرار می‌دهند و هر دو این موارد در طراحی ال ۲۰۰ به بهترین شکل لحاظ شده‌اند. در مدل دو کابین این خودرو، مساحت قسمت رو باز حمل بار ۱۴۷۰ میلی‌متر مربع و عمق آن ۴۷۵ میلی‌متر مربع است که با دارا بودن شیار‌ها و قلاب‌هایی برای مهار کردن بار با طناب، به خوبی می‌توان بار را در محل خود ثابت کرده و مورد محافظت قرار داد.
توانایی عبور از مناطق صعب‌العبور در میتسوبیشی ال ۲۰۰ تحسین برانگیز است.

اما قابلیت‌های جاده‌ای هم برای بسیاری از مصرف کنندگان مهم است. در این زمینه فورد رنجر فرمان نرم و خوش‌دست‌تری دارد، ولی تجربه رانندگی با ال ۲۰۰ هم اصلا خسته‌کننده و آزار دهنده نیست.

در عین حال برای کسانی که به دنبال رانندگی لذت‌بخش‌تری هستند و جابه‌جاشدن نرم دنده‌ها برایشان اهمیت دارد، بهتر است مدل دارای جعبه‌دنده خودکار این وانت دوکابین را انتخاب کنند.

تویوتا هایلوکس
از سال ۱۳۴۷/ ۱۹۶۸ تاکنون بیش از ۱۸ میلیون هایلوکس تولید شده که آن را به یکی از پرفروش‌ترین دوکابین‌های جهان تبدیل کرده است. درواقع می‌توان هایلوکس را نماد خودرو‌های دوکابین دانست که خریدارانی از سراسر دنیا دارد. همان‌طور که می‌دانید هایلوکس در کشور خودمان هم بسیار محبوب است. شاید بتوان گفت تنها دوکابین امروزی رایج در ایران، تویوتا هایلوکس باشد. این گستردگی جغرافیایی و کمیت بالای خریداران هایلوکس، نمایانگر کیفیت و دوام بسیار زیاد قطعات آن است. نسخه‌های جدید این خودرو در تمام ابعاد نسبت به نسل‌های قبلی بزرگتر هستند. برای مثال ۱۳۰ میلی‌متر عریض‌تر بودن پهنای قسمت حمل بار، برای کسانی که به میزان بار قابل حمل اهمیت می‌دهند یک مزیت به حساب می‌آید.

فضای داخلی اتاقک هایلوکس جدید نیز نسبت به نسل‌های پیش از خود پیشرفت قابل توجهی کرده است. قطعات پلاستیکی سستی که قبلا وجود داشتند با یک داشبورد بسیار زیبا و محکم جایگزین شده‌اند، به‌طوری که دیگر به سختی می‌توان بین فضای داخلی خودرو‌های سدان پرچمدار تویوتا با نسل جدید هایلوکس تفاوتی پیدا کرد.

قدرت این دوکابین دوست داشتنی را یک موتور دیزلی با حجم ۴/۲ لیتر تامین می‌کند. عجیب اینجاست که با وجود طراحی بدنه نه‌چندان ظریفی که این خودرو دارد، به طرز شگفت‌انگیزی خوش‌دست و نرم است و تجربه رانندگی با آن بسیار لذت‌بخش خواهد بود.

نیسان ناوارا

بدون شک نیسان ناوارا از بهترین دوکابین‌های دارای دو اتاقک در بازار است. این خودروی دو دیفرانسیل، به لطف جعبه دنده نه‌چندان گران‌قیمتش، خودرویی فوق‌العاده برای مسیر‌های خارج از جاده است. فرمانی نرم دارد و کنترل کردن آن حتی در سرعت‌های بالا نیز بسیار آسان است.

در قلب ناوارا یک پیشران دیزلی ۳/۲ لیتری اصلاح شده با توان خالص ۱۸۷ اسب‌بخار جا‌خوش کرده است. تمام نسخه‌های ناوارا دارای سیستم ترمز منحصر به فرد با فناوری نیسان هستند که همین عامل به ناوارا کمک کرده است از ایمنی بسیار بالاتری نسبت به همرده‌های خود برخوردار باشد.

داخل کابین ناوارا به همان زیبایی خودرو‌های سدان جدید نیسان است و در آن از مواد بسیار مرغوب و تجهیزات باکیفیت استفاده شده است. صندلی‌ها با روکش تمام چرم مزین شده‌اند و فضای کافی به اندازه همه سرنشینان بزرگسال تعبیه شده است.

سانگ‌یانگ موسو

اکنون نسل دوم موسو در حال تولید و عرضه است. نسخه‌ای از موسو که قسمت حمل بار را ندارد و در رده شاسی بلند متوسط (Mid-Size SUV) طبقه‌بندی می‌شود، در کشورمان بسیار پر طرفدار است. اما مدل دوکابین آن هنوز جایگاه خود را در بازار داخلی کشور پیدا نکرده است.

طراحی داخلی موسو شیک و جذاب است. از این نظر حتی می‌توان گفت با سانگ‌یانگ رکستون (SsangYong Rexton) که آن هم طرفداران خاص خود را در ایران دارد، برابری می‌کند.

یک پیشران دیزلی ۲/۲ لیتری در زیر محفظه موتور این خودرو تعبیه شده است. موسو امکان انتخاب بین استفاده همزمان از دو دیفرانسیل یا فقط یک دیفرانسیل را پیش روی شما می‌گذارد تا بتوانید در مصرف سوخت تا حد زیادی صرفه‌جویی کنید. امکان انتخاب از بین جعبه دنده خودکار یا دستی شش دنده هم می‌تواند از دیگر گزینه‌های اختیاری در هنگام سفارش این وانت دوکابین قدرتمند و اقتصادی باشد.

تنها نکته منفی درباره موسو می‌تواند فضای حمل بار آن باشد که نسبت به رقبایش کوچک‌تر است. اما همچنان نمی‌شود برخی از ویژگی‌های سفارشی این خودرو، مانند گرمکن و سردکن نشیمن صندلی‌ها، دور دوزی چرمی فرمان، سازگاری سیستم‌های صوتی و ناوبری با گوشی‌های هوشمند و ... را نادیده گرفت! برای خریدارانی که دنبال یک پیکاپ تراک متوسط، مقرون به‌صرفه و البته به‌روز می‌گردند، مطمئنا سانگ‌یانگ موسو از گزینه‌های قابل توجه خواهد بود.

منبع: روزنامه جام جم

انتهای پیام/