هرچند که دوری از مدارس و آموزش‌مجازی برای دانش‌آموزان با سختی‌های بسیاری همراه بوده، اما بازگشایی مراکز آموزشی بعد از دو سال برای دانش‌آموزان نگرانی‌هایی را به وجود آورده است. رئیس سازمان نظام روان شناسی و مشاوره کشور هم با بیان این که با توجه به دو سال آموزش آنلاین و خو گرفتن دانش‌آموزان به این نوع آموزش هم اکنون آموزش حضوری و رفتن به مدرسه برای برخی اضطراب‌آور شده، گفته است: «بررسی‌های ما نشان می‌دهد که برخی از دانش آموزان با از سرگیری آموزش حضوری «اضطراب ورود به مدرسه» را تجربه می‌کنند و این موضوع نگران کننده است.» در ادامه، نکاتی در همین باره مطرح خواهد شد.

دلهره از پذیرفته‌نشدن توسط همکلاسی‌ها

طی بیش از دو سال آموزش مجازی، بچه‌ها از دوستان و همکلاسی‌های خود جدا ماندند و گاهی حتی همکلاسی‌های خود را نمی‌شناختند. پس از باز شدن مدارس و رفتن به کلاس‌های حضوری این دلهره در دانش‌آموزان ایجاد شده است که ممکن است نتوانند ارتباط خوبی با همکلاسی‌ها بگیرند و توسط آن‌ها پذیرفته نشوند. دوستی و احساس تعلق در دانش‌آموزان امر بسیار مهمی است و همین طرد شدن و جدا ماندن از گروه همسالان می‌تواند برای آن‌ها اضطراب‌آور باشد.

اضطراب اجتماعی و کاهش عملکرد

مورد بسیار مهم بعدی مربوط به دانش‌آموزانی است که دچار اضطراب اجتماعی هستند و عملکرد آن‌ها در حضور افراد دیگر کاهش محسوسی پیدا می‌کند. برای مثال دیکته پاتخته‌ای، پاسخ دادن به سوال معلم، روخوانی در حضور همکلاسی‌ها یا ارائه درس‌ها در مقاطع بالاتر برای این افراد بسیار سخت است.

در موقعیت‌های این چنینی فرد به شدت مضطرب می‌شود، احساس تنگی‌نفس می‌کند و تمرکز او به شدت کاهش می‌یابد و با وجود مسلط بودن به موضوع نمی‌تواند عملکرد مناسبی داشته باشد. آموزش مجازی برای این افراد راحت‌تر بوده و در فضای امن منزل و در کنار افراد خانواده می‌توانستند بر اضطراب خود بهتر غلبه کنند.

نگرانی بابت امتحانات

نکته آخر به شیوه حضور در امتحانات و پاسخ دادن به سوالات معلم باز می‌گردد. در این شرایط دانش‌آموزان فرصت بیشتری برای پیدا کردن جواب سوالات داشتند و والدین در هنگام امتحانات حضور داشتند و دانش‌آموز را در پاسخ‌گویی به سوالات کمک می‌کردند. امتحان دادن به تنهایی در شرایط رسمی مدرسه و حضور معلمان و همکلاسی‌ها فشار بیشتری به دانش‌آموزان می‌آورد و احساس تنهایی و نبود کمک دیگران سطح اضطراب را بالا می‌برد.

والدین چه کنند؟

حال برای بهبود شرایط گفته شده، چه می‌توان کرد؟ قبل از هر چیزی صبور باشید و به دانش‌آموزتان فرصت تطبیق با شرایط موجود را بدهید. دو سال و نیم زمان زیادی برای عادت کردن به یک شرایط خاص است. برای خو گرفتن به شرایط تازه به زمان نیاز است. با گذشت زمان، فرد توانمندی لازم برای پذیرش شرایط جدید را به دست می‌آورد. همچنین تکنیک‌های تن آرامی را با دانش آموزان تمرین کنید.

روزانه قبل از ورود به مدرسه یا شروع کلاس‌ها باید ۱۰ نفس عمیق بکشد. به آهستگی با بینی دم و با دهان باز دم انجام دهد تا بدن در شرایط آرامش قرار بگیرد و اضطراب کاهش پیدا کند. ورزش روزانه و انجام فعالیت‌های مورد علاقه می‌تواند در کنترل اضطراب‌ها مفید واقع شود. در صورتی که سطح اضطراب بیشتر از حدی است که قابل کنترل باشد و عملکرد روزانه و تحصیلی دانش‌آموز را تحت تاثیر قرار داده است، حتما باید از جلسات مشاوره فردی کمک گرفته شود تا فرد با راهکار‌های داده شده با افکار منفی مبارزه و افکار کارآمد را جایگزین آن‌ها کند.

منبع: ایسنا