ماده ۱۳ قانون کار تنها ماده‌ای است که به وظایف شرکت‌های پیمانکاری در قبال کارگرانی که قرارداد پیمانی دارند اشاره کرده است.

به گزارش خبرنگار حوزه رفاه و تعاون گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،چند سالی است که در دنیای روابط کاری کارگر و کارفرما نام جدیدی به نام مقاطعه کار به گوش می خورد که البته همان نام آشنای پیمانکار است. پیمانکاران با کار‌هایی مانند عدم اجرای طبقه بندی مشاغل تعویق در پرداخت حقوق، عدم ایمنی مناسب محیط کار و پایمال کردن حق و حقوق نیرو‌های کاری که قرارداد پیمانی دارند روزگار کارگران را تیره و تار کرده اند.

تعدادشان بسیار است کارگرانی که پیمانکاران حق آن‌ها را نمی دهند برایشان مشکلات مختلفی ایجاد می کنند و کارگران را برای گرفتن حق خود ناچار به بالا و پایین کردن پله‌های مراجع حل اختلاف می کنند.

نیرو‌های پیمانکاری یکی از گسترده ترین جمعیت کارگران را تشکیل می دهند، اما در قانون کار تنها یک ماده به آن‌ها اختصاص داده شده است و وظایفی را برای پیمانکار در قبال پیمان دهنده در نظر گرفته است.

پیمانکاران در این قانون موظف شده اند که قرارداد کاری نیروهایشان را به گون‌های تنظیم کنند که قانونی باشد و تمام حق و حقوق کارگران را بدهند.

ماده ۱۳ قانون کار چه می‌گوید؟

ماده ۱۳- در مواردی که کار از طریق مقاطعه انجام می‌یابد، مقاطعه دهنده مکلف است قرارداد خود را با مقاطعه کار به نحوی منعقد نماید که در آن مقاطعه کار متعهد گردد که تمامی مقررات این قانون را در مورد کارکنان خود اعمال نماید.

تبصره ۱- مطالبات کارگر جزء دیون ممتاز بوده و کارفرمایان موظف می‌باشند بدهی پیمانکاران به کارگران را برابر رای مراجع قانونی از محل مطالبات پیمانکار، منجمله ضمانت حسن انجام کار، پرداخت نمایند.

تبصره ۲- چنانچه مقاطعه دهنده بر خلاف ترتیب فوق به انعقاد قرارداد با مقاطع کار بپردازد و یا قبل از پایان ۴۵ روز از تحویل موقت، تسویه حساب نماید، مکلف به پرداخت دیون مقاطعه کار در قبال کارگران خواهد بود.

تبصره یک این قانون به پیمان‌های دولتی، نیمه دولتی و یا خاص بزرگ که پیمانکار با تامین نیروی انسانی قادر به انجام امور پیمان میباشد، اشاره دارد بنابراین اگر مدت زمان قرارداد پیمانی به پایان برسد و پیمانکاران به نیرو‌های کار بدهی داشته باشند و دستمزد آن‌ها تسویه نشده باشد کارفرمای اصلی باید بدهی کارگران را بپردازد و در قدم بعدی با پیمانکار تسویه حساب کند.

تبصره دوم هم به این موضوع اشاره دارد که کارفرمایان باید از شرکت پیمانکار مفاصاحساب ۳۸ را دریافت کنند تا پیمانکار کارگران را بیمه کرده باشد و حق و حقوق آن‌ها را پرداخت کرده باشد چرا که اگر کارگران به دلیل عدم دریافت حقوق شکایت کنند کارفرما باید آن را بپردازد.

ماده ۳۸ قانون تامین اجتماعی چه می‌گوید:

در مواردی که انجام کار به طور مقاطعه به اشخاص حقیقی یا حقوقی واگذار میشود کارفرما باید در قراردادی که منعقد می‌کند مقاطعه کار را متعهد نماید که کارکنان خود و همچنین کارکنان مقاطعه کاران فرعی را نزد سازمان تامین اجتماعی بیمه نماید و کل حق بیمه را به ترتیب مقرر در ماده ۲۸ قانون تامین اجتماعی بپردازد.

پرداخت پنج درصد بهای کل کار مقاطعه از طرف کارفرما موکول به ارائه مفاصا حساب از طرف سازمان خواهد بود. در مورد پیمانکارانی که صورت مزد و حق بیمه کارکنان خود را در موعد مقرر به سازمان تسلیم و پرداخت نمایند معادل حق بیمه پرداختی بنا به درخواست سازمان از مبلغ مذکور آزاد خواهد شد.

هرگاه کارفرما آخرین قسط مقاطعه کار را بدون مطالبه مفاصاحساب سازمان بپردازد. مسئول پرداخت حق بیمه مقرر و خسارات مربوطه خواهد بود و حق دارد وجوهی را که از این بابت به سازمان پرداخت می‌نماید از مقاطعه کار مطالبه و وصول کند. کلیه وزارتخانه‌ها وموسسات و شرکت‌های دولتی همچنین شهرداری‌ها و اتاق اصناف) سابق و موسسات دولتی وغیر دولتی و موسسات خیریه و عام المنفعه مشمول این ماده می‌باشند.


بیشتر بخوانید

80 درصد کارگران رغبتی به تشکل‌یابی ندارند/ تشکل‌های کارگری مستقیما توسط دولت مهره‌چینی می‌شوند


انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۲
در انتظار بررسی: ۰
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۸:۰۰ ۱۴ مهر ۱۴۰۰
متاسفانه خیلی در حق کارگران اجحاف میشه همکار شوهرم توی محل کار، دستش آسیب دیده گفتن اگر طلب خسارت کنی اخراجت می کنیم !!! به نظر شما این ها ذره ای شرف و انسانیت دارند ؟؟؟!!!
Iran (Islamic Republic of)
عمار
۰۶:۳۸ ۱۴ مهر ۱۴۰۰
بنام ئخداوند جان و خرد :
بیمه بیکاری هم به کارگران پیمانکاریها نمی پردازند و در شورای حل اختلاف می گویند شما کارگران پیمانی بودیت بهتون بیمه بیکاری تعلق نمی گیرد بروید دنبال کار بگردید تا کار گیرتون بیاد و در این مدت زمان که معلوم نیست که آیا کی و کجا کار گیر بیاید خانواده های کارگران بیکار شده از کار در پیمانکاریها در پروژهای مختلف باید به روزگار فقر و تهی دستی و بیچارگی و بینوایی واقعی و گدایی کردن بی افتند تنها نامی را که می توان روی کارگران کارکنان پیمانکاریهای شرکتهای خصوصی گذاشت فقط باید گفت بردگانی که در دستان فراعنه برده داران اسیر هستند و پیمانکاران هر کاری که دلشان خواست با گارگران پیمانکاریشان می کنند و هر وقت هم که دلشان خواست با هزاران بهانه پرتشون می کنند از پیمانکاریهاشون بیرون خداوند جل جلاله لعنت کند و نیامرزد و به آتش جهنم بی اندازد صاحبان پیمانکاریهای فراعنه ظالم و ستمگر رو که همچون برده داران با کارگرانشان و کارکنانشان برخورد می کنند توف و اف بر روی خبیث فراعنه برده داران عصر جدید باد با اون قوانین نکبت مندرآوردیشان و آن قوانین نکبت پوسیده حمایت نکردن درستو درمون از کارگران پیمانکاران بعد از بی کاریشان. کارگران و کارکنان پیمانکاریها برده های بینوایانی بیش نیستند که شغلهای ناپایدار موقتی دارند که اصلا و ابدا نمی شود ذره ایی رویش حساب باز کرد