به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان از همدان، صنعت چرم در همدان توانایی اشتغالزایی برای ۳۵ تا ۴۰ هزار نفر و ارزآوری ۲ میلیارد دلاری را دارد، اما این صنعت مدتیست که از رونق افتادهاست.

همدان از گذشته‌های دور به شهر دباغ خانه‌ها معروف بوده است تا جایی که تولیدات چرمی آن ن i تنها نیاز داخل کشور را تامین می‌کرد بلکه به بسیاری از کشور‌های دنیا نیز صادرات داشت، اما این روز‌ها تولیدکنندگان این صنعت با مشکلات مختلفی روبرو هستند تا جایی که رنگ غبار بر روی آن نشسته است.

استان همدان همواره به لحاظ داشتن سابقه‌ای طولانی و استادکاران ماهر به شهر دباغ خانه‌ها معروف بوده است.

این قدمت تا جایی است که نخستین کارخانه تولید چرم ایران در سال ۱۳۱۱ هجری شمسی در استان همدان راه اندازی شد.

به راسته موتاب خانه می‌رویم جایی که هم اکنون پاتوق چندین مغازه چرم فروشی در همدان شده است.

استاد علی اکبر محمدی، تولیدکننده چرم گفت: حدود ۳۰ سال است که کار چرم می‌کند.

سعید ابوالقاسمی دیگر تولیدکننده همدانی گفت: در مغازه اش ۱۵ نوع محصول چرمی همانند کیف، کمربند و کفش را تولید می‌کند.

اما این روز‌ها چرم شهر همدان قصه‌ای پر غصه دارد تا جایی که رنگ غبار بر روی آن گرفته است.

حسن علیزاده، تولیدکننده چرم هم می‌گوید: هم اکنون چرم همدان در حال نابودی است و اگر به فریاد آن نرسند از بین خواهد رفت.

استاد علی اکبر محمدی، تولیدکننده چرم سنتی همدان گفت: این صنعت با مشکلات مختلفی از کمبود و گرانی مواد اولیه تا نداشتن بازار داخلی و خارجی برخوردار است.

دست کشیدن جوانان نیز از این صنعت باعث شده دیگر همدان بوی چرم ندهد و دیگر اثری از دباغ‌ها در این شهر نباشد.

این بی توجهی تا جایی است که کارخانه‌های چرم نیز در استان همدان تعطیل شده اند.

ساسان شهبازی، صاحب تنها کارخانه تولید چرم در استان همدان است که می‌گوید از ۱۲ کارخانه چرم تنها او باقی مانده است.

محصولی هم که در بازار تولید می‌شود از آنجایی که مواد اولیه آن افزایش قیمت چند برابری داشته است برای تولیدکننده گران تمام می‌شودزیرا مردم قدرت خریدشان پایین آمده است و دیگر توانایی خرید کالای لوکسی مانند چرم را ندارند.

از طرفی دیگر صادرات آن هم پایش لنگ می‌زند.

سعید اسدی، صادرکننده چرم همدان گفت: در استان همدان زیرساخت صادراتی وجود ندارد و کالای چرم برای صادرات به قم و سنندج می‌روند.

این حال بد تنها برای چرم همدان نیست تولیدکننده‌های چرم در شهر‌های دیگر نیز امروزه با مشکلاتی مانند کمبود و گرانی مواد اولیه روبرو هستند.

زنجیره این کاستی‌ها تولید ملی را در کشور به چالش کشیده است و خام فروشی را رونق داده است.

بیژن کساییان، تولیدکننده سالامبور در شهرک صنعتی ویان می‌گوید: اومحصولاتش را به هندوستان و ایتالیا صادر می‌کند و اصلا دوست ندارد محصول با کیفتی که در اینجا با زحمات فراوان تولید می‌شود صادر کند، اما چاره‌ای ندارد.

برای یافتن ضعف صادرات چرم نخست به گمرک استان رفتم جایی که به گفته مسئولانش در صادرات چرم تخصص دارند.

مرتضی نجفی مقدم، مدیرکل گمرک استان همدان با بیان اینکه تمامی کارشناسان این سازمان آموزش‌های مرتبط با چرم را فرا گرفته اند تاکید کرد: تمامی زیرساخت‌ها در گمرک فراهم شده است و تولیدکنندگان می‌توانند در اسرع وقت نسبت به صادرات چرم خود اقدام کنند و مشکلی وجود ندارد.

در گمرک که ظاهرا مشکلی در زمینه صادرات وجود نداشت پس با اتاق بازرگانی تماس گرفتم.

علی اصغر زبردست، رئیس اتاق بازرگانی صنایع و کشاورزی است همدان می‌گوید: در استان تولید چرمی وجود ندارد که صادراتی انجام شود.

به سراغ سازمان میراث فرهنگی استان رفتم جایی که متولی حمایت از هنر چرم است.

هاشم مظاهری، معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی گردشگری استان گفت: با پایان یافتن کرونا برای حمایت از تولیدکنندگان چرم اقدام به برگزاری نمایشگاه‌های صنایع دستی و چرم خواهیم کرد.

در حالی که ادارات مختلف چرم را به فراموشی سپرده اند برخی معتقدند تشکیل خوشه چرم می‌تواند راه نجات این صنعت از غبار گرفتگی باشد.

محمدرضا بادامی، رئیس شرکت شهرک‌های صنعتی استان همدان گفت: در این خوشه حمایت‌های مختلفی از تامین مواد اولیه گرفته تا برندسازی و صادرات انجام می‌شود

همچنین راه اندازی مرکز رشد و خلاقیت نیز می‌تواند نیروی کار این صنعت را فراهم کند.

وهب مختاران، رئیس سازمان فنی و حرفه‌ای استان همدان با بیان اینکه هم اکنون ۶ هزار نفر در صنعت چرم در استان همدان فعالیت می‌کنند گفت: این مرکز توانایی آموزش ۱۰ هزار نفر نیرو را برای این صنعت دارد.

ایران از کشور‌های مطرح در زمینه دامپروری است با این حال نتوانسته است آن چنان در زمینه تولید چرم ورود کند جای دارد با حمایت و برنامه ریزی زمینه توسعه این صنعت را فراهم کند.

چرم توانایی اشتغال برای ۳۵ تا ۴۰ هزار نفر و ارزآوری ۲ میلیارد دلاری را برای کشور دارد صنعتی پولساز که تاکنون از آن غفلت شده است.

انتهای پیام/ا