به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، کتاب «امضای کوچک» نوشته سید علی اصغر علوی نویسنده و پژوهشگر دینی از حضرت علی اصغر (ع) , نکتهها، درسها و آموزههای امروزی میگوید. علی اصغر (ع)، امضای مظلومیت حسین (ع) و معصومیت عاشورا است. همه اعتبار یک سند به امضایی است که زینت بخش پایان متن است هرچند کوچک، ولی هویت آفرینترین بخش سند است. چرا امضای پایان کربلا تو باشی؟
پرسش اصلی کتاب این است که حضرت علیاصغر چگونه علیاصغر شد؟ این کتاب در دو بخش نوشته شده است: در بخش اول این اثر، نویسنده با نگاهی تحلیلی راز علیاصغر شدن را روایت میکند.
در بخش دوم پس از گذر از این منظر زمینی به آسمان به حضرت علیاصغر و هوای عرفانی آن اشارهای میکند و مرثیهای با دریچهها و درنگهایی معرفتی به نگارش درآورده است.
در بخشی از کتاب «امضای کوچک» میخوانیم:
«تمام عناصر عاشورا چنیناند و این است که هر بخش آن را شایسته تأمل ویژه کرده است. اینجا نه فقط بزرگترها که کوچکترها هم سهمی دارند! اینجا کودکانشان، به قدر عمر نوح سخن دارند! کودک یکروزه این ماجرا به اندازه یک دنیا سخن دارد که در این مجال «نم»ی از «یم»ی را خواهیم چشید...
سخن از عاشورا و کربلا را نباید صرفاً درس تاریخ و جغرافیا دانست و به مطالعات تاریخی و جغرافیایی آن اکتفا کرد. تاریخ و جغرافیا مقدمه و پیشنیاز فهمهای عمیق از کربلا برای بهتر زندگی کردن است. این اتفاق، شنیدنیترین و خواندنیترین خواهد شد، اگر با عنایت به مسائل جاری امروز و در پاسخ به پرسشهای روز دیده شود...
این اثر به قدر بضاعت مُزجات خویش، عهدهدار طواف گرداگرد قنداقه شیرخواره کربلاست!»
دل پذیرترین و دل چسبترین مباحث تربیتی و روانشناسی رشد را باید با علی اصغر امام حسین و سر کلاس ایشان آموخت: تربیت، محیط، وراثت، جریان نامگذاری و ... به روایت علی اصغر امام حسین!
علی اصغر، امضای مظلومیت حسین و معصومیت عاشوراست. حماسیترین گریهای که تاریخ به خود دیده است، گریه حماسی کودکی در غریبانهترین لحظههای میدان، گریۀ علی اصغر ذوالفقار علی در عاشوراست.
کودکی بی زره به میدان آمده است، رجز میخواند بی واژه در نهایت عطش. کربلا باب الحوائجی دیگر دارد، سرداری که بعد از ابوالفضل، مشکی از گریه و اشک آورده است. مگر باب الحوایج کسی نیست که درها را میگشاید و بن بستها را میشکند؟ اینک کودکی...
انتهای پیام/