یاسر نژادی گفت: نرم شدن استخوان‌ها اغلب به دلیل کمبود ویتامین D رخ می‌دهد؛ زیرا این ویتامین برای جذب کلسیم و حفظ سلامت استخوان ضروری است و هنگامی ساخته می‌شود که پوست در معرض نور خورشید قرار بگیرد.

یک دلیل دیگر برای کمبود ویتامین D می‌تواند ناتوانی بدن در جذب مقدار کافی از عناصر غذایی (سوء جذب) به خاطر عوارضی از قبیل بیماری کولیاک، جراحی معده یا روده‌ها، بیماری کرون (التهاب روده) و یا التهاب مزمن لوزالمعده باشد. افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن کلیوی یا بیماری‌های کبد مانند سیروز، بیشتر در معرض ابتلا به کمبود ویتامین D هستند.

ویتامین D تنظیم کننده جذب کلسیم مواد غذایی در روده است (۱۵ دقیقه تابش آفتاب به پوست بدن در روز تمامی احتیاجات بدن به این ویتامین را تامین می‌کند، البته تابش آفتاب نباید از پشت شیشه باشد). همچنین ویتامین D مورد نیاز بدن را می‌توان از مواد غذایی مثل شیر، زرده تخم مرغ، جگر گاو، قارچ و ماهی تن تامین کرد.

شایع‌ترین علائم استئومالاسی، درد در استخوان‌ها و مخصوصا لگن، شکستگی استخوان و ضعف عضلانی است. بیماران همچنین ممکن است در راه رفتن دچار مشکل شوند. نرمی استخوان در افراد با سن بالا، خانم‌ها و افراد با بیماری‌های زمینه‌ای بیشتر دیده می‌شود. اگرچه کمبود ویتامین D در کودکان هم وجود دارد و باعث ایجاد بیماری ریکتز یا راشیتیسم می‌شود.

او گفت: درمان اصلی استئومالاسی، مصرف مکمل‌های ویتامین D می‌باشد و به منظور بهتر شدن پروسه معدنی شدن استخوان ها، مکمل‌های کلسیم و فسفر هم توصیه می‌شوند. در موارد بسیار شدید این بیماری، استفاده از بریس به منظور جلوگیری از نامنظم شدن استخوان‌ها و یا جراحی به منظور اصلاح دفورمیتی‌ها ممکن است کارایی داشته باشد.

اگرچه بهترین روش پیشگیری از نرمی استخوان دریافت ویتامین D کافی می‌باشد، اما ورزش کردن نیز باعث تقویت استخوان‌ها و عضلات و افزایش توده استخوانی می‌شود. بنابراین به نظر می‌رسد ورزش کردن همزمان با دریافت به اندازه کافی ویتامین D، بهترین روش در پیشگیری از نرمی استخوان یا استئومالاسی است.