به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، شاید بسیاری به شما بگویند که جنگ هیچ نقطه مثبتی ندارد و نمی‌توان چیزی مثبت و انسانی را در جنگ یافت که ذره‌ای سود و منفعت نصیب بشریت کند.

با این وجود اگر این فهرست را مطالعه نمایید، نظرات در این مورد تغییر خواهد کرد. برخی از نوآوری‌هایی که در ادامه به آن اشاره می‌شود، نتیجه یک تصادف بسیار ساده بودند. هرچند می‌شود آن‌ها را تصادف خوشایند و مثبت نامید.

در ادامه این مطلب شما را با اختراعات دوران جنگ آشنا می‌کنیم. با ما همراه باشید.

۱. غذا‌های کنسروی

باور کنید یا نه، غذا‌های کنسروی همیشه در آشپزخانه‌ها یافت نمی‌شدند. وقتی ناپلئون و ارتشش به سمت اروپا به راه افتادند، نیاز مبرم وجود داشت تا بهترین غذا‌ها در بهترین کیفیت ممکن به خطوط مقدم نبرد برسد.

در سال ۱۸۰۹ دولت فرانسه برای حل این مشکل یک رقابت همگانی را به راه انداخت و به هر کسی که بهترین راه حل را ارائه می‌داد ۱۲۰۰۰ هزار فرانک جایزه اهدا می‌شد. در نهایت این جایزه به مردی با نام نیکولاس آپرت رسید که یک بطری شیشه‌ای خاص را طراحی کرده بود که امکان تولید در مقیاس گسترده در کارخانه‌ها را داشت و به خاطر شکل خاصی که داشت، هیچ گونه عامل بیماری زا خارجی در آن نفوذ نمی‌کرد.

۲. جراحی پلاستیک

در طول دوران جنگ جهانی اول یک ملوان جوان به نام والتر یئو در نبرد جاتلند در سال ۱۹۱۶ به شدت مجروح شد. هر دو پلک بالا و پایین او به طور کامل سوخته و از بین رفتند. یک سال بود که او خود را در یک مرکز درمانی ویژه یافت که توسط هری گیلیس “پدر علم جراحی پلاستیک مدرن” راه اندازی شده بود.

این پزشک نیوزیلندی اولین جراحی پلاستیک جهان را با قرار دادن یک لایه پوست بر روی زخم‌های او به انجام رساند. شاید این جراحی، نتیجه زیبایی در بر نداشت، اما شروع علم جراحی پلاستیک بود.

۳. چسب برزنتی

چسب برزنتی که امروزه کاربرد‌های فراوانی دارد درواقع توسط یک کارگر کارخانه اهل ایلینوی که دو پسرش در جنگ جهانی دوم حضور داشتند اختراع شد.

وستا اشتوت زن کارگری بود که متوجه مشکل جعبه‌های مهماتی که بسته بندی می‌کرد شد و این موضوع باعث نگرانی او شد. برای بازکردن این جعبه‌ها باید یک تکه کاغذ را می‌کشیدند و در بسیاری از این موارد، این تکه کاغذ پاره می‌شد بدون اینکه جعبه واقعا باز شود. وی شروع به پیدا کردن راهی برای حل کردن این مشکل کرد و در نهایت به چسب برزنتی رسید.

۴. اجاق‌های مایکروویو

در حالی که مهندسان نظامی در طول جنگ جهانی دوم برای بهبود عملکرد رادار‌ها تلاش می‌کردند، مجبور بودند وسایل متعدد دیگری را برای رسیدن به هدف خود اختراع نمایند. یکی از این اختراع‌ها حفره مغناطیسی بود که توسط یک تیم بریتانیایی در اواخر دهه ۱۹۳۰ تولید شد.

چند سال بعد در سال ۱۹۴۵ یک مکانیک باهوش آمریکایی به نام پرسی اسپنسر در حال کار بر روی یک رادار بر اساس پیشرفت‌های اولیه دوران جنگ در این حوزه بوده که می‌توانست امواج مایکروویو از خود ساطع کند.

وقتی که وی دریافت این امواج مایکروویو آبنبات داخل جیب او را آب کرده است، شروع به انجام تحقیقات در مورد گرم کردن غذا با امواج مایکروویو کرد. اولین موفقیت و اختراع او و کلیدی‌ترین آن‌ها تهیه پفیلا با این روش بود.

بیشتر بخوانید

۵. عکاسی دیجیتالی

در طول یک جنگ کاملا متفاوت، جنگ سرد بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی، هزاران اختراع جدید شکل گرفت. هر موفقیتی که توسط سازمان ناسا شکل گرفته، ریشه در رقابت بین این دو ابرقدرت دارد. اما یکی از بزرگترین اختراعات دوران جنگ سرد که در نتیجه این رقابت‌ها حاصل شد عکاسی دیجیتالی بود.

هواپیما‌های جاسوسی اولیه با ارتفاع پروازی بالا، می‌بایست صد‌ها حلقه فیلم مصرف کرده تا نگاتیو‌های آن‌ها بعدا بر روی زمین تجزیه و تحلیل شوند. در اکثر موارد این حلقه‌های فیلم از همان بالا پرتاب شده و به زمین می‌رسیدند تا هرچه سریعتر مورد ارزیابی قرار گیرند.

بدین ترتیب عملیات جمع آوری این حلقه‌های فیلم، با خطرات و دشواری‌های بسیاری همراه بود و گاهی برای به دست اوردن این حلقه‌ها از چترباز استفاده می‌شد.

عکاسی دیجیتالی برای اولین بار در ماهواره‌های ناسا در سال ۱۹۷۶ به کار گرفته شد و این مشکل را به طور کلی حل کرد. با اختراع عکسبرداری دیجیتال، هواپیما‌های جاسوسی می‌توانستند به سرعت اجزای دیجیتالی عکس‌های گرفته شده را از طرف سیگنال‌های رادیویی رمزنگاری شده به مقر فرماندهی بفرستند.

۶. اینترنت

محققان ناسا از ترس اینکه اتحاد جماهیر شوروی این کشور را با سلاح هسته‌ای مورد هدف قرار داده و تمامی خطوط تلفنی این کشور را نابود سازد، در صدد روشی جایگزین برای حل این مشکل و امنیت بخشیدن به خطوط ارتباطی و حیاتی ارتش این کشور برآمدند.

بدین ترتیب محققان سازمان ناسا همراه با محققان موسسه تکنولوژی ماساچوست و آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته وزارت دفاع ایالات متحده، روشی جایگزین را برای اطمینان از متوقف نشدن ارتباط نظامی را طرح ریزی کردند.

در سال ۱۹۶۲ یکی از این محققان به نام “جی سی آر لیکلیدر” ادعا کرد که ایالات متحده به یک شبکه کامپیوتری بین کهکشانی نیاز دارد. او و همکارانش نمونه اولیه اینترنت امروزی را به نام “آرپانت” ساختند.

بدین ترتیب برنامه‌ای که برای یک اتفاق غیرمنتظره و غیرمحتمل آغاز شده بود به اختراع یکی از مهمترین ابداعات تاریخ بشر منتهی شد.

منبع:تن تاپ

انتهای پیام/