حوزه سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، سال ۹۹ با همه فراز و فرودهایش به پایان رسید. حال نوبت آن است که نقاط قوت و ضعف عملکرد دستگاه دیپلماسی کشورمان در سال گذشته توسط کارشناسان مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد.
در سال گذشته ایران هم مانند تمام دنیا با ویروسی نا خوانده به نام کووید-۱۹ دست و پنجه نرم میکرد، اما داستان به همین جا ختم نمیشود، ایران علاوه بر این با ویروس دیگری که در برخی از موارد بسیار مرگبارتر و زیان آورتر از کرونا بود هم روبه رو بود، ویروسی به نام تحریم که کار مسئولان کشور را برای مدیریت این وضعیت دشوار سختتر هم میکرد. با این وجود به باور کارشناسان دستگاه دیپلماسی ما هم مانند سایر نهادها در برخی از موارد ضعیف و در برخی دیگر قوی عمل کرده است.
سیدرضا صدرالحسینی کارشناس مسائل بین الملل در گفتوگو با خبرنگار حوزه سیاست خارجی گروه سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره اولویتهای وزارت امور خارجه در سال جدید، اظهار کرد: به نظر میرسد با توجه به رویکردهای روسیه در سال ۹۹، فرصتهای مناسبی برای دستگاه دیپلماسی کشورمان پدید آمده است تا بتواند در مورد تبدیل توافقنامهای که بین دو کشور جمهوری اسلامی ایران و روسیه منعقد شده و زمان ۲۰ ساله آن به اتمام رسیده است گامهای بلندی بردارد.
او افزود: ایران و روسیه میتوانند سند همکاری خود را به یک سند راهبردی ربع قرنی در زمینههای مورد علاقه دو کشور، با توجه به تهدیدات و فرصتهای پیش رو تبدیل کند، البته آن توافقنامه در روزهای اخیر برای پنج سال دیگر تمدید شد، ولی انتطار این بود که بتوانیم آن را در جهت تامین امنیت ملی و منافع مورد نیاز حال و آینده به سند راهبردی جدید ارتقاء یابد.
صدرالحسینی با اشاره به طرح هرمز تاکید کرد: در سال ۹۸ موضوع مهمی توسط مسئولان ذیربط در باب امنیت منطقه خلیج فارس بنام «طرح هرمز» مطرح شد که از سوی وزارت امور خارجه در مواردی مورد تاکید قرار گرفت و وزیر امور خارجه هم سفرهایی به برخی از کشورهای منطقه داشتند، اما این موضوع مهم در بین نخبگان و اصحاب رسانه به دلیل عدم واکاوی و بیان ابعاد آن هیچ بازتابی نداشت.
کارشناس مسائل بین الملل در ادامه گفت: انتظار میرفت که دستگاه دیپلماسی به غیر از کلی گوییهای متداول، طرح هرمز را در جلسات کارشناسی، اجلاسهای داخلی و مصاحبههای رسانهای مورد ارزیابی و شناسایی قرار میداد تا در حد امکان مورد پردازش و در ارتباطات نخبگی و رسانهای بیش از پیش مورد گفت و شنود قرار میگرفت تا شاید بدین وسیله به یک گفتمان منطقهای تبدیل میشد و به عنوان عملکردی مثبت در کارنامه دستگاه سیاست خارجی و دولت قرار میگرفت، اما متأسفانه این طرح نتوانست به این جایگاه راه پیدا کند.
انتهای پیام/