به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شهرکرد، "انتخابات" به عنوان مظهر اراده ملی و مردم سالاری دینی یکی از عرصههایی است که ملت عظیمالشأن ایران طی ۴۲ سال گذشته آن را در زمره وظایف شرعی، ملی و انقلابی غفلت ناپذیر تلقی و با حضور هوشمندانه و انتخاب آگاهانه خود همواره ابهت، عزت، عظمت و اقتدار میهن اسلامی را به رخ جهانیان کشیده است.
بیتردید حضور متراکم، حداکثری و عمومی و در عین حال مومنانه و آگاهانه مردم در پای صندوقهای رأی در انتخابات روز جمعه، حماسه شگفتیساز و معجز گون دیگری را در تاریخ انقلاب اسلامی و ایران عزیز خلق و با وارد ساختن سیلی محکم دیگری به آمریکای تروریست و جنایتکار، آمال و آرزوهای شیطانی جبهه دشمن را باطل و با ارتقای قدرت ملی، نوید بخش تولید دولتی مقتدر و درخور شایستگیهای ملت ایران میگردد.
بیشتر بخوانید
آحاد ملت شریف و حماسه ساز ایران ۲۸ خرداد ماه برای حضور پرشور و قدرتمندانه در انتخابات، به ندای حکیمانه مقام عظمای ولایت و رهبری حضرت امام خامنهای (مدظله العالی)، لبیک میگویند.
این حضور نشاندهنده بلوغ سیاسی ایرانیان و ارتقای موقعیت و تثبیت موفقیتهای نظام، مایه شکوه، عزت و آبروی بین المللی کشور و موجب تحکیم امنیت و آرامش پایدار قلمداد میشود.
به توفیق الهی، دولت سیزدهم با حضور رئیس جمهوری با ایمان، شجاع، کارآمد، وظیفه شناس، پرانگیزه وفادار به ملت، انقلاب و کشور و سرسخت برابر دشمنان و دل نبسته به مطاع مالی و دنیوی، دارای اراده جهادی و انقلابی برای غلبه بر جنگ اقتصادی و تحریمهای ظالمانه دشمنان و توانمندی رفع مشکلات و نیازمندیهای اقتصادی و معیشتی مردم خواهد بود وتمامی همت و توان خود را برای درخشش بیشتر ایران و ایرانی در سپهر جهانی و در عین حال زندگی عزت مندانه و شرافتمندانه اقشار و آحاد مختلف به کار میگیرد.
مبارزه برای احقاق حق رای و انتخاب نسبی آینده یک سرزمین از سوی مردمان آن سرزمین، دستکم طی دو قرن گذشته در جهان، چالشی سخت و گاهی خونین بوده است. این حق و اهمیت آن در تاریخ زیست سیاسی انسان آن اندازه است که بتوان نخستین پاسخ به پرسش چرا باید رای دهیم را استفاده از یک حق مهم و شاید مقدس اعلام کرد. حقی که همچنان از سوی برخی حاکمان سرزمینهای مختلف (حتی در همسایگی ایران) از مردم دریغ میشود و برای رسیدن به آن مبارزات بیشماری در جریان است. جمهوری اسلامی از همان بدو تاسیس با انتخاب شیوه جمهوری برای نظام سیاسی، حق انتخاب مسئولان در ردههای مختلف اجرایی و تصمیمگیر را به مردم سپرد.
حتی اگر این روزها پروپاگاندای رسانهای، این حق را کمرنگ نشان دهد و احقاق آن را بیتاثیر در آینده شهروندان ایرانی، باز هم تجربه چهل و دو سال گذشته نشان داده است، تنها شیوه مسالمت به منظور تثبیت بنیانهای مردم سالاری در کشور بهرهگیری از حق رای بوده است.
هرگونه تحولخواهی در بستر استفاده از این حق، هرچند کوچک و کم اثر، اما روی داده است. حق انتخاب و اختیار در این انتخاب شاید در سیستم سیاسی ایران، ایدهآل مطلق نباشد، اما در قیاس با بسیاری از همسایگان و کشورهای منطقه میتواند زمینه ساز پیشرفت باشد.
محافظت از مفهوم ارزشهایی، چون دموکراسیخواهی و مردمسالاری دلیل حضور در انتخابات است. ارزشهایی که در جامعه ایران بسیار نوپا هستند و نیازمند فداکاری برای رشد.
با عبور از ریشههای نسبتا انتزاعی ضرورت مشارکت در انتخابات، میتوان پاسخ به پرسش چرا باید رای دهیم را در بطن و متن زندگی مردم جستجو کرد؛ در شرایط اقتصادی و دشواریهای معیشتی آنها. تاثیر تصمیمهای سیاسی و نگرش تصمیم گیران سیاسی بر تمام جنبههای زندگی افراد به ویژه اقتصاد غیرقابلانکار است. اگر نامزدی انتخابات ریاست جمهوری، وعدههایی خارج از توان و حتی منطق اقتصاد اعلام کند؛ تنها با حضور در پای صندوق رای میتوان به این وعدههای خارج از قاعده نه گفت.
