ابراهیم صالحی عمران، رئیس دانشگاه فنی و حرفه‌ای کشور در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره وضعیت حقوق اعضای هیئت علمی اظهار کرد: اعضای هیئت علمی وظایف آموزشی و پژوهشی بر عهده دارند که در ابتدا به مدت ۵ الی ۶ سال با عنوان استاد پیمایشی فعالیت میکنند و سپس بعد از کسب امتیازات علمی کافی در حوزه چاپ و انتشار مقالات و ... به درجه هیئت علمی دست پیدا میکنند.
او افزود: هیئت علمی شدن یک پروسه دشواری است که هر انسانی با ظرفیت و توانایی‌های لازم بعد‌ها به آن دست می‌یابد و باید گفت که اعضای هیئت علمی نخبگان جامعه هستند.
صالحی عمران تصریح کرد: افراد بعد از تحصیلات دانشگاهی و دریافت مدرک دکتری تازه به عنوان استاد پایه یک دانشگاه جذب میشوند و حقوق آنها تنها شامل ۷ الی ۸ میلیون تومان می شود که ادامه یافتن این میزان حقوق به هیچ عنوان باعث افزایش انگیزه آن ها برای پیشرفت علمی کشور در حوزه‌های تحقیقاتی، پژوهشی و آموزشی نخواهد شد.
رئیس دانشگاه فنی و حرفه‌ای کشور ادامه داد: حقوق اعضای هیئت علمی باید به منظور ماندن در کشور، ابداعات جدید، توسعه فناوری و دانش و ... افزایش یابد تا استادان انگیزه کافی برای تدریس و آبادی کشور داشته باشند.
صالحی عمران با بیان اینکه حقوق اعضای هیئت علمی ایران با سایر کشور‌ها به هیچ عنوان قابل قیاس نیست، تاکید کرد: باید برای دوام علم و توسعه روی نیروهای انسانی سرمایه گذاری کرد و به هیچ عنوان حقوق اعضای هیئت علمی خوب نیست و ما نگران این موضوع هستیم چرا که بیشتر تحصیل کرده های جامعه به علت مشکلات اقتصادی بعد از فارغ التحصیلی از کشور خارج می شوند و به عنوان فرار مغزها شناخته خواهند شد.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/
1- کوچکترین تسلطی به زبان انگلیسی ندارند و حتی نمیتوانند پاورپوینتهای خود را برای اینکه دانشجویان را تشویق کنند از کتب رفرنس اصلی دروس را مطالعه بفرمایند تهیه بکنند.2-اصلا توانایی و انگیزه اینرا که خود بعنوان مجری طرح یا استاد راهنمای اول پایان نامه بگیرند را ندارند وفقط در فکر این هستند که از کانال هییت علمی شدن مجوز تاسیس مطب و کلینیک زدن بگیرند.3- به حای اینکه هود پایان نامه بگیرند و شخصا مقاله بنویسند همه اش دنبال این هستند که با چاپلوسی وواکس زدن کفش اساتید قدیمی مهمان پروپوزالها و مقالات آنها بشوند وبعضی اوقات آنقدر زیرکند که دانشجورراترغیب و تطمیع میکنند که به استاد راهنمایش بگویند که در مراحل پایانی ئ ونه از ابتدا آنها را مهمان پایان نامه و مقاله ای بکنند که خود در طراحی و تصویب پروپوزال آن هیچ نقشی نداشته اند تا وارد مقاله هم بشوند بنابر این بنده در این قبیل اعضای هییت علمی جوان که بسیاری از آنها از ابتدا بر اساس نمره یا شایستگی فردی هم هییت علمی نشده اند کوچکترین علامتی از نخبگی نمیبینم . کشورهای خارجی هم صرفا برمبنای عدم تسلط آنها به هیچ زبان خارجی سریعا آنها را ممیزی کرده و جایگاهی هم در خارج ندارند صرفا با زیرکی طمع اشغال ردیفهای سازمانی اساتید نخبه خود رادر میانسالی و نه در سن واقعی دارند. اساتیدی که با وقف جوانی خود ودر شرایط سخت دانشگاهها سن استخدام جدید خود را در کشورهای دیگر ازدست داده اند و صرفا میتوانند به حقوق اندک مشاغل پژوهشی در خارج از کشور دلخوش باشند وسرمایه یک عمر تجربه حااصل شده در دانشگاههای ایران را به قیمت اندکی تقدیم دانشگاههای خارج کنند. لذا قبل از هر چیز باید توجه شود که نخبگان واقعی جذب هییت علمی شوند نه بر اساس سهمیه ها و رانتها و روابط موجود که تازه طلبکار هم باشند که حقوقشان کم است.
معیارها صحیح نیست!!! چطور میشود که برای هر مقطع آزمونی گرفته میشود ولی برای استخدام تو این کشور در 80 تا 90 درصد ادارات هیچ آزمونی نیست و صرفا بچه های خودشان را قراردادی میگیرند و بعدا استخدامشون میکنند مثل شرکت نفت اداره برق وزارتخانه ها و ...
یعنی تو این 10 سال گذشته هیچکس بازنشسته نشده که هیچ آزمون درست درمانی نداریم کلا یک تا دو نفر در هر استان این هم رو 10 تا رشته
خدا لعنت کند کسانی را که با پارتی بازی حق ما جوانان را میخورند که صبح تا شب در بهترین دانشگاه ها ی کشور درس خوندیم
ضمنا خارج خوندن تو هر جا از مدرک دانشگاه تهران و شریف بالاتر هست