به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، خودروسازان اخیرا به طور فزایندهای از توربوشارژرها و سوپرشارژرها استفاده میکنند تا قدرت بیشتری از سوخت تولید کنند. هر دو دستگاه به این منظور طراحی شده اند که هوای بیشتری به داخل موتور بفرستند تا توان موتور افزایش یابد و این کار را از طریق فشرده کردن هوا انجام میدهند. این 2 دستگاه به جمع کردن همان مقدار هوایی که یک موتور بزرگتر با تنفس طبیعی استنشاق میکند، کمک میکنند.
"سوپرشارژر" اصطلاح عمومی برای کمپرسور هوا است که برای افزایش فشار یا چگالی هوای ورودی به موتور استفاده میشود و اکسیژن بیشتری را برای سوزاندن سوخت فراهم میکند. اولین سوپرشارژرها همگی با نیرویی که از میل لنگ گرفته میشد، معمولاً توسط دنده، تسمه یا زنجیر به حرکت در میآمدند.
توربوشارژر به سادگی یک سوپرشارژر است که به جای آن توسط یک توربین در جریان اگزوز تغذیه میشود. اولین آنها که مربوط به سال ۱۹۱۵ است، به عنوان سوپرشارژرهای توربو نامیده میشدند و در موتورهای شعاعی هواپیما برای تقویت قدرت خود در هوای رقیقتر موجود در ارتفاعات استفاده میشدند. این نام ابتدا به توربوشارژر و سپس به توربو کوتاه شد.
هر کدام را میتوان برای افزایش قدرت، مصرف سوخت یا هر دو، مورد استفاده قرار داد که هر کدام مزایا و معایبی دارند. توربوشارژرها از مقداری انرژی استفاده میکنند که در غیر این صورت به طور کامل در اگزوز از بین میرفت. سوپرشارژرها تقریباً میتوانند تقویت شوند، در حالی که توربوشارژرها معمولاً در هنگام ایجاد فشار اگزوز مورد نیاز برای چرخش توربین، تأخیر دارند.
واضح است که یک کشنده با بالاترین سوخت که سعی میکند مسافتی را در چهار ثانیه طی کند، زمانی را برای هدر دادن در انتظار فشار اگزوز برای ساختن ندارد، بنابراین همه آنها از سوپرشارژرها استفاده میکنند، در حالی که وسایل نقلیهای که وظیفه دارند میانگین مصرف سوخت شرکتی (CAFE) را افزایش دهند، نمیتوانند هزینه آن را بپردازند.
برای رسیدن به اسب بخار یکسان، توربوشارژر نیاز به بوست بیشتری نسبت به سوپرشارژر دارد، زیرا گرمای بیش از حد منیفولد دود به هوای فشرده شده سرایت کرده و دمای آن را بسیار بالا میبرد. گردش و سوپرشارژر توسط میل لنگ حدود ۲۰ درصد از توان موتور را میگیرد، ولی این ۲۰ درصد افت قدرت ارزش ۴۶ درصد افزایش قدرت که در اثر نصب و سوپرشارژر به دست میآید را دارد.
انتهای پیام/