سل، یکی دیگر از بیماری های عفونی واگیردار دستگاه تنفسی

به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد، زهرا نهبندانی رئیس گروه بیماری‌های واگیردار معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: زمانی که عامل بیماری ریه انسان را درگیر نماید به عنوان سل ریوی شناخته می‌شود و در صورت ابتلا سایر اعضا بدن به آن سل خارج ریوی گفته می شود.

او افزود: سالانه در جهان حدود ۹ میلیون نفر به این بیماری مبتلا می شوند و هر ساله حدود یک و نیم میلیون نفر در اثر ابتلا به این بیماری جان خود را از دست می‌دهند، از طرفی بیش از ۹۰ درصد بیماری و مرگ و میر ناشی از سل در کشور‌های در حال توسعه رخ می‌دهد. سل به جز لطمه های اقتصادی، اثرات منفی غیر مستقیم دیگری نیز بر کیفیت زندگی بیماران یا افراد خانواده آن‌ها نظیر طرد شدن دارد.

---

رئیس گروه بیماری‌های واگیر معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد ادامه داد: حدود یک چهارم جمعیت جهان (حدود ۲ میلیارد نفر) به میکروب سل آلوده هستند که در صورت ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن به بیماری سل مبتلا می شوند.

نهبندانی با تاکید بر اینکه آلودگی هم زمان به ویروس ایدز خطر ابتلا به بیماری سل را به طور معنا داری افزایش می‌دهد گفت: هم زمان مقاومت دارویی (MDR) مشکل جدی و رو به فزونی در بسیاری از کشور‌های جهان می‌باشد.

او تصریح کرد: اگر‌چه در کشور در ۵۸ سال اخیر شاهد کاهش چشم‌گیر بروز سل بوده ایم و سل یک بیماری شناخته شده با درمان مشخص کوتاه مدت شش‌ماهه است، اما متأسفانه تعدادی از این بیماران یا به موقع تشخیص داده نمی شوند و یا در نتیجه درمان ناقص تبدیل به یک بیمار مقاوم به درمان می‌شوند؛ لذا همچنان بیماری سل دارای رتبه دهم از نظر بار بیماری‌ها در جهان می‌باشد.

رئیس گروه بیماری‌های واگیر معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد تاکید کرد: سرفه بیش از دو هفته، وجود خلط، کاهش وزن، عرق شبانه و تب طولانی مدت را از جمله علائم این بیماری عنوان نمود.

نهبندانی اظهار کرد: فرد مبتلا به سل می‌تواند سالانه ۱۷ نفر دیگر را آلوده کند بنابراین کنترل سل وقتی میسر است که بتوان بیمار مبتلا به سل را در مراحل اولیه شناسایی کرد و او را تحت درمان کامل قرار داد.

او با اشاره به اینکه در حال حاضر خدمات تشخیصی درمانی رایگان در تمام سطوح بهداشتی درمانی در دسترس عموم مردم قرار دارد افزود: بیماری سل فراتر از یک بیماری عفونی، یک پدیده اجتماعی است و لذا دستیابی به هدف حذف آن تا سال ۲۰۵۰ بجز از طریق ایجاد یک عزم ملی، برنامه ریزی و مشارکت همه جانبه امکان پذیر نخواهد بود.

انتهای پیام// م.ب