به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اراک، پیامبر مبعوث شد و دین اسلام ظهور کرد، حضرت فاطمه سلام الله دختر پیامبر یکی از همراهان همیشگی حضرت محمد (ص) علی‌ها بود که زحمات زیادی برای این دین مبین کشید و بعد از مادرش مرحم آلام پدر بود تا آنجا که ام ابی‌ها مشهور شد.

حضرت زهرا از معصومین و جزو ۵ تن آل عبا بودند، ایشان اسوه تقوا، ولایت مداری و بندگی بودند به گونه‌ای که سید زنان اهل بهشت نامیده شده اند.

حضرت فاطمه (س) حدود ۳ ماه بعد از شهادت حضرت محمد (ص) در سال ۱۱ هجری به شهادت می‌رسند و به پدر ملحق می‌شوند، اما با درایت پیامبر و تعیین جانشین سلسله امامت شکل می‌گیرد و صالح بعد صالح اسلام ناب محمدی را به مردم معرفی می‌کنند.

۱۶۲ سال بعد از شهادت حضرت زهرا (س) از نوادگان حضرت بانویی هم نام ایشان به دنیا می‌آید، حضرت فاطمه معصومه (س) فرزند امام موسی کاظم مانند ام ابی‌ها جد بزرگوارش اسوه ایمان و تقوا و بندگی است.

حجت الاسلام حسینی کارشناس مذهبی در گفت و گو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اراک،گفت: این بانوی عالم و عابد، از نسل نبوت و شاخه‌ای از درخت امامت و از نوادگان حضرت فاطمه زهرا (س) در روز اول ذیقعده سال ۱۷۳ هجری، در شهر مدینه چشم به جهان گشود.

حجت الاسلام  حسینی افزود:از میان فرزندان بزرگوار حضرت امام موسى بن جعفر (ع) حضرت فاطمه کبری (ع) ملقّب به معصومه شد به این دلیل که از ویژگی‌های خاص برخوردار بود و ادامه دهنده خطّ امامت بعد از پدر شد.

بانویی بهشتی روز اول ذیقعده سال ۱۷۳ هجری در شهر مدینه چشم به جهان گشود که برادر بزرگوارشان امام رضا (ع) به ایشان لقب «معصومه» به معنی بانویی بهشتی، غرق در عبادت و نیایش، پیراسته از زشتی‌ها و شبنم معطر آفرینش دادند و فرمودند: «هرکس معصومه را در قم زیارت کند، مانند کسی است که مرا زیارت کرده است».

امام صادق (ع) در رویای صادقه به آیت الله مرعشی که با دعا و راز و نیاز، تلاش پیگیری را برای یافتن قبر مطهر حضرت زهرا (س) حضرت نمود تا خود قبر را زیارت کند خطاب فرمود: برتو باد به کریمه اهل بیت... هر جلال و جبروتى که براى‏ قبر شریف حضرت زهرا مقدر بود خداوند متعال همان جلال و جبروت‏را بر قبر مطهر حضرت معصومه (س) قرار داده است.

این بانویی در خلقیات و بندگی همان فاطمه است که همانند مادر پاکش فاطمه اطهار (س) شفیع روز محشر خواهد بود.

حضرت معصومه (س) در سال ۲۰۱ هجری قمری برای دیدار برادرش امام رضا (ع) در طوس، از مدینه به ایران آمد؛ اما در میانه راه، به علت بیماری یا مسمومیت دشمنان درگذشت و در قم مدفون شد.

از القاب این حضرت (س) می‌توان به معصومه، طاهره، حمیده، بِرّه، رشیده، تقیه، نقیه، رضیه، مرضیه، سیده، اُخت الرضا اشاره کرد. در زیارتنامه‌ای، از دو لقب صدیقه و سیدة نساء العالمین نیز برای او یاد شده است.

بر پایه برخی از روایات، حضرت معصومه (س) از مقام شفاعت نزد خداوند برخوردار است و شیعیان با شفاعت او وارد بهشت می‌شوند.

از جمله این روایات امام صادق (ع) فرمودند: «در قم، زنی از نسل من دفن می‌گردد که فاطمه نامیده می‌شود، با شفاعت او همه شیعیانِ ما وارد بهشت می‌شوند.»، همچنین در زیارتنامه حضرت معصومه (س) به جایگاه او نزد خدا اشاره شده و از او درخواست شفاعت شده است.

انتهای پیام / ج