میتوان از تاثیر عدم حضور در پای صندوقهای رای و انتخاب حداقلی فردی ناآشنا به اصول کشورداری مثالهایی در داخل و خارج از ایران آورد و بر همین اساس میتوان انضمامیترین پاسخ به پرسش چرا باید رای دهیم را اینگونه نوشت که در صورت عدم حضور در پای صندوقهای رای، سیاست روی کار آمده میتواند اقتصاد و معیشت را بسیار بیشتر از آن چیزی که امروز تجربه میکنیم؛ تغییر داده و حتی نابود کند، به همان میزان هم حضور در پای صندوق رای و گزینش کاندیدایی که حداقلی از اصول علمی و منطقی را در سیاستهای خود اجرایی میکند؛ میتواند نویدبخش بهبود در شرایط باشد.
بنیانهای روابط بینالملل در جهان کنونی بیش از گذشته به اقتدار سرزمینی هر کشور مبتنی است، اقتدار هر جغرافیای سیاسی هم بر مجموعهای از متغیرها استوار است که مهمترین آن، حمایت مردم از سیستم سیاسی تحلیل میشود، این حمایت هم در قالب حضور افراد جامعه در برهههایی، چون انتخابات است که ضمن انتخاب رییس جمهوری برای اداره کشور، تاییدی بر مشروعیت سیاسی نظام هم قلمداد میشود. این سلسله مفاهیم یعنی حضور مردم در پای صندوقهای رای و اقتدار در روابط بینالمللی با یکدیگر رابطهای مستقیم دارند که افزایش هر کدام موجب افزایش آن دیگری خواهد شد.
از همین روست هر گروه و جریانی که به نوعی علاقمند به قدرت و مشروعیت ایران در عرصه بین المللی است؛ برای این منظور راه حلی عملیتر از رای نخواهد یافت. آن زمان که مشروعیت سیاسی ایران، فارغ از جریانها و مسئولان مطرح باشد، حضور در پای صندوقهای رای میتواند توجیه منطقی داشته باشد.
عرصه فرهنگ هم مانند دیگر حوزههای زندگی اجتماعی انسان، متاثر از سیاست و تصمیمگیران آن حوزه است. هنر، موسیقی، تئاتر و سینما در دنیای جدید بخش غیرقابل تفکیک زندگی انسانهاست و تصمیمگیری در این زمینه بستگی کامل به دیدگاه تصمیمگیر دارد.
دولت و رییس جمهوری که با رای اکثریت مردم و در نتیجه یک انتخابات پرشور به ریاست جمهوری انتخاب شود در عرصه داخلی هم با مشروعیت حداکثری میتواند تصمیمات خود را اجرایی کند. هر اندازه پشتوانه مردمی رییس قوهای بیشتر باشد به همان اندازه در اجرای برنامهها و دفاع از اقدامات خود اقتدار بیشتری خواهد داشت، اقتداری که میتواند در سامان بخشی امور کشور به کمک دولت آید.
معتبرترین، سهلترین و کم هزینهترین راه اعلام صدا و دیدگاه ملتی به نظام سیاسی خود؛ صندوق رای بوده و این گزاره دستکم طی یک قرن گذشته در بسیاری از کشورهای جهان اثبات شده است. حال اگر به هر دلیلی تصمیم گرفته شود که راه رفته و آزموده شده دوباره آزمایش شود؛ خطای آن دامنگیر نسلهای پس از امروز هم خواهد شد. هرگونه تغییر در تصمیم گیران و تصمیمات نظام سیاسی اگر از رهگذر رای و صندوق صورت نگیرد؛ فجایعی به بار میآورد که نمونههای آن در خاورمیانه کم نیستند.
برای هریک از دستاوردهای ایران از انقلاب مشروطه تاکنون هزاران خون ریخته شده و فداکاریهای بسیاری انجام شده است؛ حراست از این دستاوردها که یکی از آنها حق رای است، در گرو بهره گیری از این حق در هر انتخابات است.
جشن حماسی انتخابات، ۲۸ خرداد ماه، بار دیگر گوهر درخشان عزم و ارادهی ملی را در برابر چشم جهانیان به جلوه میآورد. ایران اسلامی بار دیگر بدخواهان و کینورزان و حسودان را عقب خواهد نشاند و دل دوستان و تحسینکنندگان خود را لبریز از شادی و افتخار خواهد کرد. پیروز انتخابات، مردم ایرانید و نظام جمهوری اسلامی که به رغم توطئه و تلاش دشمنان، در هر دوره درخشش تازهای نشان خواهد داد.
همهی قشرها، همهی سلیقهها، همهی گرایشهای سیاسی در کنار هم به صحنه میآیند و دوشادوش یکدیگر به نظام جمهوری اسلامی رأی میدهند.
انتهای پیام/ش
باشگاه تایید کن