به گزارش روابط عمومی اتاق اصناف ایران، فرزین جوادیان گفت: تولید و صادرات به هم وابسته‌اند. آنچه همواره بر آن تاکید می‌شود این است که ابتدا باید تولید با کیفیت و بسته‌بندی مناسب و خدمات پس از فروش مناسبی داشته باشیم، اما آنچه مقدم بر اجراییات تولیدکنندگان در کارگاه‌هایشان است، تسهیل شرایط صادرات به لحاظ قوانین و مقررات و فرایند اجرا، از سوی دولت و مجلس است.

او ادامه داد: در این صورت برخی از تولیدکنندگان امکان افزایش کیفیت را خواهند داشت و علاوه بر تامین بازار داخلی، موفقیت در صادرات نیز ممکن خواهد شد. نوسان قیمت دلار، برنامه‌ریزی برای افزایش تولید صنفی در کلان شهر‌ها و نیز در شهر‌های کوچک را دشوار کرده و واسطه‌گری را افزایش داده است. همچنین عدم ارتباط بانکی و انتقال پول با دنیا، مشکلات واردات مواد اولیه و صادرات را پیش آورده و بر تولید تاثیر مستقیم و غیر مستقیم گذاشته است. البته موانع داخلی هم کم نیستند. از جمله مشکلات گمرک باید هر چه سریع‌تر رفع شوند.

نائب رئیس کمیسیون تولید و صادرات اتاق اصناف ایران همچنین در خصوص مشکلات تولید بیان کرد: با توجه به شرایط موجود، از جمله کمبود مواد اولیه، ماشین‌آلات فرسوده و عدم ثبات نرخ ارز و … هزینه و درآمد تولیدکنندگان با هم، همخوانی ندارد. حقوق و دستمزد کارگران بالاتر از توان پرداخت کارفرما است، کمبود و گرانی مواد اولیه بر تولی تاثیر منفی گذشته و در نهایت تولیدکننده مجبور است یا کیفیت کالا را کاهش دهد و یا قیمت آن را افزایش دهد که در هر دو صورت بر فروش داخلی و صادرات تاثیر منفی خواهد گذاشت. این شرایط تولید برخی از کالا‌ها که در گذشته رونق داشته را از توجیه انداخته است.

او گفت: کمیسیون‌های اتاق اصناف ایران از جمله کمیسیون تولید و صادرات به عنوان بازوان فکری هیئت رئیسه اتاق اصناف ایران با احصاء مشکلات و شرایط، پیشنهاداتی برای رایزنی با سایر دستگاه‌ها به هیئت رئیسه ارائه می‌دهند. یکی از پیشنهادات که در حال بررسی آن هستیم منطقه‌ای کردن دستمزد کارگران است.

عضو هیئت رئیسه اتاق اصناف قائمشهر گفت: بهترین کارخانه نساجی در قائمشهر وجود دارد که برای تامین مواد اولیه آن، زمین‌های کشت پنبه وجود داشت. اما امروز زمینی برای کشت پنبه و کارگر ارزان برای کشت آن (به اندازه نیاز) وجود ندارد؛ بنابراین تامین پنبه برای این کارخانه دشوار شده است و با توجه به موضوع تحریم‌ها، واردات نیز به درستی انجام نمی‌شود. این مثالی است برای اینکه بدانیم چطور گرانی دستمزد کارگر پنبه کار، می‌تواند یک کارخانه بزرگ در شهرستانی را به ورشکستگی بکشاند.

جوادیان گفت: شاید در یک روستا دستمزد ۳ میلیون تومانی کفایت کند، اما در تهران دستمزد ۸ میلیونی نیز کفاف زندگی را ندهد. برابری دستمزد کارگران در روستا و کلانشهر با وجود شرایط متفاوت محیطی، تولید صنفی در شهر‌های کوچک را از رونق انداخته است و بسیاری از افراد توانمند و با استعداد به ناچار در صنوف توزیعی و فروش مشغول شده‌اند. حال اینکه اگر دستمزد در روستا با کلانشهر برابری نکند در روستا‌ها می‌توان با کمترین هزینه، کارگران را استخدام و بیمه کرد و هم زمان قیمت کالای نهایی را به حد منطقی رساند. بنابراین، این روش یکی از روش‌های تسهیل تولید و در نهایت صادرات رقابت‌پذیر است.

به گفته نائب رئیس کمیسیون تولید و صادرات اتاق اصناف ایران، این کمیسیون در جلسات پیش رو، مشکلات تولید و صادرات و راهکار‌های برون رفت از این شرایط را پیگیری و نتایج به دست آمده را به هیئت رئیسه اتاق اصناف ایران ارائه خواهد کرد.

انتهای پیام/