به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم می‌پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَلَوْ جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا أَعْجَمِیًّا لَقَالُوا لَوْلَا فُصِّلَتْ آیَاتُهُ ۖ أَأَعْجَمِیٌّ وَعَرَبِیٌّ ۗ قُلْ هُوَ لِلَّذِینَ آمَنُوا هُدًى وَشِفَاءٌ ۖ وَالَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ فِی آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَهُوَ عَلَیْهِمْ عَمًى ۚ أُولَٰئِکَ یُنَادَوْنَ مِنْ مَکَانٍ بَعِیدٍ

و اگر ما این قرآن را به زبان عجم می‌فرستادیم کافران می‌گفتند: چرا آیات این کتاب مفصل و روشن (به زبان عرب) نیامد (تا ما قوم عرب ایمان آوریم)؟‌ای عجب آیا کتاب عجمی بر رسول و امت عربی نازل می‌شود؟! (اکنون که بدون عذر ایمان نمی‌آرند) به آن‌ها بگو: این قرآن برای اهل ایمان هدایت و شفاست و، اما آنان که ایمان نمی‌آرند گوش‌های شان (از شنیدن کلام حق) گران است و این قرآن بر آن‌ها موجب کوری (جهل و ضلالت) است، آن مردم (نادان به این کتاب حق گوش فرا نمی‌دارند، گویی که) از مکانی بسیار دور (از سعادت و ایمان) به این کتاب حق دعوت می‌شوند.

فایل صوتی تلاوت آیه ۴۴ سوره فصلت

تفسیر آیه ۴۴ سوره فصلت

امام باقر (ع) می‌فرمایند: «لَوْ لا فُصِّلَتْ آیاتُهُ ءَ أَعْجَمِیٌّ وَ عَرَبِیٌّ»؛ اگر این قرآن به زبان غیر عرب بود می‌گفتند: «چگونه آن را بیاموزیم زبان ما که عربی است تو برای ما قرآنی به زبان عجمی آورده‌ای»! خداوند به زبان خودشان فرستاد: ما هیچ پیامبری را جز به زبان قومش نفرستادیم.

بیشتر بخوانید

• منظور از «سریع الحساب» بودن خداوند چیست؟ + صوت

کلمه‌ی «أَعْجَمِیٌّ» از «عجمه» به معنای نارسا و نامفهوم است. از آنجا که زبان‌های غیر عربی برای عرب‌ها نا مفهوم بوده است، لذا به زبان‌های غیر عربی، أعجمیّ می‌گفتند.

پیام‌های آیه ۴۴ سوره فصلت

۱- دشمن هرگز از بهانه جویی دست بر نمی‌دارد؛ اگر قرآن عربی باشد می‌گوید: گوش ما سنگین است «فِی آذانِهِمْ وَقْرٌ» و اگر عجمی باشد می‌گوید:چرا روشن نیست. «لَوْ لا فُصِّلَتْ آیاتُهُ»

۲- شرط بهره مندی از هدایت و شفای قرآن ایمان است. «لِلَّذِینَ آمَنُوا هُدیً وَ شِفاءٌ»

۳- قرآن، درمان بیماری‌های اخلاقی، خانوادگی، اجتماعی و... است. «شِفاءٌ»

۴- کسی که در برابر خورشید قرآن، چشم خود را ببندد گویا کور است. «وَ هُوَ عَلَیْهِمْ عَمًی»

۵-برای اثر پذیری، آمادگی لازم است. کسی که ظرف روحش رو به بالا و سرباز باشد حتّی یک قطره باران را از آسمان جذب می‌کند، ولی کسی که ظرف روحش بسته و رو به پایین باشد، حتّی اگر در دریای معرفت فرو رود چیزی را جذب نمی‌کند. خداوند به کسانی که کنار رسول خدا (ص) هستند، ولی آمادگی پذیرش ندارند می‌فرماید:گویا از مکانی دور مورد خطاب واقع می‌شوند. «یُنادَوْنَ مِنْ مَکانٍ بَعِیدٍ»

انتهای پیام/